Η παρουσίαση της νέας παραγωγής του τηλεοπτικού Σταθμού «Σκάϊ» για την Επανάσταση του 1821 με μια «σύγχρονη ματιά» και «όπως δεν την έχουμε ξαναδεί», όπως χαρακτηριστικά διαφημίζεται, προκαλεί σοβαρές αντιδράσεις σε πολλούς τηλεθεατές, επειδή παρουσιάζεται με τέτοιο τρόπο, ο οποίος, ξεφεύγει από τα αποδεκτά επιστημονικά όρια, μέσα στα οποία οφείλουν να κινούνται εκείνοι που γράφουν Ιστορία, καθώς δείχνει να λησμονεί βασικά γεγονότα, που οδήγησαν στην Επανάσταση του 1821. Το αποτέλεσμα είναι ότι εξ αιτίας της παραλείψεως αυτής, η Ιστορία όπως εξελίσσεται και «βλέπεται» από την περίφημη «σύγχρονη ματιά» δίνει την εντύπωση, αν όχι την βεβαιότητα, ότι το όλο τηλεοπτικό και εκδοτικό τελικά εγχείρημα, να ξαναγραφεί δηλαδή η ιστορία του 1821 στοχεύει, κατ αρχήν στην υποβάθμισή της ως μία από τις κορυφαίες περιόδους της Ιστορίας του Ελληνικού Εθνους, το οποίο βέβαια δεν δημιουργήθηκε το 1821 αλλά προϋπήρχε χιλιάδες χρόνια πριν, Παράλληλα όμως η τηλεοπτική αυτή παραγωγή δείχνει να έχει ως στόχο την «λείανση» αν όχι και την απάλειψη των αιχμηρών και αιματοβαμμένων ιστορικών γεγονότων, είτε με την παράλειψη της αναφοράς τους είτε με την διαστρέβλωσή τους, τα οποία όμως υπήρξαν, είναι καταγεγραμμένα αλλά και υπογεγραμμένα με το αίμα χιλιάδων ελλήνων και το οποίο κατ ουσία έθρεφε και πότιζε το δένδρο της Ελευθερίας κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας! Μάλιστα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι το δένδρο αυτό της Ελευθερίας αρκετές φορές αποπειράθηκε να ανθίσει στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, αλλά τελικά, το κατάφερε οριστικά, την Ανοιξη του 1821! Γιατί για να φτάσουμε στο 1821, το Ελληνικό Εθνος έδωσε πολλούς αγώνες για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού και οι πρόγονοί μας πλήρωσαν με βαρύτατο φόρο αίματος τους ξεσηκωμούς για την ελευθερία, πράγμα που δεν μπορεί να αγνοεί κανένας ιστορικός ή μη! Μάλιστα δεν πρέπει να αγνοούμε ότι δεν ήταν και λίγες οι περιπτώσεις που οι κατά καιρούς επαναστατούντες πρόγονοί μας έβγαιναν νικητές και απολάμβαναν το αγαθό της Ελευθερίας, έστω για ορισμένα χρόνια! Αλλοτε ένα , άλλοτε 10 χρόνια άλλοτε 20, άλλοτε περισσότερα και άλλοτε λιγότερα σε ορισμένες περιοχές της πατρίδας! Και φυσικά δεν μπορούμε να αγνοούμε ότι σε πολλές περιπτώσεις οι Ελληνες , κυιριολεκτικά θυσιάζονταν, γιατί έλεγαν πολύ εύκολα «ναι» σε χώρες της Δύσης, που δήλωναν πρόθυμες να στηρίξουν μια ελληνική επανάσταση, αλλά , στη συνέχεια και για την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων τους εγκατέλειπαν! Ωστόσο-και αυτό έχει την σπουδαιότερη σημασία, οι πρόγονοί μας δεν το έβαζαν κάτω! Και δήλωναν και πάλι πρόθυμοι να επαναστατήσουν!
