τι κάνω και που πάω ,
29 ετών παλικάρι , δουλευταράς όλα τα χρόνια και σε μια ηλικία που η πέτρα είναι έτοιμη να λιώσει μέσα στα χεριά μου και όμως ... και όμως 9 μήνες άνεργος , και λέω 9 μήνες γιατί 6 μήνες δούλευα σαν άνεργος με την νεα τάξη πραγμάτων της παροχής υπηρεσιών .
Βγες έξω και αν πουλήσεις έφαγες ένα κομμάτι ψωμί αλλιώς κόψε το λαιμό σου , ένα μέτρο που μας σπρώχνει στο εφήμερο μεροκάματο της επιβίωσης άλλα στη πλήρη απαξίωση των δικαιωμάτων μας , ένα μέτρο που ακόμα και το κράτος που το συντηρεί χάνει λεφτά γιατί από τα 600 ευρώ της μέσης προμήθειας θα αναγκαστώ να μην δηλώσω , κάτι που δεν χαλαει το υπέροχο αφεντικό μου που μου χαρίζει λίγο ψωμί .
29 ετών και σε όποιον φίλο του λέω ψάχνω για δουλεία μου λέει .. Δε σε φοβάμαι εσένα .. Άλλα εγώ αρχίζω να με φοβάμαι , πως μπορώ να σκεφτώ όχι να κάνω οικογένεια άλλα να κάνω μια σχέση ...πως μπορώ να σκεφτώ όχι να πάω ένα διήμερο άλλα να βγω για ένα καφέ ..πως μπορώ να σκεφτώ όχι να αγοράσω ένα σπίτι άλλα να πληρώνω το νοίκι μου ... πως μπορώ ??????????????πως μπορώ να κάνω έστω και το 1/10 των πραγμάτων που έχετε ετοιμάσει στα παιδιά σας μέσα από γνώστες και μη αλητείες με τις γνώσεις μου και την όρεξη για δουλεία αφού δεν αφήσατε καμία υγιή ...
Επαψα να είμαι περήφανος για μένα .. επαψα να πιστεύω ότι αξίζω κάτι ...και τώρα εδώ στις 4 και 10 το πρωί κάνω τον απολογισμό μου ,
Αύριο ξημερώνει μια άλλη μέρα , αξίζει να ελπίζω ???? άλλα τι λέω , πάλι θα ανοίξω την τηλεόραση και θα σας δω σε κάποιο κανάλι με διαφορετικό κουστούμι και γραβάτα και προσπαθείτε για το καλό μου .. Σας παρακαλώ ..μου γκρεμίσατε τα όνειρα ...μου στερήσατε τις ελπίδες .. καθιστέ τουλάχιστον σπίτια σας .. φανταστείτε να βλέπατε το φονιά των παιδιών σας στα παράθυρα των δελτίων να δίνει τα φώτα του για ένα καλύτερο αύριο ... αυτό ακριβώς νιώθουμε όταν σας βλέπουμε εκεί με τις μεταξωτές γραβάτες σας
Καληνύχτα ..
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
