Η κεντρική πολιτική σκηνή έχει αποτύχει.Επί τριάντα χρόνια μας κλέβουν το μέλλον μας,
και εμείς δεν κάνουμε τίποτα.Καθόμαστε στον καναπέ μας αναπαυτικά και βλέπουμε την ζωή μας
να περνάει μπρόστα μας σαν ταινία.
Και τα χρόνια περνούν,και όλο εμείς κλεινόμαστε στους εαυτούς μας.Και μας φταίνε όλοι,
οι συνάδελφοι μας,η γυναίκα μας,τα παιδία μας.Αλλά εμείς δεν κάνουμε τίποτα,θεατές στην ίδια μας
την ζωή,άβουλα όντα,μαγεμένοι από το γρήγορο χρήμα,χωρίς αξίες.Και εξακολουθούμε να μένουμε
άπραγοι.Πρέπει λοιπόν να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο του life style και του καταναλωτισμού
και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.Και ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό είναι η ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ. Οτιδήποτε απόφαση που πρέπει να παρθεί πρέπει η συμετοχή όλων μας να είναι αναγκαστική.Πρέπει να οργανωθούμε,να αρχίσουμε να ασχολούμαστε με τα κοινά,να αρχίσουμε να αμφισβητούμε παλίες νοοτροπίες και τσιτάτα.Οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων να παρούν την παιδεία στα χέρια τους.Τους νόμους εμείς θα τους φτίαξουμε ώστε να μπορέσουμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.Ο κάθε τόπος,νόμος,δήμος,κοινότητα πρέπει να έχει την δυνατότητα να αποφασίζει για το μέλλον του,για την γεωργία του,για την παιδεία του,για τα νοσοκομεία του, και όχι ένας υπουργός ή γενικός γραμματέας 500χλμ από το γραφείο του.
ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΥ ΠΟΝΑΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΔΙΟΡΘΩΣΟΥΜΕ,Ε ΑΣ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
ANAΓΝΩΣΤΗΣ
