Hello to you all!
Πώς είστε; Εμείς μια χαρά, πίσω στη δουλειά όπως πάντα, γιατί μας περιμένει μια πολύ σημαντική εβδομάδα. Πρώτα έχουμε το παιχνίδι με τον Ίκαρο και μετά το ντέρμπι, το Σάββατο, στο οποίο φυσικά και θέλουμε να νικήσουμε. Θέλουμε να δώσουμε στους εαυτούς μας τις καλύτερες προϋποθέσεις, ώστε να κατακτήσουμε ένα ακόμα πρωτάθλημα. Και σίγουρα βοηθά το πλεονέκτημα έδρας, το οποίο θα επιδιώξουμε να πάρουμε στο ΣΕΦ. Θα παλέψουμε μέχρι την τελευταία μας ανάσα, όπως κάναμε και με την Μπαρτσελόνα και ευελπιστώ ότι όπως και με την Μπαρτσελόνα, όλα θα πάνε καλά για εμάς.
Σαφέστατα και αυτό το παιχνίδι είναι τελείως διαφορετικό από εκείνο του πρώτου γύρου. Τότε εμείς, κατ’ αρχάς, δεν ήμασταν υγιείς. Ο Ντρου προερχόταν από τραυματισμό, το ίδιο και εγώ, ενώ ο Διαμαντίδης είχε ίωση. Παρ’ όλα αυτά παίξαμε για την ομάδα, για την υπερηφάνεια του μεγάλου συλλόγου στον οποίον αγωνιζόμαστε, αλλά δεν καταφέραμε να πανηγυρίσουμε. Τώρα, είμαστε όλοι καλά. Φυσικά και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα νικήσουμε. Αυτό που ξέρω είναι πως θα κάνουμε ό, τι περνά από το χέρι μας για να τα καταφέρουμε.
Δεν θεωρώ πως έχουμε κάποιο ψυχολογικό αβαντάζ, δεδομένου ότι εμείς προκριθήκαμε στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας και ο Ολυμπιακός όχι. ΟΚ, περάσαμε την Μπαρτσελόνα, για να επιστρέψουμε εκεί που έχουμε συνηθίσει να βρισκόμαστε (!), αλλά αυτό ανήκει στο παρελθόν. Σε κάθε περίπτωση, όταν παίζεις με τον Ολυμπιακό η πίεση είναι κάπως μεγαλύτερη. Έχεις να κάνεις με δυο συλλόγους που πάντα θέλει ο ένας να νικά τον άλλον... στο όποιο σπορ!
Στο τέλος της ημέρας, ουδείς αμφισβητεί πως ο Ολυμπιακός είναι από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, ένας μεγάλος σύλλογος. Μεγάλη ομάδα και μεγάλος σύλλογος ωστόσο, είμαστε και εμείς. Και οι δύο έχουμε καλές ομάδες, παίκτες υψηλού επιπέδου, με τεράστιο ταλέντο και όταν «ματσάρεις» το ταλέντο με το ταλέντο, το βέβαιο είναι πως έχεις ωραία παιχνίδια.
Αν χάναμε από την Μπαρτσελόνα, δεν θα γινόταν τίποτα. Όλοι θα έλεγαν «ΟΚ, η Μπάρτσα ήταν εξαρχής το φαβορί για την κατάκτηση του φετινού φάιναλ φορ, η κάτοχος του στέμματος, μπλα, μπλα, μπλα». Η περίπτωση του Ολυμπιακού είναι τελείως διαφορετική. Ο κόσμος περιμένει να νικάμε και δεν υπάρχουν ποτέ δικαιολογίες. Οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι για ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι, απ’ όλες τις απόψεις. Παίζουν στο γήπεδό τους, το οποίο θα είναι γεμάτο με τον κόσμο τους. Πρέπει να είμαστε 100% έτοιμοι και από ψυχολογικής απόψεως. Είμαι βέβαιος πως ο κόουτς θα μας ετοιμάσει το πλάνο του αγώνα, όπως και ότι εμείς θα κάνουμε ό, τι μπορούμε για να το εκτελέσουμε κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όπως έγινε και με την Μπαρτσελόνα.
