Είμαι κι’ εγώ ένας από τους Έλληνες που έκαναν το λάθος να σπουδάσουν και να κάνουν και μεταπτυχιακές σπουδές για να βοηθήσουν τον τόπο τους.
Σαν αναγνώριση των προσπαθειών, του χρόνου και του χρήματος που δαπάνησα γι’ αυτό ο τόπος μου φρόντισε να βρεθώ χωρίς δουλειά (είχα μια δική μου επιχείρηση και την έκλεισα λόγω κρίσης και λόγω ανεγκέφαλου Ελληνικού Κράτους).
Είπα κι’ εγώ λοιπόν, (σαν πολίτης μιας «κατ’ ευφημισμό» πολιτισμένης χώρας), να πάω να γραφτώ στο ταμείο ανεργίας στον ΟΑΕΔ, όχι για να πάρω επίδομα ανεργίας (σιγά μην δικαιούμαι και επίδομα!), αλλά για να γνωρίζει το κράτος μου ότι είμαι άνεργος και ότι αναζητώ να βρω δουλειά περιμένοντας την βοήθειά του σαν ένας ευνομούμενος πολίτης που καλύπτει στο ακέραιο όλες του τις υποχρεώσεις.
Όμως το κράτος μου επιφύλασσε μία από τις χιλιάδες δυσάρεστες εκπλήξεις που κάθε μέρα επιφυλάσσει στους πολίτες του.
- «Λυπούμεθα κύριε», μου είπε η συμπαθέστατη κατά τ’ άλλα υπάλληλος, «οι Μηχανικοί, Δικηγόροι, Ιατροί, Φαρμακοποιοί και όσοι τέλος πάντων έχουν σπουδάσει και δεν είναι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ ή στον ΟΑΕΕ, δεν δικαιούνται να γραφτούν στο ταμείο ανεργίας»!!!
Έμεινα άφωνος!!
Είμαστε δηλαδή πολίτες δευτέρας ή μάλλον τρίτης κατηγορίας!! Γιατί ακόμα και ο μετανάστης υπάλληλος που είχα στην δουλειά μου ήρθε στη χώρα μας σαν λαθρομετανάστης, αφού κατάφερε, με τις γνωστές σύντομες λαμόγικες διαδικασίες, να νομιμοποιηθεί, να δουλεύει νόμιμα. Όταν αναγκάστηκα να τον απολύσω γράφτηκε στο ταμείο ανεργίας άμεσα και γρήγορα, ενώ παίρνει και επίδομα ανεργίας ενώ εγώ που τον πλήρωνα κανονικά και νόμιμα δεν έχω το δικαίωμα ούτε καν να καταχωρηθώ σαν άνεργος!!!
Αναρωτιέμαι λοιπόν με ποιό θράσος αξιώνει και απαιτεί το κράτος αυτό από τον πολίτη του να πληρώνει τους φόρους του όταν αυτό, το μόνο που ξέρει να του προσφέρει είναι: ανεργία, προβλήματα στην συναλλαγή μαζί του, εμπόδια στην λειτουργία του (ως πολίτης, εργαζόμενος ή επιχειρηματίας), απαξίωση και εξευτελισμό της προσωπικότητάς του, λαμογιά, υπεξαίρεση των φόρων που πληρώνει, ατιμωρησία στους απατεώνες πολιτικούς και ημέτερους, ανασφάλεια και ένα σωρό άλλα ον ουκ έστιν αριθμός.
Είναι αστείο βεβαίως να πιστέψουμε ότι η ανεργία είναι μόνον 15,1% όταν ένα σωρό συμπολίτες μας δεν έχουν το δικαίωμα ή δεν πάνε να καταχωρηθούν σαν άνεργοι τους κράτους αυτού (όπως οι ελεύθεροι επαγγελματίες που υποχρεώθηκαν να κλείσουν τα μαγαζιά τους) και ως εκ τούτου δεν δικαιούνται να απαιτούν από το κράτος να τους βοηθήσει να βρουν δουλειά.
ΚΑΛΗ ΝΥΧΤΑ ΚΥΡΙΕ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΕΛΛΑΔΑ.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
