.jpg)
στις ομάδες και στο τέλος τη νύφη την πληρώνουν οι πλανόδιοι μικροπωλητές που πάνε στα γήπεδα για να πουλήσουν ένα κασκόλ ή μία φανέλα. Βέβαια, τα στελέχη των εμπορικών τμημάτων των ομάδων λένε ότι στην πραγματικότητα η κατάσταση με τις πωλήσεις ειδών για τα οποία δεν υπάρχει άδεια, δεν είναι τόσο απλή όσο αρκετοί πιστεύουν ή θέλουν να παρουσιάσουν.
Η ουσία είναι ότι για κάθε ένα ευρώ που δίνουν οι φίλαθλοι για να αγοράσουν προϊόντα που έχουν κατασκευασθεί με την άδεια της ομάδας τους, άλλο ένα ευρώ πηγαίνει σε “προιόντα—μαιμούδες’ . Αυτά βέβαια τα αναμνηστικά, που κυρίως είναι κασκόλ, φανέλες, λάβαρα και καπέλα, είναι φανερό ότι δεν έχουν την ίδια ποιότητα με τα αυθεντικά, αλλά ωστόσο είναι φθηνότερα κι ασφαλώς αφήνουν μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους, ιδιαίτερα επειδή διακινούνται χωρίς παραστατικά από τις βιοτεχνίες, σε μαύρες σακούλες, απευθείας στους πάγκους των μικροπωλητών.
Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ κι Άρης, συνεργάζονται σε αυτό τον τομέα αφού έχουν κοινά συμφέροντα. Άλλωστε, σε αρκετές περιπτώσεις, παραγγέλνουν τα επίσημα προϊόντα τους στις ίδιες εταιρείες κι έτσι έχουν ένα λόγο παραπάνω ώστε να αντιμετωπίζουν με…ευαισθησία το πρόβλημα που βιώνουν με τους υπαίθριους πάγκους.
Στον καιρό της κρίσης και της φτήνιας που όλο και πιο πολλοί αναζητούν, οι ομάδες χάνουν χρήματα από τη μείωση των πωλήσεων των αναμνηστικών ειδών τους και βέβαια, αναλογικά, το ίδιο συμβαίνει και με τους μικροπωλητές. Η διαφορά είναι ότι για τις ομάδες και τις εταιρείες με τις οποίες συνεργάζονται, υπάρχουν συγκεκριμένα λειτουργικά έξοδα και ρήτρες που πρέπει να τηρηθούν γιατί αλλιώς οφείλουν να πληρώσουν το κόστος των συνεπειών.
Όλα βέβαια είναι σε συνάρτηση και με τη διάθεση των φιλάθλων, αλλά και με τα αποτελέσματα των ομάδων τους. Αξιοσημείωτο πάντως είναι το γεγονός ότι πιο πολλά χρήματα για είδη των ομάδων τους ξοδεύουν οι φίλαθλοι που έχουν ως βάση την περιφέρεια .
Στα 100 ευρώ που διατίθενται για φανέλες, κασκόλ, σκουφάκια, καπέλα κι άλλα προϊόντα από τις μπουτίκ ή από εξουσιοδοτημένα καταστήματα, οι φίλαθλοι από την περιφέρεια είναι αυτοί που δαπανούν τα 70. Οι φίλαθλοι του κέντρου που είναι και πιο κοντά στις ομάδες και στα γήπεδα, καλύπτουν μόλις το 30 % των αγορών. Αυτή η έντονη μεταβολή παρατηρείται και σε άλλους τομείς που έχουν σχέση με τις ομάδες και τους φιλάθλους τους.
Οι αθλητικές εφημερίδες πουλάνε κατά μέσο όρο, 45.000 φύλλα, στην Αθήνα, σε ημερήσια βάση ενώ σε όλη την άλλη Ελλάδα δίνουν 90.000 φύλλα την ημέρα. Τα διπλάσια δηλαδή. Προς το παρόν, ωστόσο, οι ομάδες μας αρκούνται σε ενοχλήσεις προς τους εισαγγελείς και την Αστυνομία ώστε να πετύχουν την ενεργοποίηση τους και να συλλαμβάνουν ή απλώς να διώχνουν από το γήπεδο όποιον πουλάει χωρίς άδεια. Έτσι δε λύνουν το πρόβλημα το οποίο έχουν, αλλά τουλάχιστον δείχνουν ότι έχουν διάθεση να προσπαθήσουν να το αντιμετωπίσουν. Και σε αυτό το ζήτημα χάνουν την ουσία αφού αυτό το φαινόμενο δεν έχει αντιμετωπισθεί με επάρκεια ούτε καν στην Αγγλία ή στην Γερμανία όπου επίσης έχει πάρει διαστάσεις. Σε αυτό πάντως οι ομάδες μας τα βρίσκουν. Όταν είναι για το χρήμα…
