μπορεί να «διέσωσαν» τη Γερουσία, έκαναν όμως την είσοδό τους στο σώμα ηγετικά στελέχη του υπερσυντηρητικού Κινήματος του Τσαγιού, όπως ο Ραντ Πολ από το Κεντάκι και ο Μάρκο Ρούμπιο από τη Φλόριντα.
Ο Τζον Μπένερ, πιθανότατα ο επόμενος Ρεπουμπλικανός πρόεδρος της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων, κήρυξε ήδη «πόλεμο» στην ατζέντα του Μπαράκ Ομπάμα, θέτοντας στόχο την ακύρωση της... «τερατώδους» μεταρρύθμισης στην Υγεία.
Κάλεσε τον Μπαράκ Ομπάμα να αλλάξει πορεία, λέγοντας ότι οι Αμερικανοί καταψήφισαν σε αυτές τις εκλογές την ατζέντα του Ομπάμα και της προηγούμενης προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι.
«Ο αμερικανικός λαός ανησυχεί για την κυβερνητική 'κατάληψη' της υγειονομικής περίθαλψης. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να προετοιμάσουμε το έδαφος προτού αποκρούσουμε αυτό το 'τερατούργημα'» δήλωσε ο Μπένερ.
Δυνατό μήνυμα προς Ομπάμα διακρίνει ο Τύπος
Ένα «δυνατό μήνυμα» προς τον Μπαράκ Ομπάμα βλέπει ο αμερικανικός Τύπος πίσω από την ψήφο των Αμερικανών.
«Οι εκλογείς έστειλαν ένα δυνατό μήνυμα στον πρόεδρο: η δουλειά του δεν τους αρέσει και είναι ακόμα περισσότερο θυμωμένοι με τους Δημοκρατικούς στο Κογκρέσο» γράφουν σε σχόλιό τους οι New York Times.
Στο πρωτοσέλιδό της η εφημερίδα έχει τίτλο: «Οι Ρεπουμπλικάνοι άρπαξαν τη Βουλή των Αντιπροσώπων» και τη φωτογραφία του Τζον Μπένερ, έναν από τους αρχιτέκτονες της νίκης των συντηρητικών, να χαμογελά δειλά και να μοιάζει συγκινημένος με την προοπτική να γίνει ο επόμενος πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων αντικαθιστώντας τη Νάνσι Πελόζι.
Επιπλέον, όπως αναφέρει η Wall Street Journal, οι Αμερικανοί δεν ήθελαν μόνο να δείξουν τη δυσαρέσκεια τους προς τον πρόεδρό τους, αλλά ήθελαν «να σταματήσουν τους Δημοκρατικούς των οποίων ηγείτο η Νάνσι Πελόζι», που τα τελευταία δύο χρόνια υμνούσε τις μεταρρυθμίσεις του Ομπάμα, κυρίως αυτές του συστήματος υγείας και της Γουόλ Στριτ, στους Αμερικανούς και τους βουλευτές.
Με τη Βουλή των Αντιπροσώπων υπό τον έλεγχο των Ρεπουμπλικανών και τη Γερουσία στα χέρια των Δημοκρατικών, η Washington Post αναρωτιέται σε σχόλιό της πώς θα προχωρήσει τώρα ο Μπαράκ Ομπάμα.
«Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα είναι πολύ σοβαρά ώστε η Ουάσινγκτον να χάσει δύο χρόνια [μέχρι τις επόμενες προεδρικές εκλογές] με καβγαδάκια. Λίγα είναι τα προβλήματα που μπορούν να επιλυθούν χωρίς τη συνεργασία δεξιάς και αριστεράς» προειδοποιεί η εφημερίδα.
Οι Financial Times από την άλλη πιστεύουν ότι έχει ήδη φτάσει το 2012. «Οι εκλογές [για την επιλογή των υποψηφίων των κομμάτων] για την προεδρία του 2012 ξεκινούν σήμερα» γράφει η εφημερίδα.
Χάθηκε η ευφορία του 2008
Η αλλαγή κλίματος σε σχέση με πριν από δύο χρόνια είναι εντυπωσιακή, γράφει ο Μάικλ Τομάσκι
στο δικτυακό τόπο της εφημερίδας Guardian. Τότε οι Αμερικανοί φιλελεύθεροι πετούσαν στον έβδομο ουρανό και οι ψηφοφόροι αποδείκνυαν ότι μπορούν να εκλέξουν ένα μαύρο στο ανώτατο αξίωμα και να αφήσουν πίσω τους το προπατορικό αμάρτημα των φυλετικών διακρίσεων.
