χέρια για να μας πάρει τα μέτρα. Έβαλε κάτω το στυλό και, δια χειρός Γιώργου Παπακωνσταντίνου, άρχισε να περιγράφει προσδοκίες. Τόσο η μέση, τόσο το στήθος, τόσο οι πλάτες, τόση η περιφέρεια και πάει λέγοντας. Δεν έλαβε υπόψη της ούτε τις δικές μας πραγματικές διαστάσεις (βλέπε αντοχές) ούτε καν τις δικές της. Τι μπορεί να κάνει και πώς θα τα κάνει;
Διότι μπορεί να έχεις μπροστά σου το σχέδιο από ένα ωραίο κοστουμάκι, που πιστεύεις ότι θα σε βγάλει ασπροπρόσωπο στις υποχρεώσεις σου, αλλά δεν αρκεί από μόνο του. Θα πρέπει να έχεις το κατάλληλο ύφασμα, μια γερή βάση, για να δημιουργήσεις. Θα πρέπει να κάνεις την πρώτη πρόβα για να αποκτήσεις μια εικόνα για το πώς θα κάθεται πάνω στο σώμα (της χώρας) το κοστούμι. Να έχεις κάνει την περισσότερη δουλειά από πριν, οπότε στη συνέχεια να χρειαστούν λίγες επιδιορθώσεις.
Η κυβέρνηση πάει να μας το φορέσει πάνω από τα προηγούμενα κουστούμια του μνημονίου -που συνεχώς αναθεωρείται προς το χειρότερο- και το πιθανότερο πιο άγαρμπα και άκομψα, λόγω ανύπαρκτης προετοιμασίας. Ο,τι γίνεται την τελευταία στιγμή, κάτω από μεγάλη πίεση, είναι βίαιο.
Αφήστε το άλλο πρόβλημα. Δεν υπάρχει, όχι προθυμία, αλλά στοιχειώδης κατανόηση ή ανοχή, από τους υποψήφιους να το φορέσουν. Για παράδειγμα, δεν πρόλαβε η κυβέρνηση να ανακοινώσει -μετά από πολλά ήξεις αφήξεις ομολογουμένως- την πρόθεσή της για περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και η πρώτη αντίδραση ήρθε. Γύρω στα 20 στελέχη της ΓΕΝΟΠ -που είχαν βγει μπροστά να στηρίξουν τον Γιώργο Παπανδρέου για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ το 2007- του έστειλαν επιστολή για να επισημάνουν ότι άλλο ήταν το πρόγραμμα με το οποίο εξελέγη πρωθυπουργός. «Σύντροφε πρόεδρε λοξοδρόμησες, δεν πουλάς την κότα που γεννά χρυσά αυγά», τον προειδοποίησαν. Ανάλογη ήταν η αντίδραση και της ΟΜΕ-ΟΤΕ.
Και πού να αρχίσει να ξετυλίγεται, μετά το Πάσχα, όλη η βεντάλια για τις νέες περικοπές σε κοινωνικά και άλλα επιδόματα, μείωση στις φοροαπαλλαγές, το νέο ωράριο των δημοσίων υπαλλήλων (40ωρο) κλπ. Θα γίνει της κακομοίρας. Η κυβέρνηση θα πηγαίνει να ράψει το κουστούμι και θα της το τραβούν να το ξηλώσουν. Και να το φτιάξει στο τέλος, θα έχει τόσα μπαλώματα, είτε από καθαρά δικές της ευθύνες που δεν το έφτιαξε εξ αρχής σωστά, είτε γιατί υπήρξαν αντιδράσεις από αυτούς που τους το φόρεσε με το ζόρι, που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει. Αν, δηλαδή, αυτό το κοστούμι σώσει, τελικά, την Ελλάδα -όπως θέλουν να πιστεύουν η κυβέρνηση και η τρόικα- ή αν την σπρώξει μια ώρα αρχύτερα σ’ αυτό που όλοι φοβούνται αλλά λίγοι ομολογούν. Την αναδιάρθρωση του χρέους, και, μάλιστα, με τους πιο επαχθείς όρους, που θα είναι και η καταστροφή της
Διότι μπορεί να έχεις μπροστά σου το σχέδιο από ένα ωραίο κοστουμάκι, που πιστεύεις ότι θα σε βγάλει ασπροπρόσωπο στις υποχρεώσεις σου, αλλά δεν αρκεί από μόνο του. Θα πρέπει να έχεις το κατάλληλο ύφασμα, μια γερή βάση, για να δημιουργήσεις. Θα πρέπει να κάνεις την πρώτη πρόβα για να αποκτήσεις μια εικόνα για το πώς θα κάθεται πάνω στο σώμα (της χώρας) το κοστούμι. Να έχεις κάνει την περισσότερη δουλειά από πριν, οπότε στη συνέχεια να χρειαστούν λίγες επιδιορθώσεις.
Η κυβέρνηση πάει να μας το φορέσει πάνω από τα προηγούμενα κουστούμια του μνημονίου -που συνεχώς αναθεωρείται προς το χειρότερο- και το πιθανότερο πιο άγαρμπα και άκομψα, λόγω ανύπαρκτης προετοιμασίας. Ο,τι γίνεται την τελευταία στιγμή, κάτω από μεγάλη πίεση, είναι βίαιο.
Αφήστε το άλλο πρόβλημα. Δεν υπάρχει, όχι προθυμία, αλλά στοιχειώδης κατανόηση ή ανοχή, από τους υποψήφιους να το φορέσουν. Για παράδειγμα, δεν πρόλαβε η κυβέρνηση να ανακοινώσει -μετά από πολλά ήξεις αφήξεις ομολογουμένως- την πρόθεσή της για περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και η πρώτη αντίδραση ήρθε. Γύρω στα 20 στελέχη της ΓΕΝΟΠ -που είχαν βγει μπροστά να στηρίξουν τον Γιώργο Παπανδρέου για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ το 2007- του έστειλαν επιστολή για να επισημάνουν ότι άλλο ήταν το πρόγραμμα με το οποίο εξελέγη πρωθυπουργός. «Σύντροφε πρόεδρε λοξοδρόμησες, δεν πουλάς την κότα που γεννά χρυσά αυγά», τον προειδοποίησαν. Ανάλογη ήταν η αντίδραση και της ΟΜΕ-ΟΤΕ.
Και πού να αρχίσει να ξετυλίγεται, μετά το Πάσχα, όλη η βεντάλια για τις νέες περικοπές σε κοινωνικά και άλλα επιδόματα, μείωση στις φοροαπαλλαγές, το νέο ωράριο των δημοσίων υπαλλήλων (40ωρο) κλπ. Θα γίνει της κακομοίρας. Η κυβέρνηση θα πηγαίνει να ράψει το κουστούμι και θα της το τραβούν να το ξηλώσουν. Και να το φτιάξει στο τέλος, θα έχει τόσα μπαλώματα, είτε από καθαρά δικές της ευθύνες που δεν το έφτιαξε εξ αρχής σωστά, είτε γιατί υπήρξαν αντιδράσεις από αυτούς που τους το φόρεσε με το ζόρι, που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει. Αν, δηλαδή, αυτό το κοστούμι σώσει, τελικά, την Ελλάδα -όπως θέλουν να πιστεύουν η κυβέρνηση και η τρόικα- ή αν την σπρώξει μια ώρα αρχύτερα σ’ αυτό που όλοι φοβούνται αλλά λίγοι ομολογούν. Την αναδιάρθρωση του χρέους, και, μάλιστα, με τους πιο επαχθείς όρους, που θα είναι και η καταστροφή της
aixmi.gr
