Αγορίστικα κορμάκια, θρυμματισμένες ψυχές μιας σακατεμένης αγνότητας από τα...
διεστραμμένα χέρια του παιδόφιλου παιδοψυχολόγου, ισόβια στιγματισμένα. Γονείς στα έδρανα του μάρτυρα μεταφέρουν τις αφηγήσεις των παιδιών τους κεκλεισμένων των θυρών για να τα γλιτώσουν έστω από το βάσανο της επ' ακροατηρίου κατάθεσης. Και στο εδώλιο απαθής ο 40χρονος σήμερα κατηγορούμενος να αναζητεί άλλοθι στα... ανώμαλα παιδικά του χρόνια.
Μια αλυσίδα διαστροφής στα γρανάζια της οποίας μπερδεύτηκαν αγοράκια ηλικίας οκτώ έως δεκατριών ετών. Ο υπαρχηγός-παιδονόμος των κατασκηνώσεων του Αγίου Ανδρέα, ο «ενάρετος» παιδοψυχολόγος του Ιδρύματος-ορφανοτροφείου Χατζηκώνστα, ήταν στην πραγματικότητα ο δράκος εντός των τειχών που διατηρούσε σχέσεις εξουσίας με τα ανήλικα θηράματά του, πάνω στα οποία ασελγούσε, τα φωτογράφιζε και αρχειοθετούσε τις άσεμνες στάσεις τους στο προσωπικό laptop του. Η αποθηκευμένη στον υπολογιστή διαστροφή του που ανακάλυψαν οι αστυνομικοί μαζί με τις ακλόνητες μαρτυρίες των παιδιών αποτέλεσαν ατράνταχτο τεκμήριο ενοχής του.
Τα θύματα, όπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις, παιδιά φτωχών μεροκαματιάρηδων ή χωρισμένων οικογενειών, παιδιά ανυποψίαστων γονέων που τα φιλοξενούσε το ίδρυμα Χατζηκώνστα βοηθώντας στην ανατροφή τους. Η ιστορία γεννά βασανιστικές απορίες προς όλες τις κατευθύνσεις. Στο ακροατήριο εγείρονται ερωτήματα για τον τρόπο και τα κριτήρια με τα οποία επιλέγονται άτομα να στελεχώνουν θέσεις όπως υπαρχηγός σε κατασκήνωση ή παιδοψυχολόγος σε ίδρυμα ή ορφανοτροφείο. Και από την άλλη, όταν πια το κακό έχει γίνει και οι οικογένειες προσπαθούν με πενιχρά μέσα να το διορθώσουν, μια άλλη αδράνεια είναι αυτή που σχολιάζεται από τους παράγοντες της δίκης. Η απούσα Πολιτεία με τον ανύπαρκτο μηχανισμό υποστήριξης που σε τέτοιες περιπτώσεις επιτείνει τα προβλήματα στις δύσκολες και μακροχρόνιες τραυματικές εξελίξεις που συνοδεύουν τα παιδιά που έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης των «ενάρετων» ενηλίκων.
Και στη μέση της διαδικασίας μια άλλη μάνα, εκείνη που γέννησε τον κατηγορούμενο, να αναζητεί όψιμα δικαιολογίες στο ότι ο γιος της έζησε ως παιδί την ενδοοικογενειακή βία από τον πατέρα του και στην ενηλικίωσή του την αναπαρήγαγε στην αισχρότερη μορφή της: ασελγώντας κατ' εξακολούθηση σε άγουρα παιδικά κορμάκια.
Τα κατέγραφε και σε DVD
Αδίστακτος! Δύο από τα θύματά του ήταν αδέλφια. Δώδεκα ετών το μεγαλύτερο, μόλις οκτώ το μικρότερο, μαθητής της δευτέρας Δημοτικού. Τα καλούσε στο βρόμικο δωμάτιό του και έχοντας αυτός το πρόσταγμα του καθοδηγητή, τα γύμνωνε και τα εξανάγκαζε να ασελγούν το ένα πάνω στο άλλο... Σήμερα, δεκαεπτά ο μεγάλος αδελφός και ο μικρότερος δεκατριών προσπαθούν να ξεχάσουν (δύσκολα λένε γονείς και επιστήμονες) την επώδυνη συνεύρεση των παιδικών τους χρόνων. Παιδιά, μέλη της ίδιας πληγωμένης οικογένειας. Οι οδυνηρές καταθέσεις τους αναμένεται να αναγνωστούν μαζί με άλλα έγγραφα της δικογραφίας στο δικαστήριο την ερχόμενη Τετάρτη που θα συνεχιστεί και πάλι η δίκη, πάντα κεκλεισμένων των θυρών. Οπως βίωναν το κοινό δράμα τους μέσα στο ερμητικά κλειστό δωμάτιο του παιδόφιλου - παιδονόμου.
