Η απογοήτευση ξεκινά από πάρκινγκ που υπάρχει σε κεντρική πλατεία της πόλης όπου με 1.70 ευρώ αφήνεις το αμάξι σου ΜΕ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΕΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ώστε να μπορούν να βάζουν προφανώς υπεράριθμα οχήματα μετακινώντας άλλα και «κλείνοντας» άλλα.
Το χειρότερο είναι ότι φεύγοντας απλά διαλέγεις με ποιο αμάξι θες να φύγεις διότι κανείς σε ελέγχει αν είσαι ο κάτοχος του. Απλά προσεγγίζεις το αμάξι και λες στον παρκαδόρο ότι είναι δικό σου και αυτός δεν ελέγχει ΚΑΝ το χαρτάκι που σου δίνουν μπαίνοντας και το οποίο γράφει ΜΟΝΟ τον αριθμό
της πινακίδας π.χ 9888.
Συνεχίζοντας είπαμε να φάμε στο γνωστό μεζεδοπωλείο Καναδός, όπου για κακή μας τύχη μαζί με τις τηγανητές πατάτες είχε τηγανιστεί και ένα έντομο αγνώστου ταυτότητας...η απάντηση, ούτε συγνώμη! Πήραν το πιάτο και είχαν το θράσος απλώς να μη μας χρεώσουν τις πατάτες και τη ρετσίνα...σε άλλη χώρα δεν υπήρχε περίπτωση να ζητήσουν λεφτά.
Και το «πταίσμα» στο κλείσιμο της μέρας, καφές σε γνωστό καφέ με εκπληκτική θέα...ούτε λόγος για απόδειξη.
Προφανώς δεν είναι ο κανόνας διότι η Καβάλα έχει και πολύ σωστούς επιχειρηματίες αλλά όπως τα καλά, έτσι και τα άσχημα να λέγονται.
Μετά μιλάμε για κρίση...
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
