Μέσα σε δύο ημέρες, οι κυβερνήσεις των δύο σημαντικοτέρων χωρών της ευρωζώνης, της Γαλλίας και της Γερμανίας, έχασαν δύο σημαντικούς υπουργούς τους.
Ο Σαρκοζί στερήθηκε την υπουργό του επί των Εξωτερικών Μισέλ Αλιό-Μαρί και η Μέρκελ τον υπουργό του επί της Άμυνας Καρλ-Τέοντορ τσου Γκούτενμπεργκ.
Η πρώτη παραιτήθηκε όταν αποκαλύφθηκαν οι επαφές της με το καθεστώς του Μπεν Άλη στην Τυνησία, μόνο και μόνο επειδή είπε μια κουβέντα παραπάνω, εκδηλώνοντας την ετοιμότητα της Γαλλίας να βοηθήσει τον δικτάτορα στην καταστολή των εξεγερμένων.
Ο δεύτερος, που ήταν μάλιστα ο δημοφιλέστερος υπουργός της Μέρκελ και επίδοξος διάδοχός της στην καγκελαρία, παραιτήθηκε επειδή αποκαλύφθηκε ότι η διδακτορική του διατριβή αποτελούσε συρραφή κλεμμένων κειμένων. Πιστεύεται μάλιστα ότι η προηγηθείσα προσπάθεια της Μέρκελ να τον κρατήσει στη θέση του θα αποβεί εις βάρος της!
Εναντίον του, είχαν ακουστεί σκληρές εκφράσεις ακόμη και από συναδέλφους του, μέλη της κυβέρνησης. Η υπουργός Παιδείας αποκάλεσε την πράξη του «επονείδιστη», ενώ ο Πρόεδρος της Μπούντεσταγκ δεν δίστασε να τον αποκαλέσει «καρφί στο φέρετρο όπου κείτεται η εμπιστοσύνη του λαού προς την Δημοκρατία».
Το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν έχει ποτέ κανείς παραιτηθεί και για τίποτε, αποτελεί την περίτρανη απόδειξη ότι μόνο στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα οι πολιτικοί είναι πολύτιμοι και αναντικατάστατοι. Σε όλες τις άλλες χώρες, πρόκειται για τυχάρπαστους και αναλώσιμους, από τους οποίους χωρίς πόνο ψυχής μπορούν ανά πάσα στιγμή να απαλλαγούν Πρόεδροι, πρωθυπουργοί, κυβερνήσεις και κόμματα.
Πόσο τυχερή χώρα η Ελλάδα! Το πολιτικό της προσωπικό είναι τόσο απαραίτητο, τόσο χρήσιμο, τόσο ικανό, που του συγχωρούνται τα πάντα. Γίνεται το παν για να μην ενοχληθούν, να μην στενοχωρηθούν, να μην αποπροσανατολιστούν για οποιοδήποτε λόγο από την αποστολή τους, που είναι η διατήρηση της ευρωστίας της χώρας, και στην οποία ανταποκρίνονται με αποτελεσματικότητα και επάρκεια που επαληθεύεται καθημερινώς.
Μπορείτε να φαντασθείτε ποια θα ήταν η αντίδραση της ελληνικής συντεχνίας αν είχαμε φαινόμενα ανάλογα με αυτά της Γαλλίδας υπουργού και του Γερμανού συναδέλφου της; Λέω αν, διότι τέτοια πράγματα στην Ελλάδα δεν συμβαίνουν.
Θα ορμούσαν όλοι μαζί να υπερασπιστούν τους παραβάτες σε μια συγχορδία που δεν θα άφηνε καμιά υποψία αμφιβολίας για την ακεραιότητα των υπουργών: Μα τι λαϊκισμοί είναι αυτοί, έχουμε συμφέροντα στη Β. Αφρική, προσπάθησε να στείλει μήνυμα για να μην χαθούν αθώες ζωές (για την περίπτωση της υπουργού). Άσε που εμείς έχουμε κοτζάμ πρωθυπουργό φίλο του Καντάφι και ακόμη περιμένουμε μια δήλωση για τη σφαγή στη Λιβύη.
