Απο που να αρχίσω; Απο το γεγονός πως ένας λαός αντί να σέβεται και να έχει σε υψηλή εκτίμηση τον άνθρωπο που προσπαθεί να μορφώσει και να δ! ιαμορφώσει τα παιδιά του που ο ίδιος τα έχει παρατημένα τον έχει καταντήσει την τελευταία τρύπα της φλογέρας. Αντί οι γονείς να διαμαρτύρονται που θα παρκάρουν τα παιδιά τους τις ημέρες που τα σχολεία θα είναι κλειστά λόγω εκλογών, θα έπρεπε να έχουν βγει στους δρόμους και να φωνάζουν για την απαξίωση της παιδείας και για τις συνθήκες κάτω απο τις οποίες εκαπιδευτικοί και παιδιά κάνουν μάθημα. Τρισάθλια σχολεία, έλλειψη θέρμανσης, έλλειψη γυμναστηρίων και εργαστηρίων, μάθημα μέσα σε λυόμενα και κοντέινερ κλπ. Η συντριπτική πλειοψηφία των γονιών δεν εμφανίζεται στο σχολείο για να ρωτήσει για τους βαθμούς και την διαγωγή του τέκνου του, παρά για να κάνει καυγά για τις αδικαιολόγητες απουσίες του παιδιού του και να το παίξει τσαμπουκάς στους καθηγητές. Οι περισσότεροι δεν έχουν ιδέα σε ποιο τμήμα είναι το παιδί τους, πότε λείπει απο το σχολείο και ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το παιδί τους μέσα στον σχολικό χώρο.
Απο την άλλη χρειάζεται η στοιχειώδης νοημοσύνη για να καταλάβει κανείς πως τα σχολεία δεν τα κλείνουν οι εκπαιδευτικοί, αλλά το κράτος, και όχι για να κάνει χάρη στους καθηγητές. Ίσα-ίσα που η ίδια η κυβέρνηση πρωτοστατεί στην απαξίωση των εκπαιδευτικών αφού απο την μία τους μειώνει τον μισθό και απο την άλλη ζητάει όλο και περισσότερα απο αυτούς.
Είναι κατανοητή η θέση εκείνων των γονιών που δεν έχουν που να αφήσουν τα παιδιά τους αλλά απο την άλλη είναι απαράδεκτο το γεγονός πως μόνο γι' αυτό διαμαρτύρονται. Και θα έπρεπε να αφιερώσουν λίγο χρόνο και φαιά ουσία για να κατανοήσουν τι πρέπει να αποκομίζει το παιδί τους απο το σχολείο, δηλαδή μόρφωση, εκπαίδευση νου και ψυχής και εφόδια για το μέλλον, όχι μόνο επαγγελματικά αλλά και ηθικά και πνευματικά.
Γιατί τόση κακία προς τους εκπαιδευτικούς; Π.χ. μιλάνε για μαύρα χρήματα φροντιστηρίων -τα οποία το ίδιο το κράτος έχει κάνει θεσμό- και κανείς δεν μιλάει για τα μαύρα χρήματα των υδραυλικών, των ταξιτζήδων, των κομμωτριών κλπ. Δηλαδή, αυτοί οι άνθρωποι που δεν αφιέρωσαν χρήματα, κόπο και χρόνο να σπουδάσουν τα αξίζουν ενώ άλλοι όχι;
Ας σταματήσουμε επιτέλους στην Ελλάδα να επιτίθεται η μία κοινωνική ομάδα στην άλλη και ας εστιάσουμε στα αίτια του προβλήματος και όχι στα συμπτώματα. Αλλά γι' αυτό χρειάζεται παιδεία και δυστυχώς αυτού του είδους η παιδεία δεν διδάσκεται στα σχολεία...
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
