Το θέμα είναι ότι οι θέσεις παρκαρίσματος δεν φτάνουν και χρηματοδότηση για νέους, ούτε σκέψη, αυτό είναι το δεδομένο.
Αρχικά σκέφτηκα να γράψω ένα κατεβατό για χώρους στάθμευσης, αλλά στη συνέχεια το ξανασκέφτηκα και κατάλαβα ότι δεν θα έχει νόημα στους δύσκολους καιρούς που ζούμε (οικονομικά).
Επειδή όμως πάντα υπάρχουν λύσεις, προτείνω να δούμε το θέμα ευρύτερα και πιο ουσιαστικά για όλους.
Γι αυτό παραθέτω εδώ μια εναλλακτική πρόταση σχετικά με τους τρόπους μετακίνησης εντός κι εκτός πόλης, που ίσως θα απάλυνε κάπως το πρόβλημα.
Άλλωστε και εγώ η ίδια δεν έχω αυτοκίνητο, παρά μόνο ένα ποδήλατο οπότε όπως καταλαβαίνετε, όλες μου οι μετακινήσεις γίνονται με τα πόδια και καθόλου δεν παραπονιέμαι γι αυτό.
Το πρόβλημα στην πόλη είναι πράγματι τεράστιο, αφού όλοι παραπονιούνται ότι τις ώρες αιχμής, το καλοκαίρι και τις βροχερές μέρες, αδυνατούν να βρουν χώρο για να παρκάρουν.
Και έτσι είναι. Δεν διαμαρτύρονται άδικα.
Καταλαβαίνουμε επίσης όλοι, ότι εκείνοι που μένουν εκτός κέντρου χρειάζονται τα αυτοκίνητά τους για να μετακινηθούν, αν και υπάρχει η δυνατότητα των αστικών ή υπεραστικών λεωφορείων.
Για όσους όμως μένουν στην πόλη είναι αδιανόητο να παίρνουν τα αυτοκίνητά τους αφού μπορούν πολύ εύκολα να πάνε εκεί που θέλουν χωρίς αυτά.
Άλλωστε σε μισή ώρα μπορεί κάποιος να μετακινηθεί από τη μια ως την άλλη άκρη της πόλης.
Ποιος ο λόγος για αυτοκίνητο?
Γράφω αυτό το κείμενο για να προκαλέσω το κοινό αίσθημα, με την καλή έννοια, προκειμένου να γίνει σε όλους μας αντιληπτό, ότι τα πράγματα που μας αφορούν δεν μπορούμε να τα περιμένουμε από τους άλλους.
Πρέπει και εμείς οι ίδιοι να λειτουργήσουμε προς την ίδια κατεύθυνση και όλοι μαζί να εξασφαλίζουμε κάθε φορά το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Άλλωστε αν σκεφτεί κανείς τα πλεονεκτήματα που εξασφαλίζει με την μετακίνηση χωρίς αυτοκίνητο, πιστεύω πως εύκολα θα αναθεωρήσει και θα πράξει προς όφελός του.
Θα παραθέσω εδώ κάποια από τα κύρια οφέλη :
Εξασφαλίζονται καταρχήν χρήματα από τα καύσιμα και είναι πολλά.
Δεν ρυπαίνεται άσκοπα η ατμόσφαιρα.
Αποσυμφορίζεται το κέντρο και οι παραλιακοί δρόμοι της πόλης. Στη συνέχεια όμως υπάρχουν και άλλα, που κι αυτά κύρια θα έπρεπε να θεωρούνται:
εξασφαλίζεται η καλή λειτουργία του σώματος,
γυμναζόμαστε,
βελτιώνεται η αναπνοή μας,
απολαμβάνουμε πράγματα που δεν θα μπορούσαμε στο αυτοκίνητο,
τρώμε,
μιλάμε,
γελάμε,
βρίσκουμε ένα φίλο, ένα γνωστό,
χαζεύουμε εδώ κι εκεί,
συν το ότι αναπνέουμε καθαρό αέρα.Κάνουμε καλό στην καρδιά μας, δεν μποτιλιαριζόμαστε ποτέ, χαλάμε τα παπούτσια μας, οπότε συνεισφέρουμε και οικονομικά στα καταστήματα της περιοχής, χαλαρώνει η σκέψη μας και ξεκουράζεται το μυαλό μας, που τόσο πολύ φορτίζεται καθημερινά.
Και όταν εμείς δώσουμε το καλό παράδειγμα, οι πρώτοι που θα ακολουθήσουν, είναι οι φίλοι και τα παιδιά μας.
Εξάλλου μην ξεχνάμε ότι είναι θαυμάσιο να πάρουμε τα παιδάκια μας, μικρά και μεγάλα έξω για βόλτα, αντί να τα στριμώξουμε στο κάθισμα του αυτοκινήτου και να περάσουμε ωραία ή ακόμα και να λύσουμε τυχόν προβλήματα και διαφωνίες.
Έτσι, το πρωί που θα ξεκινήσουν κάποιοι για τις δουλειές τους, ας κάνουν μια δεύτερη σκέψη και ας επιλέξουν έναν άλλο τρόπο μετακίνησης, έστω και για μια απλή αλλαγή. Δεν είναι ούτε δύσκολο, ούτε ουτοπικό… είναι μια πράξη αγάπης για τον εαυτό τους και τους άλλους.
http://892fm.blogspot.com/2011/03/blog-post_7159.html
