χρησιμοποιούνται στις φυλακές κυρίως των υπανάπτυκτων χωρών δηλαδή ξυλοφόρτωμα στον κρατούμενο.
Στην αυτοκρατορία των φυλακών όμως της Αμερικής τα λεγόμενα λευκά βασανιστήρια έχουν την τιμητική τους. Εκεί οι φύλακες δεν θα σηκώσουν το χέρι σε κανένα κρατούμενο αντίθετα μάλιστα. Μόλις κάποιος κρατούμενος δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα τότε αυτόματα τον οδηγούν σε ειδικά κελιά που είναι σαν την απομόνωση.
Σε αυτά τα κελιά ο κρατούμενος πρέπει να περάσει 23 ώρες την ημέρα και για μια ώρα (3 ώρες σύνολο την εβδομάδα)να βγει σε ένα άλλο δωμάτιο και να γυμναστεί μόνος του. Τα κελιά αυτά έχουν ηχομόνωση και επικρατεί απόλυτη ησυχία ενώ τηλεόραση και ράδιο δεν υπάρχει. Όπως καταλαβαίνετε τα ψυχικά όρια του κρατούμενου ο οποίος δεν ακούει κανένα θόρυβο και δεν βλέπει κανέναν άνθρωπο για όσο καιρό είναι κλεισμένος δοκιμάζονται στο έπακρο. Οι φύλακες δεν φαίνονται και το φαγητό το δίνουν από ένα μικρό πορτάκι.
Μέσα στο κελί και τις ατελείωτες ώρες ο κρατούμενος δεν έχει να κάνει απολύτως τίποτα απλός περιμένει. Όλα τα αντικείμενα που υπάρχουν όπως καθρέπτες , τραπέζι , καρέκλα και το κρεβάτι είναι βιδωμένα για να μην μπορεί ο φυλακισμένος να τα καταστρέψει ή να αυτοκτονήσει με κάποιο τρόπο. Μέσα στο κελί υπάρχει τουαλέτα και ντους. Στην τουαλέτα μπορεί να τραβήξει το καζανάκι κάθε 3 ώρες και να κάνει ντους κάθε 12 ώρες.
Μέσα σε αυτήν την απόλυτη ησυχία και την παντελή έλλειψη ανθρώπινης επαφής οι περισσότεροι κρατούμενοι χάνουν το μυαλό τους. Οι περισσότεροι δεν μπορούν να κρατήσουν πάνω από μια εβδομάδα. Και αν νομίζεται πως στην Αμερική τα κελιά αυτά περιμένουν μόνο όσους έχουν σοβαρά αδικήματα κάνετε λάθος. Ο καθένας μπορεί να βρεθεί εκεί άσχετα με την σοβαρότητα του αδικήματος του αρκεί κατά την παραμονή του στην φυλακή να δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα στην λειτουργία της.
Αρκετές είναι και οι περιπτώσεις κρατουμένων όπου όταν μαθαίνουν πως θα οδηγηθούν σε κάποιο από αυτά τα κελιά ταμπουρώνονται μέσα στα κανονικά τους κελιά. Τότε η φυλακή στέλνει μια ομάδα εκπαιδευμένων φρουρών (κάτι σαν τα ΜΑΤ) οι οποίοι όμως όταν φτάνουν στο κελί απλά ψεκάζουν με ένα ειδικό σπρέι πιπεριού τον κρατούμενο. Ο κρατούμενος δεν μπορεί ούτε για λίγα δευτερόλεπτα να αντέξει το τσούξιμο και παραδίνεται. Σε κάποιες περιπτώσεις χρησιμοποιούν ένα άλλο χημικό το PAVA το οποίο επιδρά κατευθείαν στο νευρικό σύστημα και αχρηστεύει τον κρατούμενο. Η Αμερική αναλογικά με τον πληθυσμό της έχει το μεγαλύτερο ποσοστό κρατουμένων και είναι αποδεδειγμένο πως η φυλάκιση δεν βοηθάει σε τίποτα τον κρατούμενο αλλά τον αποκτηνώνει περισσότερο. Φυσικά δεν μιλάμε για σοβαρά αδικήματα όπως φόνος , βιασμοί κτλπ αυτοί σωστά βρίσκονται πίσω από τα σίδερα.
Όμως δεν ισχύει το ίδιο για όλους. Άνθρωποι που βρέθηκαν στην φυλακή για μικροαδικήματα όπως τροχαίες παραβάσεις, οφειλές προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία κάθε άλλο παρά βοηθήθηκαν. Μέσα από την φυλακή στερήθηκαν την αξιοπρέπεια τους , έχασαν την επαφή με τα αγαπημένα τους πρόσωπα , την δουλειά τους (όσοι είχαν) και πάνω από όλα έγιναν εμπόρευμα. Στην πολιτισμένη Αμερική κάθε κρατούμενος στοιχίζει 24.000 δολάρια τον χρόνο και έχει πλήρη ιατρική περίθαλψη , σίτιση και ρουχισμό (τουλάχιστον έτσι λένε). Και είναι ειρωνικό γιατί υπάρχουν άνθρωποι που για 10.000 δολάρια χρέος βρίσκονται για 1 χρόνο στην φυλακή , άσχετα αν θα κοστίσουν 24.000 δολάρια στον Αμερικανό φορολογούμενο. Επίσης η Αμερική έχει και μια ακόμα πρωτοπορία. Αρκετές φυλακές ανήκουν σε ιδιώτες οι οποίοι εισπράττουν το κόστος διαβίωσης του κάθε κρατούμενου από το κράτος. Το πόσα τώρα πράγματι δαπανιούνται πραγματικά για τον κάθε κρατούμενο αυτό δεν το ξέρει κανείς.
http://hmathianews.blogspot.com
