Παρόλα αυτά, πλήθος κόσμου ακόμη αγνοεί, πως οι μαθητές μπορούν να την δηλώσουν ως γλώσσα προτίμησης, κατά την είσοδο τους από το δημοτικό στο γυμνάσιο αλλά και από το γυμνάσιο στο λύκειο. Η Ισπανική γλώσσα (αλλά και η Ιταλική που ξεκίνησε να διδάσκεται επίσης προσφάτως), σε σύγκριση με τις άλλες ξένες γλώσσες (Αγγλική,Γαλλική,Γερμανική), που διδάσκονται ως σήμερα στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, συναντώνται βαθιά αδικημένες και περιθωριοποιημένες.
Ας σημειωθεί πως:
1. Μέχρι σήμερα δεν έχει προκηρυχθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτή Ισπανικής γλώσσας,
2. Δεν έχει θεσπιστεί θέση Συμβούλου ή Παρέδρου Ισπανικής γλώσσας στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, ώστε επιστήμονες του ιδίου γνωστικού αντικειμένου να εποπτεύουν την πορεία της γλώσσας αυτής στην Δημόσια Εκπαίδευση (το ίδιο ισχύει και για την Ιταλική γλώσσα), συνθήκη που φυσικά ισχύει για τις άλλες γλώσσες ήδη.
3. Η Ισπανική και η Ιταλική γλώσσα, δεν προσφέρονται ως επιλογή και στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση ('Ε Δημοτικού), όπως συμβαίνει ήδη παρόλα αυτά με την διδασκαλία της Γαλλικής και της Γερμανικής γλώσσας, γεγονός που αφ’ ενός κατευθύνει τους μαθητές στην επιλογή αυτών και μόνο των γλωσσών όταν φτάσουν στο λύκειο, αφετέρου καλλιεργεί μια διάκριση στη συνείδηση των γονέων εις βάρος της Ισπανικής και Ιταλικής γλώσσας.
4. Πλήθος καταγγελιών αναφέρουν παρατυπίες από πλευράς Διευθυντών Γυμνασίων/Λυκείων αλλά και Προισταμένων & Υπαλλήλων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που είτε αγνούν σκανδαλωδώς, είτε αδιαφορούν για την απόφαση εισαγωγής της γλώσσας, είτε αποκρύπτουν από τους μαθητές και τους γονείς τους την δυνατότητα επιλογής της ισπανικής γλώσσας ως δεύτερης ξένης.
Στα πλαίσια ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης των αρμόδιων οργάνων, κατατέθηκε στις Ανεξάρτητες Αρχές του Συνηγόρου του Πολίτη και του Συνηγόρου του Παιδιού στις 30-12-09 αναφορά, σχετικά με τα προβλήματα που έχουν προκύψει με την ένταξη και την προώθηση της διδασκαλίας της Ισπανικής και της Ιταλικής γλώσσας στην Δημόσια Εκπαίδευση, που επικεντρώνονται κυρίως στο λειτουργικό, αλλά και στο θεσμικό πλαίσιο που διέπει τον καινοτόμο θεσμό της 2ης ξένης γλώσσας (Γαλλική, Γερμανική, Ιταλική, Ισπανική). Για την εν λόγω αναφορά, η οποία συνυπογράφηκε από 178 πολίτες (Καθηγητές της Ισπανικής και της Ιταλικής Γλώσσας, Πολίτες-Γονείς, καθώς και Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων) ακόμη εκκρεμεί επίσημη απάντηση.
Παρόλο που η τρέχουσα σχολική χρονιά έπρεπε να σηματοδοτήσει την ουσιαστική ένταξη των Ισπανικών στη Μέση Εκπαίδευση, το τελευταίο διάστημα μια σειρά από γεγονότα που καταγγέλθηκαν στα αρμόδια Συλλογικά όργανα της Ισπανικής Φιλολογίας δείχνουν πως κάποιες ανησυχητικές μεθοδεύσεις ακυρώνουν το δικαίωμα των μαθητών να διδαχθούν τα ισπανικά.
Παράδειγμα αποτελεί συγκεκριμένα, πως φέτος σε κάποια Γυμνάσια στα έντυπα δηλώσεων επιλογής γλώσσας για το Λύκειο που δίνονται στους μαθητές της Γ’ τάξης, τα ισπανικά δεν συμπεριλαμβάνονταν. Απ’ όσους διευθυντές Γυμνασίων ζητήθηκαν εξηγήσεις γι’ αυτή την παρατυπία, υπήρξε η απάντηση ότι τα ισπανικά δεν αναφέρονταν στα ενημερωτικά σημειώματα που έλαβαν από τους σχολικούς συμβούλους. Πράγματι, δύο τουλάχιστον σχολικοί σύμβουλοι, είχαν αγνοήσει τα ισπανικά από την ενημέρωση που είχαν στείλει στους διευθυντές των σχολείων της αρμοδιότητάς τους. Παρεμφερής εικόνα παρατηρήθηκε και σε κάποια Λύκεια, όπου οι μαθητές ουδέποτε ενημερώθηκαν ότι μεταξύ των επιλογών τους ήταν και η ισπανική γλώσσα.
