, με σκύλους που έχουν βγει βόλτα χωρίς λουρί και ορμάνε στον δικό μου, αναγκάζοντάς με να κάνω τον καραγκιόζη προσπαθώντας να τους διώξω χωρίς να τους χτυπήσω (η φιλοζωία μ' έφαγε) και με τα αφεντικά τους να χαζογελάνε αμήχανα ή τρέχουν από πίσω φωνάζοντας. Οπότε, επισημαίνω τα εξής:
1. Σύμφωνα με τον Νόμο 3170 / 200, άρθρο 2:
"Για την αποφυγή ατυχημάτων ο ιδιοκτήτης ή ο συνοδός του σκύλου υποχρεούται κατά τη διάρκεια του περιπάτου να κρατάει το σκύλο του δεμένο και να βρίσκεται σε μικρή απόσταση από αυτόν",
και παρακάτω "Ο ιδιοκτήτης ή ο συνοδός του σκύλου ευθύνεται για βλάβη ή ζημιά που προκαλείται από το σκύλο του σε ανθρώπους ή ζώα." (ορίστε για του λόγου το αληθές και το σχετικό link: http://www.astynomia.gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=3813&Itemid=657〈= ).
2. ΟΚ, γραμμένο τον έχουμε τον νόμο. Αλλά μόνο και μόνο για την ασφάλεια του σκύλου, το λουρί είναι απαραίτητο. Όσο εκπαιδευμένος και να είναι, το ένστικτο κάποιες φορές θα υπερισχύσει: είτε πεταχτεί στο δρόμο πίσω από μία γάτα, είτε τρομάξει από ένα φορτηγό που περνάει από δίπλα, φτάνει μία στιγμή για να γίνει το κακό...
3. ΟΚ, γραμμένη και την ασφάλεια του ζωντανού. Αλλά, επιτέλους, ας δείξουμε σεβασμό στους συνανθρώπους μας! Καταλαβαίνω πως η φοβία με τα σκυλιά φαίνεται ανόητη σε πολλούς, πόσο μάλλον σε ιδιοκτήτες σκύλων, καλή ώρα όπως εγώ. Είμαι σίγουρος όμως ότι και η δικιά μου φοβία με τα αεροπλάνα, φαίνεται το ίδιο ανόητη στους πιλότους ή τους συχνούς ταξιδιώτες! Δεν είναι δυνατόν να εκθέτουμε καθημερινά τους συμπολίτες μας σε τέτοια φαινόμενα για να κάνουμε το κέφι μας ή ακόμα χειρότερα "το κέφι του σκύλου μας"...
Υ.Γ: Ομολογώ ότι αισθάνομαι τελείως χαζός κάθε πρωί στην βόλτα που είμαι στην πρίζα και αλλάζω πεζοδρόμια με το σκύλο μου μήπως και τρομάξει κανείς πεζός ή χρειαστεί να κατεβεί στο δρόμο - και δεν το κάνω από καλοσύνη ή γιατί είμαι ο επόμενος άγιος, το κάνω επειδη θυμάμαι ακόμα πως φοβόμουνα και εγώ πριν αποκτήσω τον δικό μου σκύλο...
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