Και: Τι πράγματα είναι αυτά; Με φήμες και διαρροές για το πώς έγραψε ένας επιστήμονας το διδακτορικό του θα φύγει υπουργός από την κυβέρνηση; Οι διαρροές δεν είναι θέσφατα! Θυμηθείτε όσα είπαν για το WikiLeaks και την συνομιλία Χρυσοχοΐδη με τον Αμερικανό πρέσβη περί ανικανότητας της ΕΥΠ. Θυμηθείτε επίσης πως, πριν ασχοληθεί με την ΕΥΠ και τον Αμερικανό πρέσβη, το ίδιο πολιτικό πρόσωπο, από την αντιπολίτευση, αποκαλούσε την Αθήνα Καμπούλ και διακήρυσσε πως αμέσως μετά την άνοδο του κόμματός του στην εξουσία, το κοινό έγκλημα θα τον έβλεπε και θα έτρεχε!
Σιγή ιχθύος, όμως, και χθες, παρά την επίθεση με Καλάσνικοφ κατά αστυνομικών στην περιοχή του Ρέντη, τον θάνατο ενός νεαρού αστυνομικού και τον βαρύ τραυματισμό άλλων τριών.
Στη Γαλλία και στη Γερμανία, βέβαια, δεν έχει τέτοια. Που μπορούσε και να έχει αυτήν την περίοδο, καθώς η Γαλλία και η Γερμανία ετοιμάζονται να κάνουν κοινή εμφάνιση στις Βρυξέλλες για να επιβάλουν το γαλλογερμανικό σύμφωνο σταθερότητας.
Αν ήταν οι δικοί μας στη θέση των Γάλλων και των Γερμανών; Σα να τους ακούω: Μα είναι δυνατόν για μια κ…δήλωση και ένα κ…διδακτορικό να θέσουμε σε κίνδυνο την κυριαρχία μας στην Ευρώπη; Άλλωστε, εδώ είναι τίτλος τιμής να μην διαθέτεις κανέναν τίτλο σπουδών, ούτε καν απολυτήριο του Στρατού! Φαντασθείτε τι θα γινόταν αν αρχίζαμε να ψάχνουμε αν και πώς απέκτησαν τους τίτλους σπουδών τους οι φωστήρες που μας κυβέρνησαν για να μας οδηγήσουν στον γκρεμό.
Εδώ προκάλεσαν ολόκληρο πρόβλημα με τους μετανάστες στη Νομική (με την γνωστή και ζοφερών προοπτικών κατάληξη), ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΗΜΕΝΣ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΤΡΥΠΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ! Απόδειξη ότι έχει περάσει πάνω από ένας μήνας και ακόμη δεν το φέρνουν στην Ολομέλεια για συζήτηση!
Οπότε – και σε συνέχεια των χθεσινών διαπιστώσεών μας (elzoni.gr) – καταλήγουμε ότι πράγματι οι πολιτικοί στην Ελλάδα είναι ό, τι πιο πολύτιμο και αναντικατάστατο διαθέτει η χώρα. Γι’ αυτό και τους διαθέτουμε τόσο μεγάλη φρουρά, αποδυναμώνοντας την αστυνομία από τον αγώνα της κατά του εγκλήματος – με τα γνωστά χθεσινά θλιβερά αποτελέσματα.
Ας το αναλογιστούν αυτό όσοι πολιτικοί παρακρατούν για την προστασία τους τρεις και τέσσερις και πέντε και δέκα αστυνομικούς. Ας αναλογιστούν ΜΗΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΑΙΜΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ! Το αίμα των άτυχων παιδιών των 700 ευρώ που έπεσαν θύματα του χθεσινού μακελειού!
Δεν υπάρχει πουθενά στον πρώτο, δεύτερο, τρίτο και τέταρτο κόσμο χώρα με τέτοια ανεύθυνη και εγκληματική συμπεριφορά.
Λίγη τσίπα, λίγη πολιτική ευθιξία, λίγο φιλότιμο υπάρχει παντού. Στις 8 του περασμένου Φεβρουαρίου αυτοκτόνησε ο πρώην υπουργός Άμυνας των Φιλιππίνων με έναν πυροβολισμό στο στήθος, όταν κατηγορήθηκε για ανάμιξη σε σκάνδαλο διαφθοράς.
