Ο εκπαιδευτικός πρέπει να είναι σε μία τάξη, γιατί γι’ αυτό διορίστηκε και όχι για να «βαράει σφραγίδες» σε ένα γραφείο όπως ο ίδιος έγραψα. Αν υπάρχουν τέτοιες ανάγκες ας πάρουν διοικητικούς υπαλλήλους αποφοίτους λυκείου, να τους βγει και πιο φθηνά. Και φυσικά είμαι εναντίον των «συναδέλφων» που γλείφοντας και παρακαλώντας αποσπώνται σε γραφεία και που και εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί παίρνουν π.χ. το επίδομα διδακτικής προετοιμασίας (τι υποτίθεται ότι προετοιμάζουν στο σπίτι;). Εξαιρώ συγκεκριμένες περιπτώσεις θέσεων που έχουν άμεσα να κάνουν με εκπαιδευτικά ζητήματα, οπότε χρειάζονται όντως να καλυφθούν από εκπαιδευτικούς.
Από εκεί και πέρα τα 1000 ευρώ που παίρνει ένας νεοδιοριζόμενος καθηγητής, πάρα πολλοί από τη νέα γενιά με μεταπτυχιακά, διδακτορικά και ξένες γλώσσες, να τα κατεβάσεις που; Στα 700; Ας καταλάβουμε ότι ένας εκπαιδευτικός έχει στα χέρια του την παιδεία και την εκπαίδευση της νέας γενιάς των Ελλήνων. Αποτελεί πρότυπο για τους μαθητές του και διαμορφώνει ολόκληρες στάσεις ζωής. Και αν από κάτι πάσχει η Ελλάδα, γι’ αυτό και κατάντησε εδώ που κατάντησε, είναι από παιδεία. Και ας έχουμε υπόψη μας ότι μία ώρα στην τάξη δεν ισοδυναμεί με μία ώρα στο γραφείο, αν κάνεις καλά και ευσυνείδητα τη δουλειά σου. Ένας σωστός εκπαιδευτικός θέλει δύο ώρες να συνέλθει στο σπίτι του μετά από 6 ή 7 ώρες διδασκαλίας σε μία τάξη. Συν κάποιες ώρες από το απόγευμα του για την προετοιμασία του επόμενου μαθήματος. Και κάτι πολύ σημαντικό για έμενα. Ο εκπαιδευτικός για να διοριστεί πλέον απαιτείται να έχει διαπρέψει στον γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, τον δυσκολότερο διαγωνισμό του δημοσίου, που απαιτεί μήνες διαβάσματος. Δεν διορίζεται ούτε με μόρια, ούτε με περίεργες «φωτογραφικές» προκηρύξεις.
Και φυσικά να δούμε ποιοί και πως κάνουν καλά τη δουλειά τους και φυσικά να ανταμειφθούν γι’ αυτό σε σχέση με αυτούς που την βλέπουν σαν πάρεργο. Εδώ όμως ανοίγουν άλλα ζητήματα αξιοκρατίας και αντικειμενικότητας που δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