Σήμερα, οι ίδιοι φιλελεύθεροι έχουν πέσει σε κατάθλιψη, θυμίζοντας εκείνη την τραγική νύχτα του 2000 στη Φλόριντα. Και οι ψηφοφόροι αποδεικνύουν ότι μπορούν να στείλουν στη Γερουσία έναν άνθρωπο (τον Πολ) που έχει πει ότι μάλλον θα καταψήφιζε τον νόμο του 1964 για την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων. Τουλάχιστον δεν εξέλεξαν την πρώτη τους μάγισσα…
Εντάξει, η Κριστίν Ο' Ντόνελ, η υποψήφια για τη Γερουσία από το Ντελαγουέρ, δεν είναι μια αληθινή μάγισσα. Αλλά η ιδεολογική στροφή της Βουλής των Αντιπροσώπων θα είναι αληθινή. Δεκάδες πολιτικοί που πριν από μερικά χρόνια θα ήταν λόγω των απόψεών τους πλήρως απομονωμένοι ακόμη και στο ίδιο τους το κόμμα είναι πλέον μέλη του Κογκρέσου.
Πώς συντελέστηκε αυτή η τεράστια αλλαγή στην αμερικανική πολιτική;
Οι Ρεπουμπλικανοί άρχισαν να στρέφονται προς τα δεξιά ήδη από την εποχή του Μπους. Και ο πολιτικός τους λόγος γινόταν όλο και πιο ακραίος και αδιάλλακτος. Ένα βιβλίο που χαρακτηρίζει τον Χίτλερ αριστερό έγινε μπεστ-σέλερ και σήμερα αποτελεί ένα είδος Βίβλου για εκατομμύρια συντηρητικούς. Ο Γούντροου Ουίλσον, ο 28ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών που για τους περισσότερους από μας ήταν ένας προοδευτικός ιδεολόγος, αποκαλείται σήμερα από τη Δεξιά «ο πρώτος φασίστας πρόεδρος της Αμερικής»!
Προσθέστε σ' αυτό μια κακή οικονομική κατάσταση, λέει η Guardian, με την ανεργία να φτάνει το 9,6% και να αρνείται πεισματικά εδώ κι ένα χρόνο να μειωθεί. Έναν πρόεδρο που η καταγωγή του δίνει τροφή στις πιο παρανοϊκές θεωρίες συνωμοσίας. Και κάποιες πολιτικές αποφάσεις που χαρακτηρίζονται με ευκολία «σοσιαλιστικές» (όπως το πακέτο για την ανάκαμψη της οικονομίας) ή «βοήθεια προς τους ανάξιους» (όπως η ενίσχυση των ανθρώπων που χάνουν τα σπίτια τους). Το μίγμα που προκύπτει είναι τοξικό, αλλά είναι το μίγμα που δείχνουν να προτιμούν οι Αμερικανοί ψηφοφόροι.
Ευθύνες φέρει και ο Ομπάμα, καθώς και οι Δημοκρατικοί εν γένει. Παρά τη λαϊκιστική επίθεση της δεξιάς, δεν μπόρεσαν να υπερασπιστούν τη δική τους εικόνα της κοινωνίας. Διχασμένοι ανάμεσα στους κεντρώους και τους αριστερούς, έβλεπαν τον ουρανό να αστράφτει κι έτρεχαν να κρυφτούν. Έδειχναν να ντρέπονται ακόμη και για τον μεγαλύτερο ιστορικό τους θρίαμβο, τη μεταρρύθμιση της Υγείας, την οποία οι Ρεπουμπλικανοί θα προσπαθήσουν τώρα με όλες τους τις δυνάμεις να ακυρώσουν.
Το μεγάλο ερώτημα τώρα στην Ουάσινγκτον είναι πώς ο Ομπάμα θα χειριστεί την κατάσταση. Πρώτα θα πει στους Αμερικανούς ότι έλαβε το μήνυμά τους. Στη συνέχεια, όμως, έρχεται η μεγάλη δοκιμασία. Το απερχόμενο Κογκρέσο θα κληθεί να αποφασίσει κατά πόσον θα επεκτείνει τις φορολογικές περικοπές της εποχής Μπους για τα πιο εύπορα νοικοκυριά (που κερδίζουν πάνω από 250.000 δολάρια τον χρόνο). Ο Ομπάμα αντιτίθεται σ' αυτό. Αλλά οι Ρεπουμπλικανοί, με φρέσκο αέρα στα πανιά τους, θα το υποστηρίξουν με όλες τους τις δυνάμεις. Η μάχη θα είναι σφοδρή.
Κι ύστερα θα έρθει το 2011, οπότε ο Ομπάμα θα κληθεί να κάνει δύο πράγματα ταυτοχρόνως. Πρώτον, θα πρέπει σε ορισμένα ζητήματα να κινηθεί προς το κέντρο. Αλλά τότε θα κινδυνεύσει να χάσει τους ανεξάρτητους, που είναι απαραίτητοι για την επανεκλογή του. Δεύτερον, θα πρέπει να δώσει μάχες. Και στις μάχες αυτές, οι Ρεπουμπλικανοί θα κάνουν τα πάντα για να τον υπονομεύσουν.
