Ο συμβολισμός, στην ημερομηνία των γιορτών ετούτων, δίδει τριπλό χαρακτήρα ελπίδας εφόσον επιλέχτηκαν να τιμώνται το πρώτο μήνα της άνοιξης κάθε χρόνο.
Έτσι: 1ον) Μια χούφτα φτωχοί, ταπεινοί Έλληνες, ξεσηκώθηκαν ενάντια στη τουρκική -τετρακοσίων χρόνων- κατοχή και ελευθέρωσαν το έθνος απ’ τη σκλαβιά. 2ον)Μια φτωχή, ταπεινή κόρη, τίκτει των Σωτήρα του κόσμου. 3ον)Η φύση αναγεννιέται μετά τη χειμερινή «σκοτεινή» περίοδο.
Ο χαρακτήρας λοιπόν, της γιορταστικής τιμής, για την ημέρα της 25ης Μαρτίου, είναι η ελπίδα που θα πρέπει όλοι μας να έχουμε και να είναι η αρωγός μας ώστε να αγωνιζόμαστε για ένα πάντα καλύτερο αύριο.
Κι όμως, η ελπίδα για το ευοίωνο μέλλον σήμερα από πολλούς έχει χαθεί. Ζούμε όντως στη σκλαβιά του χρήματος και η πλήρη εξάρτησή μας από αυτό, δεν αφήνει τον πρέποντα χώρο για να ανασυντάξουμε τις ελπιδοφόρες δυνάμεις ώστε να προχωρήσουμε μπροστά.
Μα τα αληθή πρότυπα ήδη υπάρχουν, όπου θα μπορούμε να τα μελετήσουμε και να δώσουμε αφορμή ύπαρξης, συνέχισης της ζωής μας. Απ’ το σκότος αναγεννάτε η φύση, απ’ τη μακροχρόνια σκλαβιά του τρομερού δυνάστη τούρκου επήλθε η ελευθερία και μια ταπεινή κόρη γίνεται το σκεύος εκλογής για να ενσαρκωθεί ο Σωτήρας Ιησούς! Τρία γεγονότα που συγκλονίζουν, καθώς τα μελετούμε, για την δυναμική της ελπίδας που παρέχουν προς την ίδια τη ζωή.
Η καμπή -με την κοινωνική κρίση πρώτα- που ήρθε σε παγκόσμια κλίμακα, ήταν ήδη ώριμη και αναμενόταν να γίνει. Διότι η ανθρωπότητα είχε υπερεκτιμήσει τις περιορισμένες δυνάμεις της και η ηθική κατάπτωση σαν συνέπεια μάς έκανε να επιλέξουμε τον εγκλωβισμό μας στη σκλαβιά του υλικού πλούτου.
Υπάρχει λοιπόν το μεγαλειώδη όπλο της ελπίδας και καλούμαστε εμείς σήμερα όπου θα το ξαναγεμίσουμε για να αγωνιστούμε, όλοι μαζί, ενάντια στη σκλαβιά της αυτής παγκόσμιας κρίσης που βρέθηκε εγκλωβισμένη η δική μας εποχή.
