υπουργικού συμβουλίου, της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, καθώς και του Πολιτικού Συμβουλίου, μπορεί κανείς να διακρίνει μια σαφή στόχευση από την πλευρά του Πρωθυπουργού. Και μια στρατηγική επιλογή, που προφανώς θα τον φέρει σε σύγκρουση με την Αντιπολίτευση, αλλά και με την ελληνική κοινωνία, η οποία βλέπει το μέλλον να γίνεται ακόμη πιο σκοτεινό, δυσοίωνο και αβέβαιο.
Ο Γιώργος Παπανδρέου επιχείρησε να μηδενίσει το κοντέρ της διακυβέρνησής του. Να σβήσει διακριτικά και χωρίς να δώσει εξηγήσεις, τις ευθύνες της δικής του Κυβέρνησης, για τον πλήρη εκτροχιασμό της ελληνικής οικονομίας. Να μιλήσει για το μέλλον, στη βάση ενός «οδικού χάρτη» που ούτε ο ίδιος δεν μπορεί να δεσμευτεί για το που καταλήγει. Ουσιαστικά, να περιγράψει με ήπιους τόνους, την απόφασή του να υπογράψει η Ελλάδα ένα νέο μνημόνιο, το οποίο θα φτάνει τουλάχιστον μέχρι το 2015. Και, αν χρειαστεί, θα το υπερβαίνει.
Ο Πρωθυπουργός επιχειρεί μια επανεκκίνηση που υπερβαίνει την πολιτική λογική. Δεν μπορεί να υπάρξει μια καινούρια «day one» για τη δική του διακυβέρνηση. Δεν έγιναν… προχθές εκλογές, και τις κέρδισε. Δεν έρχεται να διαδεχτεί στην εξουσία ένα άλλο κόμμα. Η επανεκκίνηση την οποία επεξεργάζεται, αφορά τον ίδιο και το ΠΑΣΟΚ. Τη δική του Κυβέρνηση, τον δικό του Υπουργό Οικονομικών, τις δικές τους ασυγχώρητες και μοιραίες για τη χώρα αστοχίες. Που επιτάχυναν τη διολίσθηση της Ελλάδας στην προσφυγή στο μνημόνιο, λόγω των καθυστερήσεων στο να ληφθούν αποφάσεις μετά τις εκλογές του 2009, όπως απερίφραστα δήλωσε η Βάσω Παπανδρέου. Και, εντός του μνημονίου πλέον, υποπίπτουν σε διαδοχικές στραβοτιμονιές, που μας βυθίζουν σε δομικού χαρακτήρα ύφεση, από την οποία δεν θα καταφέρουμε να εξέλθουμε εύκολα ή γρήγορα, όπως παραδέχτηκε χθες η Λούκα Κατσέλη.
Το «νέο μνημόνιο», που ανακοίνωσε ουσιαστικά χθες ο Γιώργος Παπανδρέου, έχει και τις ευλογίες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Ο Τζον Λίπσκι, αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής του Ταμείου, δήλωσε ότι το ΔΝΤ έχει ένα πρόγραμμα που συνεχίζεται για την Ελλάδα, και δεν βασίζεται στην αναδιάρθρωση. Συνεχίζεται και μετά το 2013.
Το θεμελιώδες ερώτημα που καλείται να απαντηθεί, είναι αν μετά το 2013, θα συνεχίζεται και η αντοχή των Ελλήνων σε όσα υφιστάμεθα καθημερινά. Επομένως, για να περάσουμε στο πολιτικό ζητούμενο, το αν θα ξεσηκωθούμε και θα αντιδράσουμε, διεκδικώντας την ελπίδα.
http://www.statesmen.gr/26467/ipios-logos
