Τρύπιες σωλήνες του νερού στη Λευκωσία

Λευκωσία: Οι περικοπές έδειξαν κατ’ αρχάς ότι μειώθηκε η κατανάλωση του νερού, όμως… πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Με την επανέναρξη της κανονικής ροής του νερού προς τα νοικοκυριά, αυξήθηκε απότομα -και όπως ανέμεναν κάποιοι ειδικοί- το ατιμολόγητο νερό, δηλαδή το νερό που χάνεται από διαρροές ή άλλες απώλειες. Όπως αναφέρει ο διευθυντής του Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας Νίκος Ζαμπακίδης, κατά τη διάρκεια των περικοπών του νερού, το σύστημα δεν δεχόταν πίεση, διότι όλο σχεδόν το νερό που διοχετευόταν σε αυτό, κατέληγε αμέσως στα ντεπόζιτα των σπιτιών.

Τώρα όμως, που τα δεδομένα άλλαξαν και τα ντεπόζιτα είναι σχεδόν γεμάτα, το σύστημα διοχετεύει σε αυτά μόνο όσο νερό έχει καταναλωθεί από τα νοικοκυριά και η πίεση σε αυτό είναι αυξημένη. Επειδή όμως στο μεταξύ, όλο το σύστημα έχει δεχθεί αρκετές φθορές λόγω των έργων που έγιναν στη Λευκωσία κυρίως για το αποχετευτικό και «πατσιαρίστηκε» πρόχειρα, αδυνατεί να αντέξει την πίεση, με αποτέλεσμα τις βλάβες και τις απώλειες μεγάλων ποσοτήτων νερού.

«Πολλοί εργολάβοι δεν έδειξαν τον απαραίτητο σεβασμό προς τους αγωγούς της υδατοπρομήθειας και αφού προκάλεσαν ζημιές σε αυτόν, στη συνέχεια τον επισκεύασαν με ευτελή υλικά που δεν μπορούν να αντέξουν στην πίεση και έτσι, αργά ή γρήγορα εμφανίζεται η βλάβη την οποία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Στο μεταξύ όμως, χάνεται πολύτιμο νερό», αποκαλύπτει ο κ. Ζαμπακίδης.

Οι περικοπές νερού άρχισαν το Φεβράρη του 2008 και σταμάτησαν το 2010. Πριν από τις περικοπές καταβλήθηκαν μεγάλες προσπάθειες για να μειωθεί το ατιμολόγητο νερό, όμως με την έναρξη των περικοπών, η όλη προσπάθεια τορπιλίστηκε, όχι μόνο στη Λευκωσία αλλά και στις άλλες επαρχίες. «Οι προσπάθειες για επίλυση του προβλήματος με τις αυξημένες διαρροές νερού συνεχίζονται και στο τέλος θα λυθεί το πρόβλημα, όμως αυτό δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μιλούμε για ένα δίκτυο 1200 χιλιόμετρα υπογείως, από εδώ μέχρι τη Θεσσαλονίκη δηλαδή» λέει ο κ. Ζαμπακίδης και συμπληρώνει: «Εμείς κληρονομήσαμε τη Μακεδονίτισσα που ήταν της Αρχιεπισκοπής και την περιοχή του Μαγκλή, που έχουν δίκτυα τα οποία είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση. Κληρονομήσαμε επίσης το Γέρι, το Τσέρι, τα Λατσιά. Εάν δεν είχαμε τούτες τις περιοχές, δεν θα είχαμε προβλήματα, διότι τα δικά μας δίκτυα, εκείνα που εγκαταστήσαμε εμείς δια μέσου των χρόνων, διαθέτουν καλά υλικά. Τώρα όμως έχουν αλλάξει τα πράγματα. Μας λένε για παράδειγμα ότι σε ένα σημείο των Λατσιών υπάρχει σωλήνα τεσσάρων ιντζών και όταν σκάβουμε βρίσκουμε λαστιχοσωλήνα. Άλλες πάλι φορές, μας λένε ότι ο αγωγός είναι στα δεξιά του δρόμου και στο τέλος τον εντοπίζουμε στα αριστερά.
http://www.philenews.com