Τι έχει γίνει λοιπόν στη χώρα τον τελευταίο χρόνο? ¨Έχουμε μία μάχη μεταξύ των Ευρωπαίων και των Αμερικανών για τον έλεγχο του οικονομικού μας συστήματος και της περιοχής. Είμαστε μία μικρή χώρα και κάπου πρέπει να προσκολληθούμε. Οι Ρώσοι το έχασαν το παιχνίδι από τη στιγμή που επένδυσαν όλα τα λεφτά τους στα δυτικά χρηματιστήρια, καταποντίστηκε το πετρέλαιο και απομονώθηκαν. Είχαν κάνει καλές συνεργασίες με την Κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή αλλά τα πράγματα δεν πήγαν όπως ήθελαν.
Οπότε τώρα παίζει Ευρώπη με ΗΠΑ. 70% Ευρώπη και 30% ΗΠΑ, όπως και τα ποσοστά του πακέτου διάσωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του IMF. Δεν ξέρω ο Κος. Σαμαράς τι έχει κάνει και τι έχει υποσχεθεί. Το θέμα είναι ποιος θα τάξει τα πιο πολλά για να πάρει την εξουσία και να πάρει και αυτός το μερίδιο του. Και εκεί μοιράζονται φαντάζομαι 70/30 ανάλογα με το ποιος είναι κερδισμένος.
Οπότε αν με ρωτήσετε ποιος είναι καλύτερος για να Κυβερνήσει τη Χώρα, θα σας πω ότι προς το παρόν, και για τα τελευταία 30 χρόνια, δεν έχω δει τόσες θετικές αλλαγές στο σύστημα, στην μείωση του κράτους και στην εξυγίανση των επαγγελμάτων οσες τον τελευταίο χρόνο. Όσο είχε καταστρέψει ο Ανδρέας Παπανδρέου την οικονομία της χώρας τόσο φαίνετε ότι θα την εξυγιάνει ο γιός του. Αν τον αφήσουν να παραμείνει. Γιατί όσο δανειζόμαστε και δεν παράγουμε με βάση την μικρομεσαία επιχείρηση, τόσο εξαρτημένοι θα είμαστε στην Γερμανία και στους Αμερικάνους οι οποίοι και θα καθορίζουν την τύχη μας. Ας μην γελιόμαστε, όλα αρχίζουν από την οικονομική ευμάρεια. Οι τέχνες, η παιδεία, η υγεία και η πρόοδος. Το πρόβλημα είναι ότι είχαμε μπεί σε ένα φαύλο κύκλο και μόνο στον πάτο σταματήσαμε. Τώρα το μόνο που μας μένει είναι να ανεβούμε.
Και μην μου πει κανείς ότι η λύση είναι η αριστερά. Δεν έχει κάτι να μας πει καινούργιο. Δεν έχει λύσεις για τους νέους. Την ψηφίζουν όσοι περιμένουν να διοριστούν στο δημόσιο και να συνδικαλίζονται μία ζωή για να καταλήξουν να πάρουν τη μιζούλα τους να το βουλώσουν. Είναι κρίμα που ενώ παγκοσμίως το κίνημα έχει πεθάνει (δες Ρωσία, Κίνα κτλ) εμείς εδώ τα ίδια και τα ίδια. Μόνο η Βόρεια Κορέα εχει κομουνιστικό καθεστώς και οι άνθρωποι εκεί πεινάνε και πεθαίνουν.
Οπότε, η κατάληξη των σκέψεων αυτών είναι μία. Η μόνη επιλογή που έχουμε είναι προς το παρόν ο Γιώργος Παπανδρέου. Και αυτό το λέω όντας κατεξοχήν φιλελεύθερος στην ιδεολογία μου. Σε 1 χρόνο έκανε αυτά που δεν μπόρεσε να κάνει ο προκάτοχός του σε 7. Αν συνεχίσει το δρόμο της αναδιάρθρωσης και των τομών στην υγεία και την οικονομία, τότε θα ξημερώσει σε 5 η 10 χρόνια μία Ελλάδα άλλη. Μία Ελλάδα για την οποία θα μπορούμε να είμαστε περήφανοι και να ευημερούμε. Το έκαναν αυτό χώρες όπως η Τουρκία, η Κίνα, η Βραζιλία και τώρα η Ινδία. Μην σταματήσουν οι μεταρρυθμίσεις εδώ. Ας πάμε ως το τέλος. Ας γίνουμε η Ολλανδία του Νότου.
http://typografikos.blogspot.com/2011/02/blog-post_9682.html