Δυστυχώς, στις περισσότερες σχολικές μονάδες ανά την επικράτεια, οι μαθητές που επέλεξαν να διδαχθούν ως δεύτερη ξένη γλώσσα τα Ισπανικά, στην καλύτερη περίπτωση ακόμη περιμένουν να εμφανιστεί ο καθηγητής τους στην τάξη, ενώ στη χειρότερη ωθούνται από τους Διευθυντές Γυμνασίων και Λυκείων να αλλάξουν τη γλώσσα προτίμησης τους με τη δικαιολογία είτε ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμες αίθουσες διδασκαλίας, είτε ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμοι καθηγητές Ισπανικής γλώσσας, είτε ότι δεν συμπληρώνεται ο απαραίτητος αριθμός μαθητών για τη δημιουργία τμήματος (απαιτούνται 12 παιδιά). Ως εκ τούτου, στρέφουν τους μαθητές στο να επιλέξουν κάποιο από τα τμήματα των προϋπάρχοντων δεύτερων ξένων γλωσσών επιλογής (Γαλλική, Γερμανική), αφού στην πλειοψηφία των σχολικών μονάδων υπάρχει σχεδόν πάντα διαθέσιμος μόνιμος καθηγητής Γαλλικής και Γερμανικής γλώσσας.
Αποτέλεσμα; οι μαθητές αναγκάζονται να διδαχθούν μια δεύτερη ξένη γλώσσα την οποία στην πραγματικότητα δεν επιθυμούν να μάθουν!!!
Θεωρείται ανεπίτρεπτο η εκπαιδευτική προσφορά της Ισπανικής αλλά και της Ιταλικής γλώσσας να υποσκάπτεται από ένα μεγάλο ποσοστό αυθαιρετούντων Διευθυντών Γυμνασίων και Γενικών Λυκείων, καθώς και Διευθυντών Δευτεροβάθμιων Διευθύνσεων Εκπαίδευσης, θυσιαζόμενη στο βωμό κλαδικών συμφερόντων και συνάμα δεδομένο πως, οι εγκύκλιοι και οι υπουργικές αποφάσεις οφείλουν να εφαρμόζονται ισότιμα για όλες τις ξένες γλώσσες επιλογής (Γαλλική, Γερμανική, Ιταλική, Ισπανική) και οι μαθητές να ενημερώνονται πλήρως για τα δικαιώματά τους.
Είναι αυτονόητο πως, η μη ενημέρωση των μαθητών σχετικά με την δυνατότητα εκμάθησης της Ισπανικής και της Ιταλικής γλώσσας στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στερεί από τους αντίστοιχους καθηγητές το δικαίωμα στην εργασία, ενώ ταυτόχρονα αποδυναμώνει τον καινοτόμο θεσμό της 2ης ξένης γλώσσας (Γαλλική, Γερμανική, Ιταλική, Ισπανική) που στοχεύει στην ουσιαστική προώθηση και ενίσχυση της Πολυγλωσσίας, παραβιάζοντας ταυτόχρονα τις αρχές τις ισοτιμίας που επιβάλλεται να διέπουν και τις τέσσερις δεύτερες ξένες γλώσσες (Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά).
Για την ιστορία ας σημειωθεί πως η σημασία της εφαρμογής της ισπανικής γλώσσας κρίθηκε απαραίτητη διότι:
α. Πρόκειται για μια από τις πιο διαδεδομένες γλώσσες παγκοσμίως αφού δεν αποτελεί απλώς την επίσημη γλώσσα 21 χωρών (Ισπανία και χώρες της Λατινικής Αμερικής) αλλά ομιλείται από 400.000.000 και πλέον άτομα.
β. Η χώρα μας κατέχει παγκοσμίως την πρώτη θέση συμμετοχής στις εξετάσεις των διπλωμάτων της Ισπανικής γλώσσας του Ινστιτούτου Θερβάντες γεγονός που αποδεικνύει την αναντίρρητη δημοτικότητα της, αφού αποτελεί μια γλώσσα προσιτή στους Έλληνες λόγω της ευκολίας προφοράς της ενώ διαθέτει εξαιρετικά πλούσια λογοτεχνική και μουσική παράδοση, γεγονός που την καθιστά ιδιαιτέρως ελκυστική στους νέους.
γ. Το 2008 τα Ισπανικά εντάχθηκαν και στο Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας.
δ. Δεδομένων των συνεχώς αυξανόμενων εμπορικών συναλλαγών της Ελλάδας με ισπανόφωνες χώρες, η γνώση της θεωρείται ξεχωριστό προσόν στην αγορά εργασίας από ολοένα και περισσότερους φορείς και επιχειρήσεις.
Υ.Σ.Οπως καταγγέλει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πτυχιούχων Ισπανικής Γλώσσας, οι πόρτες του Υπουργείου είναι ερμητικά κλειστές για τους εκπαιδευτικούς των ισπανικών, που έχουν επανειλημμένες φορές ζητήσει συνάντηση για να συζητήσουν τα προαναφερθέντα προβλήματα αλλά χωρίς κανένα εως σήμερα αποτέλεσμα.