Εβδομήντα χρόνια συνολικής κάθειρξης του έριξε πρωτόδικα το δικαστήριο. Κατά συγχώνευση τριάντα εννέα με ανώτερο όριο έκτισης της ποινής είκοσι πέντε. Στα μάτια των παιδιών φαντάζουν ελάχιστα μπροστά στη χαμένη τους αθωότητα και την ισόβια καταστροφή που επιφύλαξε εκείνος σ' αυτά. Και ανάμεσά τους το πιο γενναίο παιδί από αυτά, ένα αγοράκι θύμα των θερινών διακοπών της κατασκήνωσης στον Αγιο Ανδρέα, που ξεπέρασε τις απειλές του παιδόφιλου και μίλησε στους γονείς του. Ακολούθησαν και τα υπόλοιπα ανήλικα της παρούσας δικογραφίας. Οπως και ο ίδιος τα είχε καταγράψει στα DVD που βρέθηκαν στο αρχείο του, χωρίς βαφτιστικά ονόματα, να απεικονίζονται γυμνά σε άσεμνες αποκρουστικές στάσεις. Και στη θήκη του κάθε DVD, γραμμένη με στυλό η ετικέτα που επέλεγε κάθε φορά να βλέπει... για συντροφιά στη δυσώδη μοναξιά του. Ταξινομημένη η διεστραμμένη δράση του: «Διετία 2004-2006 Κατασκηνώσεις Αγίου Ανδρέα - Ιδρυμα Χατζηκώνστα».
Οι αστυνομικοί ανακάλυψαν και άλλα ίχνη της διεφθαρμένης διαδρομής του, με τον ίδιο τρόπο ταξινομημένα, που ξεκινά από το 1988. Από όσα σχολεία, ιδρύματα, ορφανοτροφεία κι αν πέρασε. Από εκείνα τα παιδιά -ενήλικες σήμερα- κανένα δεν τόλμησε να μιλήσει. Κι ίσως οι γονείς τους -όσα είχαν γονείς- να αναρωτιούνται μέχρι σήμερα τι φταίει για την περίεργη συμπεριφορά τους. Εκείνα μόνο ξέρουν το φρικτό μυστικό που τα σημάδεψε για πάντα
Μια αλυσίδα διαστροφής στα γρανάζια της οποίας μπερδεύτηκαν αγοράκια ηλικίας οκτώ έως δεκατριών ετών. Ο υπαρχηγός-παιδονόμος των κατασκηνώσεων του Αγίου Ανδρέα, ο «ενάρετος» παιδοψυχολόγος του Ιδρύματος-ορφανοτροφείου Χατζηκώνστα, ήταν στην πραγματικότητα ο δράκος εντός των τειχών που διατηρούσε σχέσεις εξουσίας με τα ανήλικα θηράματά του, πάνω στα οποία ασελγούσε, τα φωτογράφιζε και αρχειοθετούσε τις άσεμνες στάσεις τους στο προσωπικό laptop του. Η αποθηκευμένη στον υπολογιστή διαστροφή του που ανακάλυψαν οι αστυνομικοί μαζί με τις ακλόνητες μαρτυρίες των παιδιών αποτέλεσαν ατράνταχτο τεκμήριο ενοχής του.
Τα θύματα, όπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις, παιδιά φτωχών μεροκαματιάρηδων ή χωρισμένων οικογενειών, παιδιά ανυποψίαστων γονέων που τα φιλοξενούσε το ίδρυμα Χατζηκώνστα βοηθώντας στην ανατροφή τους. Η ιστορία γεννά βασανιστικές απορίες προς όλες τις κατευθύνσεις. Στο ακροατήριο εγείρονται ερωτήματα για τον τρόπο και τα κριτήρια με τα οποία επιλέγονται άτομα να στελεχώνουν θέσεις όπως υπαρχηγός σε κατασκήνωση ή παιδοψυχολόγος σε ίδρυμα ή ορφανοτροφείο. Και από την άλλη, όταν πια το κακό έχει γίνει και οι οικογένειες προσπαθούν με πενιχρά μέσα να το διορθώσουν, μια άλλη αδράνεια είναι αυτή που σχολιάζεται από τους παράγοντες της δίκης. Η απούσα Πολιτεία με τον ανύπαρκτο μηχανισμό υποστήριξης που σε τέτοιες περιπτώσεις επιτείνει τα προβλήματα στις δύσκολες και μακροχρόνιες τραυματικές εξελίξεις που συνοδεύουν τα παιδιά που έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης των «ενάρετων» ενηλίκων.
