Για το θέμα αυτό μίλησε στο «Ρ», ο πρώην Ανώτατος Αξιωματικός της Αστυνομίας και Δρ της εγκληματολογίας κ. Γιώργος Παπακωνσταντής
Παρά το γεγονός ότι το φαινόμενο της ζωοκλοπής τα τελευταία χρόνια έδειξε ότι βρίσκεται σε ύφεση, τον τελευταίο χρόνο άρχισαν και πάλι να παρουσιάζονται κρούσματα σε τέτοια συχνότητα και μέγεθος που κάνουν την κατάσταση, αν μη τί άλλο, ανησυχητική. Η αναζωπύρωση αυτού του φαινομένου που μπορεί να έχει καταδικαστεί στη συνείδηση όλων, οφείλεται στο ότι εξακολουθούν κάποιοι να το κρατούν ζωντανό, πατώντας στον άγραφο νόμο της σιωπής που θέλει τα θύματα να μην καταγγέλλουν τις ζωοκλοπές και μέχρι την αστυνομία να φτάνουν ελάχιστα περιστατικά. Τα περισσότερα από τα θύματα καταφεύγουν στην παλιά μέθοδο με τους «αρωτηχτάδες», οι οποίοι είναι οι συγγενείς των θυμάτων, που αναλαμβάνουν να αναζητήσουν τα κλεμμένα ζώα σε άλλα χωριά, με τη βοήθεια και τις πληροφορίες συντέκνων και κουμπάρων.
Αστυνομικοί πάντως που στο παρελθόν ασχολήθηκαν με τη της ζωοκλοπή, τόνισαν ότι το φαινόμενο εξακολουθεί να υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει, όσο τα θύματα αντί να κάνουν καταγγελίες στις διωκτικές αρχές, κάνουν κουμπαριές και «σασμούς». Η τακτική αυτή ενίσχυσε το φαινόμενο των συμμαχιών μεταξύ οικογενειών και χωριών, για την «εσωτερική» καταπολέμηση της ζωοκλοπής. Το τραγελαφικό είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις έστω κι εκ των υστέρων, τα θύματα μαθαίνουν την ταυτότητα του δράστη τον οποίο αντί να καταγγείλουν, λόγω «σασμού» τον κάνουν σύντεκνο, με σκοπό να σταματήσουν τις μελλοντικές του δράσεις του, προς το μέρος τους.
Μιλώντας για το ζήτημα της ζωοκλοπής, με τον πρώην ανώτατο αξιωματικό της Αστυνομίας και Δρ της εγκληματολογίας κ. Γιώργο Παπακωνσταντή, διαπιστώσαμε ότι ο νόμος της σιωπής και η μη καταγγελία των δεκάδων κρουσμάτων, έχουν ως αποτέλεσμα, επισήμως για την Ελληνική Πολιτεία η ζωοκλοπή να μην αποτελεί σοβαρό πρόβλημα εγκληματικότητας. Τονίζοντας ότι: «ενώ υφίσταται τις συνέπειες ο πολίτης δεν τις υφίσταται η πολιτεία. Η μόνη λύση είναι να γίνει κατανοητό στους πολίτες να καταγγέλλουν όλες τις ζωοκλοπές γιατί τότε και η «πίεση» θα είναι διαφορετική» τόνισε μεταξύ άλλων.
«Το ζήτημα της ζωοκλοπής είναι πάρα πολύ παλιό» υπογράμμισε ο κ. Παπακωνσταντής. «Παλαιότερα, τα ζώα είχαν πολύ μεγάλη αξία κι από αυτά εξαρτιόνταν η επιβίωση. Η κλοπή τους, εξουθένωνε όλη την οικογένεια και την οδηγούσε στη φτώχεια. Με το πέρασμα του χρόνου μετά τη δεκαετία του ’70 η ζωοκλοπή μαζικοποιήθηκε, καθώς τα ζώα εξακολουθούσαν να έχουν κάποια αξία. Ωστόσο υπήρχαν και τα αυτοκίνητα στα οποία φορτώνονταν πολλά μαζί.
Μαζί με τη ζωοκλοπή όμως συνέχιζε να υπάρχει και ο κώδικας της σιωπής με αποτέλεσμα οι ζωοκλοπές να μην καταγγέλλονται και ίσως αυτό να είναι το αδίκημα με τις λιγότερες καταγγελίες δηλαδή, στις 100 ζωοκλοπές καταγγέλλονται οι 10. Ενώ δεν υπάρχουν έρευνες που μας δείχνουν πόσες τελικά καταγγέλλονται σε σχέση με αυτές που πραγματικά γίνονται».
