Ο πατέρας του μικρού Μίκα, είναι άνεργος και έλαβε για μια ακόμα φορά μια ευγενική πλην απορριπτική επιστολή από ακόμα μια εταιρεία στην οποία είχε υποβάλλει το βιογραφικό του.
Τη διάβασε, πλησίασε τον μόλις 8 μηνών γιό του και άρχισε να τη σκίζει. Ο μικρός τότε ξέσπασε σε γέλια! Γέλια που δυνάμωναν όσο ο πατέρας του έκανε κομματάκια την επιστολή που τον άφηνε στην ανεργία. Γέλια αθώα, αληθινά, υπόσχεση στο μέλλον. Κάπως έτσι ξεκινάνε όλα… Μια κίνηση οργής, ένα χαμόγελο συμπαράστασης και η ζωή παίρνει το δρόμο της.
http://topontiki.gr/article/14370