Στις 16 Φεβρουαρίου, στο Ισραήλ συνελήφθη για διαφθορά ο γενικός διευθυντής του κόμματος Καντίμα, ενώ τον περασμένο Δεκέμβριο στο Ισραήλ καταδικάστηκε ακόμη και πρώην Πρόεδρος, ο Μοσέ Κατσάβ!
Τον Ιανουάριο είχαμε και την πρώτη καταδίκη εν ενεργεία βουλευτή στη Βρετανία, του Έρικ Άιλσλι, που είχε αναμιχθεί στην υπόθεση των γελοίων βουλευτικών εξόδων (και μάλιστα με νόμο που ψηφίστηκε μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου και με πρόβλεψη να έχει αναδρομική ισχύ!).
Σκεφθείτε! Στη Βρετανία ψηφίζουν σκληρούς νόμους για τους εαυτούς τους και στην Ελλάδα κάνουν το ακριβώς αντίθετο και συνεχίζουν να επωφελούνται από το άρθρο 86 του Συντάγματος που επιβάλλει την γρήγορη παραγραφή!
Ακόμη και ο πρώην πρωθυπουργός της Κροατίας, ο Ίβο Σαναντέρ, βρέθηκε, τον περασμένο Δεκέμβριο, στη φυλακή για την εμπλοκή του σε σκάνδαλο κακοδιαχείρισης δημοσίων κονδυλίων και προμηθειών στο στράτευμα. (Για τον ίδιο σκάνδαλο καταδικάστηκε σε φυλάκιση και βαρύ πρόστιμο και ο πρώην υπουργός Άμυνας της χώρας, Ίβο Πέρισιτς).
Και τον Νοέμβριο του 2010, ο Ιάπωνας υπουργός Δικαιοσύνης Μινόρου Γιαναγκίντα, υπέβαλε την παραίτησή του για μια κ… δήλωση. Επειδή είπε, σε συγκέντρωση οπαδών του Δημοκρατικού Κόμματος στη Χιροσίμα πως «όταν ένας υπουργός Δικαιοσύνης δεν ξέρει τί να πει στις συζητήσεις του κοινοβουλίου, πρέπει να θυμάται δύο πράγματα: Το ένα είναι: "Δεν θα σχολιάσω ειδικές περιπτώσεις". Το άλλο είναι: "Εξετάζουμε το θέμα σύμφωνα με το νόμο και τα τεκμήρια που διαθέτουμε"»!
Αναφέρθηκα στα πιο πρόσφατα, για τα παλαιότερα μπορείτε να ανατρέξετε σε προηγούμενο άρθρο (elzoni.gr). Για οικονομία χώρου, διαφορετικά η επανάληψη είναι μήτηρ της μαθήσεως.
Στην Ελλάδα τι έχουμε; Μέχρι στιγμής τίποτε. Εξαγγελίες. Αλλάζει ο νόμος. Αλλάζει ο έλεγχος του «πόθεν έσχες». Ελέγχονται οι λογαριασμοί πολιτικών. Που σημαίνει: ΘΑ αλλάξει ο νόμος, ΘΑ αλλάξει ο τρόπος ελέγχου του πόθεν έσχες, ΘΑ ελεγχθούν λογαριασμοί πολιτικών. Και βέβαια, ΘΑ φθάσει το μαχαίρι στο κόκαλο.
Για να μην θυμηθούμε το θέατρο του Αυγούστου 2010, που η κυβέρνηση «κατέβασε» κώδικα δεοντολογίας υπουργών, βάσει του οποίου τα στελέχη της οφείλουν να δημοσιοποιούν (μαζί με το όνομα του… δωρητή!) δια του Διαδικτύου τα δώρα που λαμβάνουν και η αξία τους ξεπερνά τα 250 ευρώ!
Τόσο ευτελή δώρα για τόσο πολύτιμους ανθρώπους;
http://www.elzoni.gr/html/ent/150/ent.7150.asp