Στη συνέχεια υπογράμμισε: «Τώρα τελευταία ενώ υπάρχει η ίδια αυστηρή νομοθεσία για τη ζωοκλοπή, η αξία των ζώων σε σχέση με άλλα αγαθά έχει μειωθεί. Για παράδειγμα 100 ζώα κάνουν 10.000 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι μια τέτοια ζωοκλοπή αξίζει όσο μια «καλή» διάρρηξη σε ένα σπίτι. Αυτές οι υποθέσεις είναι τόσο πολλές που αναγκαστικά από οικονομική αξία πια, μπαίνουν στον ίδιο παρανομαστή.
Κι ενώ εκ των πραγμάτων και εγκληματολογικά, δεν θεωρείται πια κορυφαίο αδίκημα, η ζωοκλοπή εξακολουθεί να ταλανίζει την ύπαιθρο.
Αναφερόμενος στο τι μπορεί να γίνει είπε: «Αυτό που μπορεί να κάνει η πολιτεία είναι, να μην πάρει ειδικά μέτρα ειδικά για τη ζωοκλοπή, αλλά να αυξήσει την παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων στην ύπαιθρο και να προστατεύει γενικά την ύπαιθρο από κάθε κακό. Δεν είναι θέμα ποσότητας αστυνομικών, αλλά είναι θέμα οργάνωσης. Πανελλαδικά η αναλογία αστυνομικού με πολίτες είναι 1/190. Έχουμε ίσως τους περισσότερους σε σχέση με τον πληθυσμό, αστυνομικούς στον κόσμο και είναι θέμα οργάνωσης, πόσοι τελικά αστυνομικοί είναι στο δρόμο».
Αναφερόμενος στο θέμα της νοοτροπίας που δε λέει να αλλάξει επεσήμανε: «Ένα μεγάλο ζήτημα επίσης είναι ότι η νοοτροπία του κόσμου που εξακολουθεί να είναι η ίδια και να μη συμβάλλει στην καταπολέμηση της ζωοκλοπής. Όσο δεν καταγγέλλεται η ζωοκλοπή από τους πολίτες δεν υπάρχει εμφανής πίεση προς την πολιτεία για να πάρει μέτρα. Αν η αστυνομία δέχεται 10 καταγγελίες το χρόνο για ζωοκλοπή αυτό το θεωρεί αμελητέο, διότι και στα στατιστικά της στοιχεία γράφει μόνο όσα τις καταγγέλλονται. Έτσι ενώ υφίσταται τις συνέπειες ο πολίτης δεν τις υφίσταται η πολιτεία. Η μόνη λύση, είναι να κατανοήσουν οι πολίτες ότι καταγγέλλουμε στην αστυνομία όλες τις ζωοκλοπές. Τότε η πίεση θα είναι διαφορετική. Προς το παρόν βέβαια δε φαίνεται να υπάρχει πίεση για τη ζωοκλοπή και επισήμως, για την Ελληνική Πολιτεία η ζωοκλοπή δεν αποτελεί πρόβλημα εγκληματικότητας». Ο κ. Παπακωνσταντής ανέφερε επίσης ότι ακόμα και οι κτηνοτρόφοι που έχουν τα ζώα τους πρόσφορα για ζωοκλοπή, πάνε και ίδιοι κατηγορούμενοι, καθώς ο νόμος για να κάνει πιο αυστηρό τον έλεγχο για τη ζωοκλοπή, προβλέπει ποινές και για όσους δεν παίρνουν τις κατάλληλες προφυλάξεις.
Τέλος ο ίδιος τόνισε ότι είναι σημαντικό να γίνει γενικότερη αλλαγή της νομοθεσίας για την κτηνοτροφία και το θέμα να μπει μέσα σε ένα γενικότερο χωροταξικό σχεδιασμό για να μπορεί να ελέγχεται περισσότερο. «Τώρα ο καθένας έχει ένα υπόστεγο όπου θέλει και δεν υπάρχει μια χωροταξική κατανομή σε γεωργικές, κτηνοτροφικές, γεωτεχνικές, τουριστικές ζώνες, κτλ. Κι αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα
Χρειάζεται μια γενικότερη νομοθεσία που να ρυθμίζει τα της κτηνοτροφίας και επίσης να υπάρχει και μια ειδικότερη νομοθεσία για τη ζωοκλοπή που να την εκσυγχρονίζει. Δεν μπορεί η ζωοκλοπή να είναι ιδιώνυμο αδίκημα τη στιγμή που πρακτικά δεν καταγγέλλεται».
ΑΘΗΝΑ ΠΕΤΡΑΚΑΚΗ
rethemnosnews.gr/
