που επίσης εκτιμά ότι υπάρχει περίπτωση (αλλά όχι βεβαιότητα) ότι ο κίνδυνος, σε μερικές περιπτώσεις, γίνεται χειρότερος από τα φάρμακα κατά της ακμής.
Η δερματική πάθηση ταλαιπωρεί, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, οκτώ στους δέκα εφήβους. Οι πιο σοβαρές περιπτώσεις παραμορφώνουν το πρόσωπο και δημιουργούν πολύ έντονα αρνητικά συναισθήματα για τον εαυτό τους στους άτυχους νέους.
Οι ερευνητές του διεθνούς φήμης Ινστιτούτου Καρολίνσκα, υπό τον Άντερς Σάντστρομ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό “British Medical Journal”, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ και τη βρετανική «Γκάρντιαν», ανέφεραν ότι φάρμακα όπως το Roaccutane (isotretinoin) που χορηγούνται για την ακμή, μειώνουν τον κίνδυνο αυτοκτονίας σε μερικούς νέους, καθώς βελτιώνουν την εμφάνισή τους, όμως σε μερικούς ευαίσθητους νέους μπορεί να φέρνουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, ενισχύοντας την αυτοκτονική συμπεριφορά.
Οι σουηδοί επιστήμονες, μελετώντας περίπου 5.800 περιστατικά, διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος αυτοκτονίας αυξάνεται ένα έως τρία χρόνια πριν αρχίσει η χορήγηση ενός τέτοιου φαρμάκου, πράγμα που δείχνει ότι η ίδια η ακμή αυξάνει τον κίνδυνο. Οι ενδείξεις όμως δεν είναι εξίσου ξεκάθαρες αναφορικά με τον ρόλο που παίζει ένα φάρμακο όπως η isotretinoin, καθώς ο υψηλότερος κίνδυνος καταγράφηκε περίπου έξι μήνες μετά τη διακοπή της θεραπείας με το φάρμακο.
http://clikare.blogspot.com/2010/11/blog-post_14.html#ixzz15FcXLqTy
