Όνομα και πράγμα θα είναι, σε λίγα χρόνια, η Γηραιά Ήπειρος, με τα 85 εκατομμύρια των ευρωπαίων που ζουν, σήμερα, κάτω από το όριο της φτώχειας.
Τα μαντάτα είναι πολύ άσχημα για το μέλλον, όχι μόνον των σημερινών μεσηλίκων και υπερηλίκων αλλά και για το μέλλον των παιδιών, που δεν ξεπερνούν σήμερα την ηλικία των ...δέκα ετών.
Οι ηλικιωμένοι και οι υπερήλικες θα καλύπτουν, ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό, έναντι των νέων τα επόμενα χρόνια, στο σύνολο του ευρωπαϊκού πληθυσμού και οι συντάξεις τους τίθεται, από τώρα, εν αμφιβόλω αφού, για να μπορέσουν να λειτουργήσουν τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, θα πρέπει, ο αριθμός εκείνων που θα δικαιούνται τις σχετικές παροχές (συντάξεις, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη) να είναι μικρότερος από τον αριθμό εκείνων που χρηματοδοτούν αυτές τις παροχές.
Τα συμπεράσματα δεν είναι καθόλου ...υποθετικά αφού περιλαμβάνονται, σε έκθεση του Γερμανού Χριστιανοδημοκράτη ευρωβουλευτή Τόμας Μάν, που πρόκειται να λάβει την έγκριση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την επόμενη Τετάρτη 10 Νοεμβρίου στις Βρυξέλλες και βασίζονται σε επίσημα στοιχεία και προβλέψεις των ειδικών της “δημογραφικής πρόκλησης” που αντιμετωπίζει η Ευρώπη.
Κατά τον Τόμας Μάν, το ποσοστό απασχόλησης των ανθρώπων ηλικίας 55 έως 64 ετών είναι, σήμερα, χαμηλότερο από τον στόχο που έχει θέσει η δύσμοιρη νέα Συνθήκη της Λισσαβόνας (50 %) ενώ, έως το 2020, το τμήμα του πληθυσμού που ασκεί αμειβόμενη εργασιακή δραστηριότητα αναμένεται να ελαττωθεί κατά 3.000.000 ανθρώπους.
Αυτό θα έχει, ως συνέπεια, να υποστούν σημαντικές διαρθρωτικές αλλαγές, τόσον η αγορά εργασίας όσον και η οικονομία ενώ, κι' αυτό είναι το σημαντικότερο, θα αλλάξει και η διάρθρωση της οικογένειας στην Ευρώπη.
Θα υπάρχουν περισσότεροι «ηλικιωμένοι εργαζόμενοι» (ηλικίας 55-64 ετών), περισσότεροι συνταξιούχοι (ηλικίας 65-79 ετών), περισσότεροι υπερήλικες άνω των 80 ετών και ταυτόχρονα λιγότερα παιδιά, νέοι και ενήλικες σε ηλικία εργασίας.
Λόγω των οικονομικών κρίσεων, της προσωρινής απασχόλησης, της αύξησης των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, της μερικής απασχόλησης και της ανεργίας, το μέλλον στην αγορά εργασίας προοιωνίζεται ολοένα πιο ασταθές και αβέβαιο.
Στο επίπεδο της νεολαίας, τώρα, το ποσοστό των ανέργων νέων, ηλικίας 15 έως 24 ετών, είναι σημαντικά υψηλότερο , από το αντίστοιχο των άλλων ηλικιακών ομάδων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Υπερβολικά υψηλό είναι και το ποσοστό των μαθητών που εγκαταλείπουν το σχολείο με αποτέλεσμα, να τίθεται σε κίνδυνο ο άλλος φιλόδοξος στόχος της δύσμοιρης Συνθήκης της Λισαβόνας, σύμφωνα με τον οποίο έως το 2012 το ποσοστό των μαθητών που εγκαταλείπουν το σχολείο δεν πρέπει να υπερβαίνει το 10%.
