Ξέρεις όμως ότι δεν μπορώ, αλλά δεν έχει μεγάλη σημασία μάλλον...
Γιατί τα υλικά είναι άψυχα και λίγοι μπορούν να το δουν..
Να ξέρεις πως μαζί σου γιορτάζω κι εγώ! Γιορτάζω γιατί σαν σήμερα ήρθες στον κόσμο Εσύ, που μου έχεις γεμίσει τόσο πολύ την ζωή, τη σκέψη, το πνεύμα..
Ένα μικρό μωράκι περικυκλωμένο από συγγενείς και φίλους να δίνουν τις ευχές τους για το μέλλον σου!!Και μετά τα χρόνια πέρασαν, το αγοράκι μεγάλωνε, η αθωότητα χάθηκε, ήρθαν χαρές, λύπες, εμπειρίες, χειμώνες, καλοκαίρια, πλούτη και φτώχειες..
Ένας κύκλος που δεν τελειώνει ποτέ. Και τι μένει?? Οι άνθρωποι που σε αγαπούν όσο και αν μεγαλώνεις, κι ας μην είσαι πια το νεογέννητο γλυκό μωράκι που ήρθε στον κόσμο μια Τρίτη του '67, κι ας έχεις τις ιδιοτροπίες σου, τα πάνω και τα κάτω σου..Είναι το μόνο πράγμα που μένει σταθερό όλα αυτά τα χρόνια.. Αυτοί που σε αγαπούν!
Αν εσένα σου φέρνουν μελαγχολία τα γενέθλιά σου, για μένα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο σήμερα. Λατρεύω ότι είσαι, όπως είσαι.. Αγαπώ κάθε καινούρια γκρίζα τρίχα σου, θαυμάζω κάθε σου ρυτίδα.. Μακάρι να μπορούσες να δεις τον εαυτό σου με τα μάτια μου, να καταλάβεις πόσο υπέροχος είσαι.
Χρόνια Πολλά και όμορφα μωρό μου!!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
