Τα φιλμ χρονολογούνται από το 1936, 16 χρόνια δηλαδή πριν το συγκεκριμένο φορμάτ γίνει ευρύτερα γνωστό στις ΗΠΑ (και 18 χρόνια πριν από τη γέννηση του James Cameron, για όποιον είχε την απορία).
Η πρώτη ταινία ονομάζεται «Τόσο αληθινό που μπορείς να το αγγίξεις» (So Real You Can Touch It) και δείχνει ένα …στερεοσκοπικό μπάρμπεκιου (λουκάνικα να ψήνονται στη σχάρα). Η δεύτερη έχει τίτλο «Έξι κορίτσια το Σαββατοκύριακο» (Six girls roll into weekend) και οι πρωταγωνίστριές του ενδέχεται να είναι μερικά από τα πρώτα ονόματα της Universum Film, του κορυφαίου κινηματογραφικού στούντιο της ναζιστικής Γερμανίας.
Σύμφωνα με δηλώσεις του Mora στο Variety.com, «η ποιότητα των ταινιών είναι φανταστική. Οι Ναζί είχαν εμμονή στο να καταγράφουν τα πάντα και να έχουν τον απόλυτο έλεγχο κάθε εικόνας. Ήταν όλα μέρος του τρόπου με τον οποίο απέκτησαν τον έλεγχο της χώρας και των ανθρώπων της».
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι η πρώτη στερεοσκοπική ταινία που προβλήθηκε από το Χόλιγουντ στο ευρύ κοινό ήταν το «House of Wax«, του André de Toth, το 1953, με πρωταγωνιστή τον Vincent Price. Παρόλα αυτά, ήδη από το 1936 το αμερικανικό φιλμ «Audioscopics«, της MGM είχε κερδίσει όσκαρ καλύτερης ταινίας μικρού μήκους, που σημαίνει πως οι δυνατότητες της εν λόγω τεχνολογίας είχαν ήδη αρχίσει να εξερευνώνται.
Ο Mora, ωστόσο, θεωρεί πως η ανακάλυψη των δύο ταινιών επιβεβαιώνει ότι οι Ναζί ήταν «δεκαετίες μπροστά» και πως υπάρχει ακόμα αρκετό 3D υλικό του Τρίτου Ράιχ, κρυμμένο στη Γερμανία ή και στο εξωτερικό. Αποδίδει μάλιστα το γεγονός ότι δεν είχαν βρεθεί μέχρι τώρα στο ότι το υπουργείο προπαγάνδας του Γκέμπελς αναφερόταν σε αυτές ως «ταινίες χώρου» (Raum Film), καθιστώντας δύσκολο να φανταστεί κανείς πως επρόκειτο για ταινίες 3D.
http://www.freeweird.com/2011/02/afstralos-ischirizete-oti-anakalipse-3d-tenies-ton-nazi-apo-to-1936.html#ixzz1Emj8J05B
