tromaktiko: ΟΝΕΙΡΑ!!

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

ΟΝΕΙΡΑ!!



Θα ήταν λίγο να παραδεχτώ ότι διαβάζοντας την ανάρτησή σου είδα και το δικό μου παραμύθι...μέσα από τη δικιά σου καθημερινότητα.... (Σχετικά με την ανάρτηση http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/02/blog-post_5499.html)
ξέρετε μια φορά και έναν καιρό πριν 26 χρόνια σε ενα όμορφο χωριό (σταθερή αξία ακόμη και τώρα) της Ηπείρου γεννήθηκε ένα κοριτσάκι το οποίο μεγάλωσε μέσα σε ένα περιβάλλον αγάπης και γεμάτο πράσινο...πολύ φύση!!και μεγάλωνε και έλεγε ότι ο κόσμος είναι έτσι..γεμάτος δάση για να τρέξεις να απολαύσεις..γεμάτος όμορφες στιγμές...και ήρθε ο καιρός που ανακάλυψε τα ΟΝΕΙΡΑ!! σαν κι αυτά που είχες κι εσύ!κάθε μέρα ευχαριστούσε που είχε την υγεία και την αγάπη σε υπέρμετρο βαθμό...και έλεγε..θα μεγαλώσω και έχω τα όνειρά μου μόλις τελειώσω τις σπουδές μου να με περιμένουν να τα κάνω πραγματικότητα!!να βρώ την δουλειά μου για την οποία σπούδασα και ξενύχτησα διαβάζοντας και φυσικά αφού βρω τον "άνθρωπό " μου για να πορευτούμε μαζί,να κάνουμε μια μεγάλη μια πολύ μεγάλη οικογένεια!! με πολλά παιδικά γελάκια και φωνές να πλημμυρίζουν το σπίτι μας!αλλά αυτά ήταν τότε...
τώρα η κορνίζα της φωτογραφίας της δικιάς μου καθημερινότητας είναι πολύ περιορισμένη...στενέψαν τα όρια.. αναγκάζομαι να ζω σε περιοχή επικίνδυνη για να ανταπεξέλθω οικονομικά..αναγκάζομαι να δουλεύω καθημερινά 2-3 ώρες επιπλέον (ούτε λόγος για υπερωρίες!τι είναι αυτή η λέξη άλλωστε??)...αναγκάζομαι να στερούμαι...γιατί?για ποιο μέλλον και ποιά ζωή...και εννοείται ότι αναγκάζομαι να στερούμαι την συντροφικότητα γιατί ούτε να βγω μπορώ ΄να βρώ τον "πρίγκηπα" που στα δικά μου όνειρα με έσωζε...ούτε να το σκεφτώ καν προλαβαίνω...γιατι απλά η καθημερινότητα έχει άλλα να προλάβει! αναγκάζομαι να θάψω βαθιά στα συρτάρια της ζωής μου την όποια ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον..αφού άλλωστε οι γονείς μας ζούσαν καλύτερα από τους δικούς του αλλά και από τα ίδια τους τα παιδιά πλέον.... και΄θα αντέξω να αποτύχω και να φανώ λίγη σε οποιοδήποτε θέμα καριέρασ και δουλειάς..αλλά αυτό που δεν θα αντέξω να αποτύχω είναι να μην γίνω καλή μητέρα για τα παιδιά μου και να μπορέσω να τους προσφέρω αν όχι τα πάντα τουλάχιστον τα υποτυπώδη...γιατί εδώ που φτάσαμε παλεύουμε για τα υποτυπώδη......
τα όνειρα ίσως αγοράζονται συνάνθρωπε ...αλλά και γι αυτό χρήματα χρειάζεσαι...
Αλλιώς τα είχα φανταστεί....αλλιώς τα είχα ονειρευτεί...θέλω τα όνειρά μου πίσω..

Αναγνώστρια
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!