tromaktiko: Παραβατικότητα παιδιών = Εγκληματικότητα γονέων;;

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Παραβατικότητα παιδιών = Εγκληματικότητα γονέων;;



"Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ήταν πλούσιο σε ειδήσεις από το τοπικό αστυνομικό δελτίο. Η επίθεση και ληστεία στο συνυποψήφιο Παύλο Γεροντίδη συνέβη μία μέρα μετά την ολική κλοπή αυτοκινήτου μας έξω από την οικία μας στη Λαθέα. Μία από τις σημαντικότερες επιπτώσεις της κρίσης είναι η έξαρση της παραβατικότητας και της εγκληματικότητας.
Σε μία πρώτη ανάγνωση, αυτό μπορεί να φαίνεται αναμενόμενο. Η κρίση μειώνει το εισόδημα και γεννά ανεργία, η ανεργία ανέργους και ανθρώπους που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, η φτώχεια και η πείνα οδηγούν στην ανάγκη εξοικονόμησης τροφής και αγαθών με όποιο μέσο ή τρόπο. Ωστόσο, αν αναλύσουμε στατιστικά την αιτιολογία των κλοπών- ληστειών, θα διαπιστώσουμε ότι ένα μικρό ποσοστό έχει σαν στόχο την εξασφάλιση των - προς το ζην - αγαθών. Αντίθετα, επιρρεπή σε (πταισματική )παραβατική συμπεριφορά είναι άτομα από όλα τα κοινωνικο – οικονομικά στρώματα, από την ηλικία ακόμα της εφηβείας. Οι περισσότεροι έχουμε στρέψει το βλέμμα στην οικονομική κρίση, υποτιμώντας τις δραματικές επιπτώσεις από την κρίση αξιών.

Τι μερίδιο ευθύνης έχει μία οικογένεια και τι μπορεί να κάνει για να αποτρέψει το ‘παραστράτημα’ του/της εφήβου ;

Για άλλη μία φορά, ο ρόλος της οικογένειας είναι καθοριστικός. Η εστίαση εδώ δίνεται στο πόσο ουσιαστική είναι η συναισθηματική σχέση με το γονέα, αλλά και πόσο ξεκάθαρα και δίκαια είναι τα όρια ( οι κανόνες) που εκείνος θέτει. Οι γονείς /κηδεμόνες είναι σημαντικό να έχουν κοινή στάση απέναντι στο παιδί, τουλάχιστον κατά την παρουσία του. Να αποφεύγουν να είναι αυστηροί - τιμωρητικοί, αλλά και να μην καταλήγουν παραχωρητικοί – ελαστικοί. Οι κανόνες πρέπει να είναι δίκαιοι, κατάλληλοι για την ηλικία του παιδιού και να εφαρμόζοντα με σταθερότητα και αμεσότητα. Οι γονείς είναι το παράδειγμα για τα παιδιά, όχι με βάση τα λόγια, αλλά με την πράξη τους και τη στάση τους απέναντι στη ζωή. Η αδιαφορία, το κυνήγι της ύλης και η καταξίωση μέσα από αυτή, η ασάφεια ανάμεσα στο ηθικό και το μη προκαλούν σύγχυση στα παιδιά.

Πώς μπορεί ο δήμος να γίνει αρωγός στο πλευρό της οικογένειας;

Η οικογένεια είναι ένας πολύπλοκος οργανισμός που λειτουργεί με τους δικούς του κανόνες. Συχνά, η παραβατικότητα των νέων είναι αποτέλεσμα πειραματισμού, μίμησης ή δυσλειτουργικών σχέσεων μέσα στην οικογένεια. Ο δήμος μπορεί να οργανώσει σχολές γονέων και ημερίδες σχετικά με το θέμα αυτό. Επίσης, μπορεί να δημιουργηθούν λέσχες φιλίας για εφήβους στις οποίες θα παρουσιάζεται οπτικοακουστικό υλικό και θα γίνονται ομάδες ευαισθητοποίησης, με στόχο τη δημιουργική απασχόληση των νέων και την πρόληψη της παραβατικής συμπεριφοράς.

Με εκτίμηση
Κεχρή Σωτηρία

http://prassia-eyrytanias.blogspot.com/
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!