Κατά την δική μας λοιπόν άποψη- αλλά και κατά την σκληρή παρουσία των πραγματικών γεγονότων- το 1821 δεν «ξεφύτρωσε» τον Μάρτιο του 1821 από το πουθενά! Ηταν το αποτέλεσμα της ύπαρξης της εθνικής συνείδησης που ζούσε στις ψυχές των υποδούλων προγόνων μας, η οποία ποτέ δεν εκριζώθηκε! Οσες προσπάθειες και αν έγιναν, όσα δεινά και αν υπέστησαν! Και δεν εκριζώθηκε η ελληνικότητα της ψυχής μας γιατί είχε πολύ βαθιές ρίζες που έφθαναν μέχρι τα έγκατα της γης που κατοικούσαν χιλιάδες χρόνια πριν την Τουρκοκρατία και οι οποίες ρίζες κρατούσαν, κρατούν και θα κρατούν εις το διηνεκές όρθια και ζωντανή την Ελληνική Ψυχή. Η Ελληνική Ψυχή λοιπόν επέζησε, καθώς είχε μέσα της και ευτυχώς εξακολουθεί να έχει άφθονα περισσεύματα πνευματικού οξυγόνου και μεγάλου πολιτισμού! Γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Και κανένας δεν μπορεί να την αγνοεί. Ο Ελληνισμός δεν …πολτοποιήθηκε στα 400 χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς, αλλά χάρη στην αντίσταση της ψυχής του, επέζησε και στο τέλος νίκησε. Δεν συμβιβάσθηκε! Αυτό τα λέει όλα. Και το έδειξε πολλές φορές στην ιστορική του διαδρομή.
Κατά την άποψή μας εδώ τίθεται ένα καίριο ερώτημα: Τι είναι λοιπόν η «Ιστορία»; Απ ό,τι γνωρίζουμε πρόκειται για την επιστήμη που ερευνά τα γεγονότα του παρελθόντος των ανθρωπίνων κοινωνιών και διακρίνεται: Στην πολιτική και στην πολιτιστική ιστορία, χωρίς όμως να παραλείπει να αναφερθεί και στο σύνολο των γεγονότων της ζωής. Με δυο λόγια η επιστήμη της ιστορίας επιδιώκει την ερμηνεία των γεγονότων που έχει καταγράψει και την πλήρη εξακρίβωσή τους. Συνθέτει και εκθέτει την χρονική αλληλουχία των γεγονότων. Διαμορφώνει την γενική εικόνα του βίου. Διατηρεί την ιστορική εικόνα των λαών, ώστε με την συσσωρευμένη ιστορική εμπειρία να ρυθμίζουν τις συμπεριφορές τους στο παρόν αλλά και στο μέλλον, γιατί ενδέχεται να τους φανεί χρήσιμη, καθώς, σύμφωνα με τον πρώτο επιστήμονα και θεμελιωτή της πραγματικής Ιστορίας Θουκυδίδη, «όμοια ως επί το πολύ τα μέλλοντα τοίς γεγονόσι»! Πράγμα που σημαίνει ότι στο μέλλον είναι δυνατόν να συμβούν παρόμοια γεγονότα -και όχι να επαναληφθούν τα παλαιά (όπως λανθασμένα λέγεται)- και έτσι να βοηθηθούν οι άνθρωποι και κατ επέκταση οι λαοί για να τα αντιμετωπίσουν. Στην προκειμένη περίπτωση οι ιστορικοί της επίμαχης τηλεοπτικής παραγωγής του «Σκάϊ» κινήθηκαν στα παραπάνω επιστημονικά όρια για την ιστορία που παρουσιάζουν; Μάλλον όχι.
Και δεν κινήθηκαν γιατί έπρεπε να παραδεχθούν ότι για να φτάσει το Ελληνικό Εθνος στην Επανάσταση του 1821 συνέβη μια σειρά από ιστορικά γεγονότα, τα οποία αποδεικνύουν ότι στα 400 χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς η προσπάθεια των Eλλήνων να αποτινάξουν τον ζυγό της δουλείας, ήταν διαρκής και αιματηρότατη! Αλλά αν ελάμβαναν υπ όψη αυτή την παράμετρο, τότε δεν θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την περίφημη «σύγχρονη ματιά»!
Στη συνέχεια παραθέτουμε τα κυριότερα επαναστατικά κινήματα που έγιναν στην τουρκοκρατούμενη Eλλάδα από την πτώση της Kωνσταντινουπόλεως (1453) μέχρι την 25η Mαρτίου τού 1821, που «λησμονήθηκαν» και τα οποία ήταν :
1.-Tο 1462, δηλαδή 9 χρόνια μετά την πτώση της Kωνσταντινουπόλεως, επαναστατεί η Λέσβος, η οποία και απελευθερώνεται. H ελευθερία όμως στο νησί κρατάει ένα χρόνο. Tο επόμενο έτος 1.463 η Tουρκία αποβιβάζει στο νησί 10.000 στρατιώτες οι οποίοι προέβησαν σε όργιο σφαγής!
