Πονάω, να ακούω τον συμμαθητή μου, τον γειτονά μου, τον σχεδόν συνομίληκό μου να μου μιλάει από...μακρυά. Από τα "ξένα"...
Δεν γουστάρω γαμώτο...Λυγίζω...δεν θέλω!
Όσο σκέφτομαι ότι πριν λίγα χρόνια, παίζαμε μαζί μπάλα στις τελευταίες αλάνες της Αθήνας, κάναμε κοπάνες από το σχολείο για να πάμε στα νεόφερτα για την Ελλάδα εμπορικά κέντρα...
Όσο σκέφτομαι τα πρώτα μεθύσια που κάναμε μαζί στα φοιτητικά πάρτυ, τα πρώτα σοβαρά "φλερτ" και τις πρώτες μας αγωνίες...που πήγαν "στραφι" ...λυγίζω...
Που είναι η Ελλάδα που ονειρευτήκαμε εμείς...οι γεννημένοι την δεκαετία του '70?
Που στο διάολο την πήγατε Ρε πατέρα? Ρε θείε? Ρε νονέ? Ρε γείτονα?
Που στο διάολο στείλατε τα παιδιά σας?
Νιώθετε ασφάλεια που τα έχετε στην Αμερική, στην Αυστραλία, στην Αφρική?
Μας απογοητεύσατε γαμώτο...Ακυρώσατε την γενιά μας...Το καταλάβατε? Εεε, το καταλάβατε?
Σκεφτήκατε ότι δεν θα μπορέσουμε να σας φροντίσουμε όταν θα μας έχετε ανάγκη? Δεν θα μπορούμε και θα νιώθουμε τύψεις, για κάτι που δεν φταίμε...
Ακούστε με, εσείς της γενιάς μου, του 70', του 80'....
Από εμάς στηρίζεται το μέλλον της χώρας μας...Ναί, από εμάς.
Οι μεγαλύτεροι κουράστηκαν, οι μικρότεροι, πρέπει να ζήσουν την ηλικία τους...
Εμείς πρέπει να ιδρώσουμε, να παλέψουμε, να πιάσουμε την πέτρα και να την στίψουμε...
Κάντε το, από εδώ, από την χώρα μας, από την Ελλάδα μας...
Είμαστε ευλογημένοι και θα τα καταφέρουμε...θα το δείτε!
Admin (32 ετών)