Ο Τζον Μπένερ, πιθανότατα ο επόμενος Ρεπουμπλικανός πρόεδρος της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων, κήρυξε ήδη «πόλεμο» στην ατζέντα του Μπαράκ Ομπάμα, θέτοντας στόχο την ακύρωση της... «τερατώδους» μεταρρύθμισης στην Υγεία.
Κάλεσε τον Μπαράκ Ομπάμα να αλλάξει πορεία, λέγοντας ότι οι Αμερικανοί καταψήφισαν σε αυτές τις εκλογές την ατζέντα του Ομπάμα και της προηγούμενης προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι.
«Ο αμερικανικός λαός ανησυχεί για την κυβερνητική 'κατάληψη' της υγειονομικής περίθαλψης. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να προετοιμάσουμε το έδαφος προτού αποκρούσουμε αυτό το 'τερατούργημα'» δήλωσε ο Μπένερ.
Δυνατό μήνυμα προς Ομπάμα διακρίνει ο Τύπος
Ένα «δυνατό μήνυμα» προς τον Μπαράκ Ομπάμα βλέπει ο αμερικανικός Τύπος πίσω από την ψήφο των Αμερικανών.
«Οι εκλογείς έστειλαν ένα δυνατό μήνυμα στον πρόεδρο: η δουλειά του δεν τους αρέσει και είναι ακόμα περισσότερο θυμωμένοι με τους Δημοκρατικούς στο Κογκρέσο» γράφουν σε σχόλιό τους οι New York Times.
Στο πρωτοσέλιδό της η εφημερίδα έχει τίτλο: «Οι Ρεπουμπλικάνοι άρπαξαν τη Βουλή των Αντιπροσώπων» και τη φωτογραφία του Τζον Μπένερ, έναν από τους αρχιτέκτονες της νίκης των συντηρητικών, να χαμογελά δειλά και να μοιάζει συγκινημένος με την προοπτική να γίνει ο επόμενος πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων αντικαθιστώντας τη Νάνσι Πελόζι.
Επιπλέον, όπως αναφέρει η Wall Street Journal, οι Αμερικανοί δεν ήθελαν μόνο να δείξουν τη δυσαρέσκεια τους προς τον πρόεδρό τους, αλλά ήθελαν «να σταματήσουν τους Δημοκρατικούς των οποίων ηγείτο η Νάνσι Πελόζι», που τα τελευταία δύο χρόνια υμνούσε τις μεταρρυθμίσεις του Ομπάμα, κυρίως αυτές του συστήματος υγείας και της Γουόλ Στριτ, στους Αμερικανούς και τους βουλευτές.
Με τη Βουλή των Αντιπροσώπων υπό τον έλεγχο των Ρεπουμπλικανών και τη Γερουσία στα χέρια των Δημοκρατικών, η Washington Post αναρωτιέται σε σχόλιό της πώς θα προχωρήσει τώρα ο Μπαράκ Ομπάμα.
«Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα είναι πολύ σοβαρά ώστε η Ουάσινγκτον να χάσει δύο χρόνια [μέχρι τις επόμενες προεδρικές εκλογές] με καβγαδάκια. Λίγα είναι τα προβλήματα που μπορούν να επιλυθούν χωρίς τη συνεργασία δεξιάς και αριστεράς» προειδοποιεί η εφημερίδα.
Οι Financial Times από την άλλη πιστεύουν ότι έχει ήδη φτάσει το 2012. «Οι εκλογές [για την επιλογή των υποψηφίων των κομμάτων] για την προεδρία του 2012 ξεκινούν σήμερα» γράφει η εφημερίδα.
Χάθηκε η ευφορία του 2008
Η αλλαγή κλίματος σε σχέση με πριν από δύο χρόνια είναι εντυπωσιακή, γράφει ο Μάικλ Τομάσκι
στο δικτυακό τόπο της εφημερίδας Guardian. Τότε οι Αμερικανοί φιλελεύθεροι πετούσαν στον έβδομο ουρανό και οι ψηφοφόροι αποδείκνυαν ότι μπορούν να εκλέξουν ένα μαύρο στο ανώτατο αξίωμα και να αφήσουν πίσω τους το προπατορικό αμάρτημα των φυλετικών διακρίσεων.