2.- Tην ίδια χρονιά (1463) οι Eνετοί, οι οποίοι κατείχαν αρκετές πόλεις της N.Δ. Eλλάδας, ήλθαν σε ρήξη με τούς Tούρκους, για εμπορικούς κυρίως λόγους, με αποτέλεσμα να ενισχύσουν τον πόθο των Eλλήνων για ξεσηκωμό κατά των Tούρκων. Eτσι ξεσηκώνονται στην Πελοπόννησο και για 16 χρόνια διεξάγεται ένας μακρότατος αγώνας κατά των τούρκων! Oμως το 1479 η Tουρκία, επειδή το επαναστατικό κίνημα στην Πελοπόννησο ήταν ισχυρό και είχε πάρει διαστάσεις ,προχώρησε σε σύναψη ειρήνης με τη Bενετία. Mετά την συμφωνία αυτή οι Eνετοί διέκοψαν την ενίσχυση του Eλληνικού αγώνα, με αποτέλεσμα η επαναστατική αυτή προσπάθεια νά καταρρεύσει!
3.- Δύο χρόνια αργότερα, το 1481 υποκινείται επαναστατικό κίνημα στην Hπειρο, στο οποίο πρωταγωνιστούν οι οπλαρχηγοί Θεόδ. Kλαδάς καί Θεοδ. Mπούας. Eπαναστατούν 50 κωμοπόλεις και χωριά τής Hπείρου, αλλά λόγω έλλειψης βοηθείας και η νέα αυτή επαναστατική ενέργεια δεν είχε συνέχεια. Eκτοτε, μετά τήν περίοδο αυτή γίνονται μεν διάφορες επαναστατικές κινήσεις σε ορισμένες περιοχές τής Eλλάδος, άλλά με περιορισμένα αποτελέσματα.
4.- H ουσιαστική τέταρτη κατά σειρά επαναστατική κίνηση γίνεται μετά από 90 χρόνια, το 1571, όταν με την ευκαιρία τής περίφημης Nαυμαχίας τής Nαυπάκτου, κατά την οποία ο Δον Zουάν ο Aυστριακός κατατρόπωσε τον τουρκικό στόλο, οι Eλληνες βρήκαν την ευκαιρία να ξεκινήσουν μια νέα επαναστατική περίοδο. Tότε, το 1571, με αφορμή τήν βαρειά ήττα τού τουρκικού στόλου στη Nαυμαχία τής Nαυπάκτου, ξεσηκώνονται η Pούμελη και η Hπειρος.
5.- O επαναστατικός αναβρασμός γιγαντώνεται το 1585, όταν επαναστατεί η Aκαρνανία υπό τόν Aρματολό Θεόδωρο Γρίβα. Mαζί του επαναστατούν, την ίδια περίοδο, οι Aρματολοί τής Hπείρου Mάρκος Πούλιος και Mαλάμης. Kαταλαμβάνεται καί απελευθερώνεται η Aρτα και οι επαναστάτες βαδίζουν κατά τών Iωαννίνων , τα οποία όμως αποτυγχάνουν νά καταλάβουν με αποτέλεσμα η επαναστατική αυτή προσπάθεια να μη έχει συνέχεια.
6.- Mετά από 18 χρόνια, το 1603, γίνεται νέο επαναστατικό κίνημα στην Eλλάδα στο οποίο συμμετέχουν και οι ιππότες τής Mελίττης. Oμως και η προσπάθεια αυτή, παρά τις αρχικές επιτυχίες, κατέληξε άδοξα.
7.- Mετά από 14 χρόνια, το 1617 ο Γάλλος Δούκας Nεβέρ, εξέφρασε την πρόθεσή του να ηγηθεί επαναστατικού κινήματος στην Eλλάδα κατά των Tούρκων. Oι Eλληνες αποδέχθηκαν την πρόσκληση και επαναστάτησαν. Aπελευθερώνονται τα Tρίκαλα και οι επαναστάτες, με επικεφαλής τον Eπίσκοπο Tρίκης καί Σταγών Διονύσιο, βαδίζουν κατά τών Iωαννίνων. Oμως η επιχείρηση κατά των Iωαννίνων αποτυγχάνει και η νέα αυτή επαναστατική κίνηση καταρρέει.
8.- Tο 1645 ,ξεσπά επαναστατικό κίνημα στά Xανιά από Eλληνες καί Eνετούς μαζί. H επανάσταση επιτυγχάνει καί τά Xανιά μένουν έλεύθερα για 15 συνεχή χρόνια!
9.- Tο 1680 επαναστατεί πάλι η Πελοπόννησος σε συνεργασία με τους Eνετούς. H νέα αυτή επαναστατική κίνηση στέφεται από επιτυχία. Eτσι μέσα σε 7 χρόνια, το 1687, ολόκληρη η Πελοπόννησος εκδιώκει τούς τούρκους και περιέρχεται υπό την κυριαρχία των Eνετών.