Το μόνο που έχω να γράψω για όσους μας αμφισβητούσαν από… την εκκίνηση της προετοιμασίας μας είναι ποτέ μην υποτιμάτε την καρδιά ενός πρωταθλητή. Ο κόσμος και δη στην Ελλάδα, πάντα μιλάει, πάντα έχει να πει κάτι. Εμείς πάλι, προτιμήσαμε να πούμε ό, τι είχαμε να πούμε στο παρκέ. Όταν προέκυψε ως αντίπαλος η Μπαρτσελόνα, όλοι συμφωνήσαμε πως ήταν κάτι το εξαιρετικό για εμάς, γιατί κάθε φορά που σου δίνεται η ευκαιρία να αντιμετωπίσεις μια πολύ δυνατή ομάδα, έχεις και την ευκαιρία να ανακαλύψεις τα όριά σου. Να καταλάβεις από τι είσαι φτιαγμένος και πού μπορείς να φτάσεις. Και σίγουρα οι αγώνες αυτοί είναι πάντα είναι ιδιαίτεροι. Από αυτούς που λατρεύουν οι φίλαθλοι.
Ξέραμε πως μπορούμε να τους «χτυπήσουμε» σε κάθε επίπεδο, ότι είμαστε ικανοί να παίξουμε πιο δυνατά από αυτούς. Συνήθως μια ήττα σού ρίχνει το ηθικό. Όταν όμως εμείς χάσαμε στο πρώτο ματς με έναν πόντο, το ηθικό μας όχι μόνο παρέμεινε ακμαιότατο αλλά αυξήθηκε.
Θα σας πω μια ιστορία: συνήθως, όταν έχουμε χάσει ένα παιχνίδι -κάτι που ευτυχώς δεν συμβαίνει συχνά!- είμαι έξαλλος. Τι να κάνω; Ομολογώ ότι δεν μου αρέσει να χάνω! Το βράδυ, μετά τον πρώτο αγώνα με την Μπαρτσελόνα, ήμουν μια χαρά! Ο Ντρου, λοιπόν, με ρώτησε… τι έχω και του απάντησα «τους φέραμε στην κατάσταση που θέλαμε. Να αμφισβητούν τον εαυτό τους. Αν συνεχίσουμε να εκτελούμε καλά, δεν θα έχουμε πρόβλημα». Ήλθε το δεύτερο παιχνίδι και παρότι βρεθήκαμε στο -16, ήμουν βέβαιος πως μπορούμε να τα καταφέρουμε. Μείναμε συνεπείς στο πλάνο μας, μπήκαν τα σουτ και στην αρχή της τέταρτης περιόδου πήραμε το προβάδισμα, μαζί με το μομέντουμ, για να κάνουμε το μπρέικ σε μια από τις πιο δύσκολες έδρες της Ευρώπης επί της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Η συνέχεια είναι γνωστή. Βρεθήκαμε εκεί που ανήκουμε: στο Φάιναλ Φορ!
Από την πρώτη στιγμή, ακόμα και η γλώσσα του σώματός μου πρόδιδε την πίστη μου στην πρόκριση. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που μου έλεγαν «Μάικ, είσαι τρελός». Δεν απάντησα, γιατί ήξερα πως δεν μπορείς ΠΟΤΕ να αμφισβητείς παίκτες της ποιότητας που έχουν όσοι είναι στον Παναθηναϊκό, οι οποίοι βρίσκονται χρόνια μαζί, έχουν παίξει πολύ μεγάλα παιχνίδια, που έχουν κατακτήσει πρωταθλήματα, που έχουν τεράστια πίστη ο ένας στον άλλον και όλοι στο σύστημα που ακολουθούμε και μέσα στα χρόνια έχει αποδειχθεί πολύ επιτυχημένο.
Αποκλείσαμε το φαβορί της διοργάνωσης για να επιστρέψουμε στο φάιναλ φορ. Ό, τι και αν γίνει στη Βαρκελώνη, το βέβαιο είναι ότι θα παλέψουμε μέχρι τέλους, θα αφήσουμε και την ψυχή μας στο παρκέ. Ανυπομονώ για αυτά τα παιχνίδια, για την ευκαιρία να διεκδικήσω το τρίτο μου ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και το έκτο του συλλόγου. Είμαι πολύ υπερήφανος για όσα έχω ζήσει και δεν μπορώ να περιμένω όσα έρχονται!
Να έχετε υγεία και κουράγιο.
http://www.gazzetta.gr/