Σήμερα, οι ίδιοι φιλελεύθεροι έχουν πέσει σε κατάθλιψη, θυμίζοντας εκείνη την τραγική νύχτα του 2000 στη Φλόριντα. Και οι ψηφοφόροι αποδεικνύουν ότι μπορούν να στείλουν στη Γερουσία έναν άνθρωπο (τον Πολ) που έχει πει ότι μάλλον θα καταψήφιζε τον νόμο του 1964 για την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων. Τουλάχιστον δεν εξέλεξαν την πρώτη τους μάγισσα…
Εντάξει, η Κριστίν Ο' Ντόνελ, η υποψήφια για τη Γερουσία από το Ντελαγουέρ, δεν είναι μια αληθινή μάγισσα. Αλλά η ιδεολογική στροφή της Βουλής των Αντιπροσώπων θα είναι αληθινή. Δεκάδες πολιτικοί που πριν από μερικά χρόνια θα ήταν λόγω των απόψεών τους πλήρως απομονωμένοι ακόμη και στο ίδιο τους το κόμμα είναι πλέον μέλη του Κογκρέσου.
Πώς συντελέστηκε αυτή η τεράστια αλλαγή στην αμερικανική πολιτική;
Οι Ρεπουμπλικανοί άρχισαν να στρέφονται προς τα δεξιά ήδη από την εποχή του Μπους. Και ο πολιτικός τους λόγος γινόταν όλο και πιο ακραίος και αδιάλλακτος. Ένα βιβλίο που χαρακτηρίζει τον Χίτλερ αριστερό έγινε μπεστ-σέλερ και σήμερα αποτελεί ένα είδος Βίβλου για εκατομμύρια συντηρητικούς. Ο Γούντροου Ουίλσον, ο 28ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών που για τους περισσότερους από μας ήταν ένας προοδευτικός ιδεολόγος, αποκαλείται σήμερα από τη Δεξιά «ο πρώτος φασίστας πρόεδρος της Αμερικής»!
Προσθέστε σ' αυτό μια κακή οικονομική κατάσταση, λέει η Guardian, με την ανεργία να φτάνει το 9,6% και να αρνείται πεισματικά εδώ κι ένα χρόνο να μειωθεί. Έναν πρόεδρο που η καταγωγή του δίνει τροφή στις πιο παρανοϊκές θεωρίες συνωμοσίας. Και κάποιες πολιτικές αποφάσεις που χαρακτηρίζονται με ευκολία «σοσιαλιστικές» (όπως το πακέτο για την ανάκαμψη της οικονομίας) ή «βοήθεια προς τους ανάξιους» (όπως η ενίσχυση των ανθρώπων που χάνουν τα σπίτια τους). Το μίγμα που προκύπτει είναι τοξικό, αλλά είναι το μίγμα που δείχνουν να προτιμούν οι Αμερικανοί ψηφοφόροι.
Ευθύνες φέρει και ο Ομπάμα, καθώς και οι Δημοκρατικοί εν γένει. Παρά τη λαϊκιστική επίθεση της δεξιάς, δεν μπόρεσαν να υπερασπιστούν τη δική τους εικόνα της κοινωνίας. Διχασμένοι ανάμεσα στους κεντρώους και τους αριστερούς, έβλεπαν τον ουρανό να αστράφτει κι έτρεχαν να κρυφτούν. Έδειχναν να ντρέπονται ακόμη και για τον μεγαλύτερο ιστορικό τους θρίαμβο, τη μεταρρύθμιση της Υγείας, την οποία οι Ρεπουμπλικανοί θα προσπαθήσουν τώρα με όλες τους τις δυνάμεις να ακυρώσουν.
Το μεγάλο ερώτημα τώρα στην Ουάσινγκτον είναι πώς ο Ομπάμα θα χειριστεί την κατάσταση. Πρώτα θα πει στους Αμερικανούς ότι έλαβε το μήνυμά τους. Στη συνέχεια, όμως, έρχεται η μεγάλη δοκιμασία. Το απερχόμενο Κογκρέσο θα κληθεί να αποφασίσει κατά πόσον θα επεκτείνει τις φορολογικές περικοπές της εποχής Μπους για τα πιο εύπορα νοικοκυριά (που κερδίζουν πάνω από 250.000 δολάρια τον χρόνο). Ο Ομπάμα αντιτίθεται σ' αυτό. Αλλά οι Ρεπουμπλικανοί, με φρέσκο αέρα στα πανιά τους, θα το υποστηρίξουν με όλες τους τις δυνάμεις. Η μάχη θα είναι σφοδρή.
Κι ύστερα θα έρθει το 2011, οπότε ο Ομπάμα θα κληθεί να κάνει δύο πράγματα ταυτοχρόνως. Πρώτον, θα πρέπει σε ορισμένα ζητήματα να κινηθεί προς το κέντρο. Αλλά τότε θα κινδυνεύσει να χάσει τους ανεξάρτητους, που είναι απαραίτητοι για την επανεκλογή του. Δεύτερον, θα πρέπει να δώσει μάχες. Και στις μάχες αυτές, οι Ρεπουμπλικανοί θα κάνουν τα πάντα για να τον υπονομεύσουν.
in.gr
