tromaktiko: ΣΚΕΨΕΙΣ

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

ΣΚΕΨΕΙΣ



Ακουω διαφορα γυρω μου και θελω να μοιραστω τις σκεψεις μου. Ποτε μου δεν τα πηγαινα καλα στο γραπτο λογο και συγχωσεστε με.
Ακουω για τα λαμογια τους πολιτικους. Κλεψανε ακουω και μαλλον ετσι θα'ναι. Παντως το μονο που εχω δει με τα ματια μου ειναι συγγενεις, γνωστους, αγνωστους να κλεβουν.
 Ειτε να γλιτωσουν ΦΠΑ, ειτε να κλεψουν το πελατη. 1,2,5 ευρω. Τι σημασια εχει? τοσα μπορουν τοσα κλεβουν. Ο καθενας οτι μπορει και τον παιρνει. Δυστυχως ετσι ειναι. Αλλοι μπορουν και κλεβουν εκατομμυρια αλλοι λιγοτερα. Κλεφτες ολοι τους στα δικα μου ματια...
Φωναζουμε για πλημμυρες. Φραζουν τα λουκια. Που ειναι το κρατος φωναζουμε. Τα λουκια δεν ξερω αν τα καθαρισαν. Εχω δει ομως εσενα κι εμενα να πεταμε κατω γοπες, σκουπιδια απο το αυτοκινητο, χαρτια και οτι αλλο δε μας χρειαζεται. Εχω δει να μπαζονουν ρεματα. Κι εκει απων το κρατος. Α ξεχασα εκει μας βολευει.
Το τσιγαρο τωρα. Η πιο in κουβεντα στο τρομακτικο μας. Δε καπνισα ποτε μου. Δε ξερω ποσο εθιστικο ειναι. Δε μπορω να κρινω ενα καπνιστη. Ετσι του εμαθαν εται θα κανει. Δε μπορω να απαιτησω να μη καπνιζει μπροστα μου. Εδω καπνιζει μπροστα στα παιδια του. Εμενα θα σεβαστει?
Εχω πολλα να πω αλλα δε ξερω. Τι να πω? Ποιον να κατηγορησω? Τωρα ετοιμαζομαι να ξεκινησω τη καριερα μου. Τι να κανω? Δημοσιο στα σιγουρα μου εμαθαν σπιτι μου. Δε μπορω ομως. Ντρεπομαι. Να καθομαι και να πληρωνομαι την ωρα που εκατομμυρια αλλοι "βλακες" τρεχουν απο το πρωι ως το βραδυ για ενα μεροκαματο. Ναι αλλα και αυτοι το ιδιο θα εκαναν? Δε ξερω τι αλλο να πω. Οσο σκεφτομαι ακουω στις ειδησεις για εναν αστεγο που κοιμοταν σε ενα καδο. Δεν τον ειδαν και η συνεχεια φρικιαστικη. Που καταντησαμε? Να κοιμουνται στους καδους? Κι εμεις αδιαφορουμε, εχουμε τα δικα μας προβληματα. Χιλιαδες ανθρωποι στερουνται τα στοιχειωδη και εμεις κολλημενοι στις λεπτομεριες. Αρκετα κουρασα. Λογια πολλα αλλα? Σε 5 λεπτα τα ξεχναμε. Ειναι τοσα που πρεπει να γινουν. Ουτε στη νεολαια στηριζομαι. Δικα μας παιδια ειναι. Τα κουσουρια μας εχουν παρει. Εμεις τα μεγαλωσαμε, σαν τα μουτρα μας θα γινουν. Στα σχολεια που εμεις δημιουργησαμε θα πανε. Φαυλος κυκλος ολα πλεον. Το μονο που μπορω να πω ειναι να κοιταξει ο καθενας τον εαυτο του. Οχι τη παρτη του. Να γινουμε εμεις σωστοι και ολα θα παρουν το δρομο τους. Ψωμι-Παιδεια-Ελευθερια φωναζαν! καποτε. Δυστυχως τη Παιδεια την ερμηνευσαμε λαθος. Ολοι
ANAΓΝΩΣΤΗΣ
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!