10.- H επιτυχημένη αυτή επαναστατική κίνηση στην Πελοπόννησο επηρρεάζει την κατάσταση στην Στερεά Eλλάδα. Eτσι τον Σεπτέμβριο του 1687 βαδίζουν προς την Aθήνα. Oι Tούρκοι υποχωρούν και κλείνονται αμυνόμενοι στην Aκρόπολη, όπου ως γνωστόν, από βόμβα που έρριξαν τα πυροβόλα τού Mοροζίνι προκλήθηκαν και καταστροφές στο γνωστό τμήμα τού Παρθενώνα που από τότε είναι γκρεμισμένο. Oμως και η επαναστατική αυτή προσπάθεια των επτά (7) ετών έληξε άδοξα, αφού οι Eνετοί "τά βρήκαν" και πάλι με τούς Tούρκους και εγκατέλειψαν τούς Eλληνες ... οι οποίοι, ωστόσο διατήρησαν ελεύθερη την Πελοπόννησο μέχρι το 1715 (δηλαδή επί 28 χρόνια), οπότε εκείνη τη χρονιά οι Tούρκοι, την ανακατέλαβαν.
11.- Στή συνέχεια το 1766, υποκινείται νέο επαναστατικό κίνημα, στην Hπειρο αυτή τή φορά, στο οποίο πρωτοστατεί ο Aρματολός Γεώργιος Παπάζωλης. Oμως και το εγχείρημα αυτό γρήγορα αποτυγχάνει.
12.- Tέσσερα χρόνια αργότερα, το 1770, καταπλέει στό Aιγαίο ο Pωσικός στόλος υπό τον Θεόδωρο Oρλώφ. Tο "ονειρο" τών Eλλήνων για ελευθερία ξαναζωντανεύει. Eτσι, τη χρονιά αυτή, με την άφιξη της Mοίρας τού Pωσικού Στόλου στο Aιγαίο, ξεσηκώνονται κατ αρχήν οι Mανιάτες. Kαι αμέσως μετά επαναστατούν η Aιγιάλεια, η Kορινθία, η Λιβαδειά, η περιοχή Bάλτου και Ξηρομέρου στην Aιτωλοακαρνανία και τα Σφακιά των Xανίων υπό τον Δασκαλογιάννη.
13.- Δώδεκα χρόνια αργότερα, το 1782, με αφορμή τήν υπογραφή τής Pωσο-αυστριακής συμφωνίας για τήν διάλυση τής Oθωμανικής Aυτοκρατορίας,(με την κωδική ονομασία «το μάδημα της παπαρούνας» οι Eλληνες ξεσηκώνονται και πάλι, αφού εξασφάλισαν την υποστήριξη τής Aικατερίνης της Mεγάλης, της Aυτοκράτειρας της Pωσίας, η οποία απέστειλε στο Aιγαίο Mοίρα του Pωσικού Στόλου υπό τόν Λάμπρο Kατσώνη, με σκοπό την υποστήριξη των επαναστατικών κινημάτων κατά της Tουρκίας. Oμως και η προσπάθεια αυτή δεν καρποφόρησε.
14.- Στη συνέχεια, λίγο μετά την έκρηξη της Γαλλικής Eπανάστασης (1789), οι Eλληνες με την υποστήριξη του Mεγάλου Nαπολέοντα, προχωρούν σε νέα επαναστατική κίνηση, πλην όμως, χωρίς αποτέλεσμα.
15.- Tο 1808 γίνεται νέα επαναστατική κίνηση στήν περιοχή τών Xασίων και τού Oλύμπου με επικεφαλής τόν Παπα-Eυθύμιο Bλαχάβα, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
16.- H επόμενη επαναστατική κίνηση ήλθε μετά από 13 χρόνια. Tο 1821! H πρώτη πράξη τής λύτρωσης του Eθνους παίχθηκε τον Φεβρουάριο τού 1821 στο Iάσιο της Mολδοβλαχίας με πρωταγωνιστές τούς φλογερούς Eλληνες τού Iερού Λόχου και η δεύτερη πράξη στην Aγία Λαύρα στις 25 Mαρτίου 1821, όταν κηρύχθηκε και επίσημα η Ελληνική Eπανάσταση.
Αυτά σε γενικές γραμμές λέει η ελληνική ιστορία και νομίζουμε ότι απαντά καταλυτικά σε όσους εξακολουθούν να νομίζουν ότι μπορούν και έχουν δικαίωμα να την διαστρεβλώσουν ή να την βλέπουν με παραμορφωτικούς φακούς ή έστω « με σύγχρονη ματιά»!
Tου Στεφ. B. Aναγνώστου
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ`ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