Την ίδια ώρα, ο μέσος όρος των γεννήσεων στην ΕΕ ανέρχεται σε 1,5 παιδιά και συγκαταλέγεται στους χαμηλότερους στον κόσμο.
Δεν υπάρχουν κίνητρα και ενισχύσεις στα ζευγάρια για να κάνουν παιδιά και απουσιάζει παντελώς, μία ευρωπαϊκή πολιτική, που να τοποθετεί τα παιδιά και τις γεννήσεις στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.Σύμφωνα με την έκθεση, τώρα ...σκέπτονται οι Ευρωπαίοι, να δημιουργήσουν εκείνα τα κίνητρα, που θα υποχρεώσουν τα άτομα ηλικίας 60 ετών και πάνω, να μείνουν στην...αγορά εργασίας, προκειμένου να αποδείξουν ότι, οι ηλικιωμένοι δεν είναι βάρος στην κοινωνία, αλλά κέρδος, λόγω της πείρας τους, του έργου που προσέφεραν κατά τη διάρκεια της ζωής τους και των γνώσεών τους. Και για σύνταξη, μετά τα 67 και εφόσον υπάρχουν οι προϋποθέσεις χορήγησης κοινωνικών και ασφαλιστικών παροχών, στις ευρωπαϊκές οικονομίες.
Τα πράγματα, ωστόσο, προοιωνίζονται μαύρα και για τα σημερινά παιδιά των 6,8 και 10 ετών.
Κι' αυτό διότι, όπως “ομολογείται” στην έκθεση, οι δημογραφικές ανισορροπίες, θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις στη χρηματοδότηση των κοινωνικών δαπανών και στην οικονομική κατάσταση των συνταξιοδοτικών συστημάτων.
Οι δημόσιες κοινωνικές δαπάνες, που οφείλονται στην ηλικία, θα αυξηθούν έως το 2060, κατά μέσο όρο, σε όλα τα κράτη μέλη, κατά περίπου 4,75% επί του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος ενώ, οι δημόσιες δαπάνες για τις συντάξεις δεν μπορούν να αυξηθούν, πάνω από το 2,4% του ΑΕΠ, μέχρι το 2060.
Το αναπάντητο, μέχρι στιγμής, ερώτημα που προκύπτει είναι, με ποιο τρόπο μπορούν να διασφαλιστούν, υπό αυτές τις συνθήκες, επαρκή συνταξιοδοτικά εισοδήματα για όλους.
Στην έκθεση τονίζεται, εξάλλου, ότι, με ιδιαίτερη οξύτητα θα συντελεστή η δημογραφική αλλαγή, στις περιοχές της ΕΕ που έχουν ηλικιωμένο ή αραιό πληθυσμό ή βρίσκονται στην περιφέρειά της.
Μόνο η Ανατολική Γερμανία απειλείται μέχρι το 2050 με απώλεια του 50% του δυναμικού των ατόμων που ασκούν αμειβόμενη εργασιακή δραστηριότητα.
Στο μεταξύ και χάρη στη διαρκή αύξηση του προσδόκιμου ορίου της ζωής, αυξάνεται στην ΕΕ ο αριθμός των ανθρώπων άνω των 80 ετών.
Για το διάστημα 2010 - 2030 προβλέπεται αύξηση κατά 57%, με παράλληλη αύξηση των υπερηλίκων που θα ζουν μόνοι τους, μιας και οι οικογένειες, δεν θα είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν μόνες τους στη φροντίδα υπερήλικων συγγενών.
Για όσους δεν το κατάλαβαν ακόμη, δεν απέχουμε και πολύ από την επιστροφή στην “εποχή του Λυκούργου”, όπου οι ανάπηροι και οι γέροντες ρίχνονταν στον Καιάδα...
http://www.topontiki.gr/article/11088
