Η ιδέα «ρίχτηκε» στις 18 Απριλίου του 1982, κατά τη διάρκεια ενός συμποσίου του ICOMOS στην Τυνησία και υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση της UNESCO τον Νοέμβριο του 1983.
Η επέτειος αυτή αποβλέπει στην ευαισθητοποίηση του κοινού στο σημαντικό θέμα της προστασίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Για το σκοπό αυτό διοργανώνονται σ’ όλο τον κόσμο κάθε μορφής εκδηλώσεις, με τις οποίες επιδιώκεται όχι μόνο να γίνουν γνωστά στο ευρύτερο κοινό η σημασία των μνημείων κάθε χώρας και τα προβλήματά τους, αλλά και να προωθηθεί η υπόθεση της προστασίας και ένταξή τους στη σύγχρονη κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ζωή.
Το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών ICOMOS, που εδρεύει στο Παρίσι, είναι ο πιο έγκυρος διεθνής, επαγγελματικός, μη κυβερνητικός οργανισμός τεχνικός σύμβουλος της UNESCO για την προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Έχει ως μέλη ειδικούς επιστήμονες (αρχαιολόγους, αρχιτέκτονες, χημικούς, νομικούς κ.ά) από όλο τον κόσμο και δραστηριοποιείται σε 104 χώρες στις 5 ηπείρους.
Το Ελληνικό Τμήμα του ICOMOS οργανώνει κάθε χρόνο εκδηλώσεις με την ευκαιρία της παραπάνω επετείου. Στα πλαίσια των παραπάνω εκδηλώσεων, το Ελληνικό ICOMOS έχει προτείνει δράσεις για την καθιέρωση της ημέρας αυτής, ως ημέρα ελεύθερης εισόδου στα μνημεία, τη δημοσιοποίηση κάθε χρόνο την ημέρα αυτή καταλόγου των αγαθών της πολιτιστικής κληρονομιάς που απειλούνται, την ευαισθητοποίηση των νέων στο θέμα της προστασίας και διατήρησης των μνημείων.
Για το έτος 2011, προτάθηκε ως θέμα «Η Πολιτιστική Κληρονομιά του νερού». Το νερό είναι ένας από τους βασικούς πόρους που απαιτούνται για τη διατήρηση της ζωής. Συντέλεσε αποφασιστικά στη συγκρότηση των κοινωνιών, στην οργάνωση των οικισμών και στην εξέλιξη των πολιτισμών τους, ιδιαίτερα με την ανάπτυξη της τεχνολογίας για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Εκτός από την υγιεινή και την περιποίηση του σώματος, χρησιμοποιήθηκε ως βασικό στοιχείο σε θρησκευτικές τελετουργίες που με τη μεταφορική έννοια της κάθαρσης αποσκοπούσαν στην υγεία της ψυχής. Έχει εμπνεύσει την ποίηση, τη λογοτεχνία, και τις καλλιτεχνικές δραστηριότητες, όπως τη ζωγραφική, το χορό και τη γλυπτική. Η πολιτιστική κληρονομιά του νερού, δεν αφορά μόνο στην τεχνολογία και στην αρχιτεκτονική που έχουν αναπτυχθεί για τη διαχείριση και αξιοποίηση του νερού, αλλά και σε άυλες αξίες που έχουν διαμορφώσει τις πεποιθήσεις και τις πρακτικές μας.
Η 18η Απριλίου κάθε χρόνου έχει ορισθεί από την UNESCO και το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών (ΙCOMOS) ως Παγκόσμια Ημέρα Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η ιδέα «ρίχτηκε» στις 18 Απριλίου του 1982, κατά τη διάρκεια ενός συμποσίου του ICOMOS στην Τυνησία και υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση της UNESCO τον Νοέμβριο του 1983.
Η επέτειος αυτή αποβλέπει στην ευαισθητοποίηση του κοινού στο σημαντικό θέμα της προστασίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Για το σκοπό αυτό διοργανώνονται σ’ όλο τον κόσμο κάθε μορφής εκδηλώσεις, με τις οποίες επιδιώκεται όχι μόνο να γίνουν γνωστά στο ευρύτερο κοινό η σημασία των μνημείων κάθε χώρας και τα προβλήματά τους, αλλά και να προωθηθεί η υπόθεση της προστασίας και ένταξή τους στη σύγχρονη κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ζωή.
Το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών ICOMOS, που εδρεύει στο Παρίσι, είναι ο πιο έγκυρος διεθνής, επαγγελματικός, μη κυβερνητικός οργανισμός τεχνικός σύμβουλος της UNESCO για την προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Έχει ως μέλη ειδικούς επιστήμονες (αρχαιολόγους, αρχιτέκτονες, χημικούς, νομικούς κ.ά) από όλο τον κόσμο και δραστηριοποιείται σε 104 χώρες στις 5 ηπείρους.
Το Ελληνικό Τμήμα του ICOMOS οργανώνει κάθε χρόνο εκδηλώσεις με την ευκαιρία της παραπάνω επετείου. Στα πλαίσια των παραπάνω εκδηλώσεων, το Ελληνικό ICOMOS έχει προτείνει δράσεις για την καθιέρωση της ημέρας αυτής, ως ημέρα ελεύθερης εισόδου στα μνημεία, τη δημοσιοποίηση κάθε χρόνο την ημέρα αυτή καταλόγου των αγαθών της πολιτιστικής κληρονομιάς που απειλούνται, την ευαισθητοποίηση των νέων στο θέμα της προστασίας και διατήρησης των μνημείων.
Για το έτος 2011, προτάθηκε ως θέμα «Η Πολιτιστική Κληρονομιά του νερού». Το νερό είναι ένας από τους βασικούς πόρους που απαιτούνται για τη διατήρηση της ζωής. Συντέλεσε αποφασιστικά στη συγκρότηση των κοινωνιών, στην οργάνωση των οικισμών και στην εξέλιξη των πολιτισμών τους, ιδιαίτερα με την ανάπτυξη της τεχνολογίας για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Εκτός από την υγιεινή και την περιποίηση του σώματος, χρησιμοποιήθηκε ως βασικό στοιχείο σε θρησκευτικές τελετουργίες που με τη μεταφορική έννοια της κάθαρσης αποσκοπούσαν στην υγεία της ψυχής. Έχει εμπνεύσει την ποίηση, τη λογοτεχνία, και τις καλλιτεχνικές δραστηριότητες, όπως τη ζωγραφική, το χορό και τη γλυπτική. Η πολιτιστική κληρονομιά του νερού, δεν αφορά μόνο στην τεχνολογία και στην αρχιτεκτονική που έχουν αναπτυχθεί για τη διαχείριση και αξιοποίηση του νερού, αλλά και σε άυλες αξίες που έχουν διαμορφώσει τις πεποιθήσεις και τις πρακτικές μας.
http://csforces.gr/archives/%CE%A0%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%97%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1-%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%9A%CE%BB%CE%B7%CF%81%CE%BF%CE%BD/
