Στον ΟΗΕ και αλλού μιλάει για «παγκόσμια κυβέρνηση», κι αυτό σημαίνει ότι πιστεύει σε ένα καθεστώς όπου κάποιοι θα είναι οι «διαχειριστές» των κρατών του κόσμου και τα κράτη θα λειτουργούν ως «υπάλληλοι» παράγοντας προϊόν βάση των αναγκών του παγκόσμι! ου αυτού κράτους και εξασφαλίζοντας τα προς το ζην. Στα θετικά μπορεί να αναφέρει κανείς την σταθερότητα, την αλληλεγγύη και την ειρήνη, στα αρνητικά όμως μπορείτε να βάλετε την αλλοίωση του έθνους, της θρησκείας, της παιδείας, της προσωπικότητας και γενικά όλα όσα τραβάει η χώρα μας σήμερα. Απ’ την στιγμή που η Ελλάδα μας αντί για ανεξάρτητο κράτος θεωρείται ένας οργανισμός ενός μεγαλύτερου συστήματος που είναι υποχρεωμένος να έχει έναν ρόλο (του σερβιτόρου θερινής περιόδου στην περίπτωση της Ελλάδος), καταλαβαίνετε ότι ο καθένας από! εμάς αποτελεί ένα ελάχιστο σωματÎ! �διο τόσο ασήμαντο για την ύπαρξη και την εξέλιξη του παγκόσμιου κράτους που η παρουσία μας θεωρείται αμελητέα ως και προαιρετική.
Η Ελλάδα έχει σταματήσει να λειτουργεί ως κράτος που υπηρετεί τα δικά του συμφέροντα εδώ και πάρα πολλά χρόνια, και μόνο αν καταλάβουν κάποιοι ότι η παγκόσμια κυβέρνηση δεν πρόκειται να μας σώσει θα μπορέσουμε να δούμε τις δυνατότητες εξέλιξης που έχουμε. Και δεν αναφέρομαι στο ΔΝΤ, στο οποίο είμαστε από τα πρώτα μέλη που το δημιούργησαν για τέτοιες περιπτώσεις φτηνών δανείων, αλλά στην πολιτική της κυβέρνησης που αντί να αποσκοπεί στην παραγωγή ανταγωνιστικού προϊόντος εφαρμόζει την πολιτική λιτότητας που της προτείνει η παγκόσμια Î! �υβέρνηση. Δυστυχώς όμως για εμάς, η παγκόσμια κυβέρνηση δεν γνωρίζει τα προβλήματα και τις ιδιαιτερότητες του τόπου με αποτέλεσμα να κάνει συνεχώς επικίνδυνα και ανεπανόρθωτα λάθη.
Όλα τα παραπάνω εκφράζουν προσωπική μου άποψη.
ΕΝΑΣ ΑΠΛΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
.
