Όχι μόνο δεν το βοηθά να ερμηνεύσει τον κόσμο στον οποίον καλείται να ζήσει, ούτε εισάγει κάποιον προβληματισμό στο μυαλό του, αλλά..
...το βομβαρδίζει με μια γενική ακύρωση και απαξίωση, με έναν νοσηρό μηδενισμό.
Μπορώ ενδεχομένως να καταλάβω πώς αισθάνεται αυτός ο αναγνώστης, ίσως και εγώ αισθάνομαι το ίδιο, αλλά στα παιδιά δεν περνάμε τις δικές μας ακυρώσεις και τα αδιέξοδα. Αν υπάρχει ελπίδα, αυτή θα βρίσκεται στην καλλιέργεια της νέας γενιάς, στην νοηματοδότηση της ζωής της, και όχι στην απελπισία της.
Αν μετά τα παιδιά πέφτουν σε κατάθλιψη ή κα αυτοκτονούν, γιατί μας κακοφαίνεται;
Αναγνώστης
-------------------------------------------
Μπραβο ρε μεγαλε, πες μας εσυ τι δουλεια κανεις για να σου βρω κι εγω απειρα παραδειγματα για λαμογια-ες και μετα μιλα για τους αστυνομικους.
Αναγνώστης