Έχω σπουδάσει και πάρει διδακτορικό από ελληνικό πανεπιστήμιο, αλλά έχω βρεθεί και σε πανεπιστήμια του εξωτερικού σε Ευρώπη και Αμερική και γνωρίζω πως λειτουργούν.
Φυσικά και δεν είναι όλα ή άσπρα ή μαύρα! Βεβαίως υπάρχουν πανεπιστήμια εξωτερικού που είναι πάρα πολύ χαμηλού επιπέδου, καθώς και παιδιά που αναγκάστηκαν να πάνε έξω γιατί είτε δεν πέρασαν πουθενά είτε δεν πέρασαν στην πρώτη τους επιλογή. Το θέμα δεν είναι τι κάνουν οι άλλοι αλλά τι κάνουμε εμείς και είναι ΓΕΓΟΝΟΤΑ όλα τα παρακάτω.
Η πλειοψηφία των καθηγητών είναι ανύπαρκτη ερευνητικά. Για να μην αναφερθούμε στα ΤΕΙ όπου υπάρχουν καθηγητές(αυτοαποκαλούνται καθηγητές πανεπιστημίου) χωρίς καν διδακτορικό δίπλωμα.
Όσο μικρότερο είναι το βιογραφικό ενός καθηγητή τόσο πιο πολύ έπαρση έχει απέναντι στους φοιτητές και εκμετάλλευση ως προς του μη μόνιμους διδάσκοντες οι οποίοι "εξαρτώνται" από τους΄μόνιμους για τις ώρες που θα τους δώσουν το επόμενο εξάμηνο και οι οποίοι αρκετές φορές έχουν περισσότερα προσόντα από τους μόνιμους.
Δεν υπάρχει καμία οργάνωση στα ελληνικά πανεπιστήμια. Αναθέσεις μαθημάτων που γίνονται στα μέσα του εξαμήνου. Πρόγραμμα εξεταστικής και ανακοίνωση βαθμολογιών με μεγάλη καθυστέρηση. Βιβλία που δίνονται μία βδομάδα πριν τις εξετάσεις. Εννοείται ότι το βιβλίο που δίνεται δεν είναι το καλύτερο(ή το φτηνότερο). Δίνεται το βιβλίο του καθηγητή(ενός μόνιμου) ακόμα κι αν έχει τραγικά λάθη. Οι εγκαταστάσεις των πανεπιστημίων είναι κατεστραμμένες. Σχεδόν σε όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα στεγάζεται στέκι αντιεξουσιαστών και καμία πρυτανεία δεν τους διώχνει. Επίσης κάνουν κατάληψη σε δωμάτια εστιών με αποτέλεσμα να μην έχουν δωμάτια για φοιτητές με οικονομικό πρόβλημα.
Φυσικά υπάρχουν χαμένα εξάμηνα τα οποία πάντα θεωρούνται διδαχθέντα.
Καθηγητές που δεν πατάνε ποτέ στο μάθημα(δεν ελέγχονται από κανένα). Έπειτα όταν βαθμολογούν κάνουν τα 3άρια 5άρια για να φαίνεται υψηλό ποσοστό επιτυχίας και για να είναι αγαπητοί στους φοιτητές. Διπλές και τριπλές εξεταστικές έως ότου καταφέρει να περάσει και ο πιο άσχετος το μάθημα αφού θα έχει και το πρόσχημα ότι το έχει δώσει εκατο φορές το μάθημα.
Φοιτητές που περνάνε τα μαθήματα ακόμα και με λευκή κόλλα επειδή χρωστάνε "λίγα" για να πάρουν πτυχίο (αναρωτιέμαι αν αυτό το επιχείρημα στέκει πουθενά αλλού στον κόσμο). Καθημερινή ενόχληση μέσα στις εξεταστικές περιόδους από γονείς και συναδέλφους για να περάσουμε τον τάδε ή το δείνα φοιτητή(μίλησε κανείς για αξιοπρέπεια;) επειδή π.χ. χώρισαν οι γονείς του και το παιδί δεν μπορούσε να διαβάσει.
Και ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στα πανεπιστήμια είναι οι ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ. Την πρώτη μέρα εγγραφής των φοιτητών τους περιμένουν για να τους βοηθήσουν δήθεν στην εγγραφή τους (λες και είναι ανίκανος κάποιος που πάει να σπουδάσει να κάνει μια εγγραφή μόνος του) με σκοπό να τους προσελκύσουν. Οι καθηγητές (κυρίως οι διοικήσεις των πανεπιστημίων) θέλουν τις ψήφους των φοιτητών με αποτέλεσμα να γίνεται ένα άθλιο αλισβερίσι μεταξύ τους. Όλοι γνωρίζουν ότι αρχηγοί παρατάξεων περνάνε μαθήματα χωρίς καν να έρθουν στις εξετάσεις, έχουν οικονομικά οφέλη και αν πιαστούν π.χ. να έχουν στείλει άλλον στις εξετάσεις στη θέση τους, δεν μπορεί να τους αγγίξει κανείς γιατί έχουν τη διοίκηση με το μέρος τους.
Πλήρης απαξίωση των ελληνικών πανεπιστημίων από ένα μεγάλο μέρος των φοιτητών και των καθηγητών. Οι υπόλοιποι απλά δε μιλάνε.
