Αν και σαν χωρά η Ελλάδα είναι η κοιτίδα του αθλητικού πολιτισμού και γενέτηρά της μεγαλύτερης αθλητικής έννοιας όλων των εποχών, πως «την μεγαλύτερη σημασία έχει η συμμετοχή και όχι μόνο το αποτέλεσμα». Δυστυχώς ρίχνοντας μια ματιά στον αθλητικό τύπο και στα αθλητικά sites σήμερα διαπίστωσα για άλλη μια φορά ότι σε αυτήν την χώρα διψάμε για το αποτέλεσμα και μόνο.
Εχθές το βράδυ οι τρεις ελληνικές εκπρόσωποι μας στο europa league έκαναν το «1-χ-2», η ΑΕΚ έφερε ισοπαλία με την Αντερλεχτ, ο Αρης έχασε από την Λεβερκούζεν και ο ΠΑΟΚ νίκησε την Βιγιαρεαλ. Ο ΠΑΟΚ κατέβηκε πιο πολύ για να πάρει την ισοπαλία και αν του κάτσει να βάλει ένα γκολ, όπως και έγινε και να «κλέψει» την νίκη.Το παιχνίδι κύλησε προς την ισοπαλία που θα ήταν και το πιο δίκαιο αποτέλεσμα όμως η χιλιοπαιγμένη συνεργασία των Γκαρσια και Βιειρινια στην μοναδική κάτι σαν ευκαιρία του ΠΑΟΚ, έδωσε την νίκη στον ΠΑΟΚ. Σε ένα παιχνίδι που οι θεωρητικά ισχυρότεροι Ισπανοί δεν φρόντισαν να μετατρέψουν σε απειλή την κατοχή που είχαν η μόνη δικαιοσύνη στην ήττα τους λέγεται «τα θελαν και τα πάθανε».
Στον δεύτερο πιο επιτυχημένο αντιπρόσωπο μας χθες την ΑΕΚ, με κάθε επιείκεια η ισοπαλία είναι ένα αποτέλεσμα που αδικεί καταφορά τους Βέλγους και με βάση την εικόνα της ΑΕΚ στο δεύτερο ημίχρονο και ιδίως μετά το γκολ που πέτυχε ο ένας βαθμός είναι ότι καλύτερο μπορούσαν να πάρουν οι γηπεδούχοι. Η Ένωση το μόνο που μπορεί να κάνει προς το παρόν με την ομάδα που έχει είναι να συγκεντρωθεί στο ελληνικό πρωτάθλημα και πιστεύω ότι αυτό κάνει ήδη ο αρκετά δίκαιος και ορθολογιστής Μανόλο Χιμένεθ. Θα ήθελα επίσης να δώσω μια συμβουλή στον κ. Αδαμίδη η σε όποιον τέλος πάντων διοικεί αυτήν την ομάδα. Υπάρχει ένας παίκτης που παίζει στην άμυνα της ΑΕΚ ο οποίος έχει την σωματοδομη και τις ικανότητες να γίνει καλύτερος παίκτης από τον Παπασταθόπουλο και μεγάλες πιθανότητες να μοιάσει στον θείο του τον Στέλιο. Το καλύτερο που έχουν να κάνουν για να τον βοηθήσουν να μην χάνει την συγκέντρωση του στο παιχνίδι κάνοντας τον τζάμπα μάγκα και χάνοντας λόγω υπεροψίας μερικές φάσεις, είναι να του βγάλουν από πίσω το όνομα Μανωλάς και να του τυπώσουν οποιοδήποτε άλλο. Καλό θα του κάνει.
Και φτάσαμε τελικά στον Αρη την ομάδα που αν είμαστε λίγο σοβαροί σε αυτήν την χωρά θα έπρεπε σήμερα να μονοπωλεί τα αθλητικά πρωτοσέλιδα στα περίπτερα. Ο Αρης στον πιο δύσκολο όμιλο από αυτούς στους οποίους φέτος παίζουν οι ελληνικές ομάδες, έχει καταφέρει να νικήσει την κάτοχο του θεσμού Ατλετικο, να πάρει από την πάντα σοβαρή Ροζενμποργκ ισοπαλία στην Νορβηγία και να πάρει ένα βαθμό από δυο ματς ενάντια στην Μπαγερ στα οποία θα έπρεπε να έχει τουλάχιστον τέσσερις για να μην πω έξι. Ειδικά στο χθεσινοβραδινό παιχνίδι στην
Γερμανία ο Αρης ήταν καθηλωτικός, παίζοντας ενα φοβερό ποδόσφαιρο υψηλού ρυθμού με μόνη ατέλεια την εδώ και πολλά χρόνια αποτυχία του στο να βάζει την μπάλα στα δίχτυα. Οι ποδοσφαιριστές του Κούπερ θα κάνουν το αδιανόητο, να είναι η καλύτερη φετινή ελληνική ομάδα στην Ευρώπη και να αποκλειστούν απ τον όμιλο τους. Ελπίζω στο ελληνικό πρωτάθλημα να πάρουν την θέση που τους αξίζει βάση της απόδοσης τους που είναι το λιγότερο τρίτοι. Το μόνο που μπορεί να σταματήσει αυτήν την ομάδα είναι το απίστευτο κόμπλεξ που έχουν οι επιθετικοί της απέναντι σε μοναδικές ευκαιρίες για γκολ.
Αδικούνται από το σύνολο των έντυπων και ηλεκτρονικών αθλητικών μέσων οι παίκτες του Αρη αλλά αδικούν και τους εαυτούς τους.
http://tapadaola.gr