Και στη μέση της διαδικασίας μια άλλη μάνα, εκείνη που γέννησε τον κατηγορούμενο, να αναζητεί όψιμα δικαιολογίες στο ότι ο γιος της έζησε ως παιδί την ενδοοικογενειακή βία από τον πατέρα του και στην ενηλικίωσή του την αναπαρήγαγε στην αισχρότερη μορφή της: ασελγώντας κατ' εξακολούθηση σε άγουρα παιδικά κορμάκια.
Τα κατέγραφε και σε DVD
Αδίστακτος! Δύο από τα θύματά του ήταν αδέλφια. Δώδεκα ετών το μεγαλύτερο, μόλις οκτώ το μικρότερο, μαθητής της δευτέρας Δημοτικού. Τα καλούσε στο βρόμικο δωμάτιό του και έχοντας αυτός το πρόσταγμα του καθοδηγητή, τα γύμνωνε και τα εξανάγκαζε να ασελγούν το ένα πάνω στο άλλο... Σήμερα, δεκαεπτά ο μεγάλος αδελφός και ο μικρότερος δεκατριών προσπαθούν να ξεχάσουν (δύσκολα λένε γονείς και επιστήμονες) την επώδυνη συνεύρεση των παιδικών τους χρόνων. Παιδιά, μέλη της ίδιας πληγωμένης οικογένειας. Οι οδυνηρές καταθέσεις τους αναμένεται να αναγνωστούν μαζί με άλλα έγγραφα της δικογραφίας στο δικαστήριο την ερχόμενη Τετάρτη που θα συνεχιστεί και πάλι η δίκη, πάντα κεκλεισμένων των θυρών. Οπως βίωναν το κοινό δράμα τους μέσα στο ερμητικά κλειστό δωμάτιο του παιδόφιλου - παιδονόμου.
Εβδομήντα χρόνια συνολικής κάθειρξης του έριξε πρωτόδικα το δικαστήριο. Κατά συγχώνευση τριάντα εννέα με ανώτερο όριο έκτισης της ποινής είκοσι πέντε. Στα μάτια των παιδιών φαντάζουν ελάχιστα μπροστά στη χαμένη τους αθωότητα και την ισόβια καταστροφή που επιφύλαξε εκείνος σ' αυτά. Και ανάμεσά τους το πιο γενναίο παιδί από αυτά, ένα αγοράκι θύμα των θερινών διακοπών της κατασκήνωσης στον Αγιο Ανδρέα, που ξεπέρασε τις απειλές του παιδόφιλου και μίλησε στους γονείς του. Ακολούθησαν και τα υπόλοιπα ανήλικα της παρούσας δικογραφίας. Οπως και ο ίδιος τα είχε καταγράψει στα DVD που βρέθηκαν στο αρχείο του, χωρίς βαφτιστικά ονόματα, να απεικονίζονται γυμνά σε άσεμνες αποκρουστικές στάσεις. Και στη θήκη του κάθε DVD, γραμμένη με στυλό η ετικέτα που επέλεγε κάθε φορά να βλέπει... για συντροφιά στη δυσώδη μοναξιά του. Ταξινομημένη η διεστραμμένη δράση του: «Διετία 2004-2006 Κατασκηνώσεις Αγίου Ανδρέα - Ιδρυμα Χατζηκώνστα».
Οι αστυνομικοί ανακάλυψαν και άλλα ίχνη της διεφθαρμένης διαδρομής του, με τον ίδιο τρόπο ταξινομημένα, που ξεκινά από το 1988. Από όσα σχολεία, ιδρύματα, ορφανοτροφεία κι αν πέρασε. Από εκείνα τα παιδιά -ενήλικες σήμερα- κανένα δεν τόλμησε να μιλήσει. Κι ίσως οι γονείς τους -όσα είχαν γονείς- να αναρωτιούνται μέχρι σήμερα τι φταίει για την περίεργη συμπεριφορά τους. Εκείνα μόνο ξέρουν το φρικτό μυστικό που τα σημάδεψε για πάντα
espressonews.gr
