το λες, πολύ δύσκολο να γίνει.
Έχω την πάγια άποψη ότι για να κάνεις μια στοιχειώδη ανάλυση ενός θέματος, πρέπει να γνωρίζεις τις βασικές παραμέτρους του. Όχι πασπαλίσματα, άκουσα κάτι “από δω, κάτι άλλο από κει» και παριστάνω τον οικονομολόγο, που έχει στο τσεπάκι του τη λύση.
Σημασία έχει, εν προκειμένω, τι σχεδιάζουν-και γιατί- αυτοί που θα πάρουν τις όποιες αποφάσεις. Και μεγαλύτερη σημασία έχει να μην αποφασίσουν με κοντόφθαλμη λογική: να την σκαπουλάρουν, δηλαδή, για μερικούς μήνες, να ισορροπήσουν οι αντικρουόμενες απόψεις των υπουργών, να μη θυμώσουν πολύ οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ και μετά βλέπουμε.
Αυτό το ΜΕΤΑ είναι που πρέπει να δουν ΤΩΡΑ. Οι όποιες αποφάσεις παίρνονται τώρα μπορεί να έχουν βραχυπρόθεσμο όφελος, αλλά μακροπρόθεσμα μπορεί να αποδειχθούν καταστροφικές. Όπως και το αντίθετο. Να φαίνονται σήμερα πολύ επώδυνες, αλλά μετά από λίγα χρόνια να βάλουν τη χώρα σε μια τάξη και να την οδηγήσουν σταδιακά σε υγιή ανοδική τροχιά, χωρίς φούσκες και αυταπάτες.
Και αυτά είναι ανεξάρτητα από την όποια αναδιάρθρωση. Αυτή είναι ένα μέσον που μπορεί να βοηθήσει, αν σχεδιαστεί προσεκτικά και με κριτήριο ένα πιο ασφαλές αύριο. Όσα πρέπει να γίνουν σήμερα, όμως, δεν θα μας τα προσφέρει καμιά αναδιάρθρωση. Πρέπει να …αυτοδιαρθρωθούμε! Αυτό σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός πρέπει πρώτα να συμφωνήσει με τους υπουργούς του γι’ αυτά που πρέπει να γίνουν. Δεν μπορεί ο υπουργός Οικονομικών να επιδιώκει να κόψει κράτος, αφού τα δανεικά δεν φτάνουν πια για να το συντηρήσουμε και από την άλλη να υπάρχουν υπουργοί, οι οποίοι να χαϊδεύουν τα αυτιά προνομιούχων φιλικών τους συντεχνιών. ‘Η στο ένα πρέπει να καταλήξουν ή στο άλλο. Έχει περάσει η εποχή που χωρούσαν δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη.
Από την άλλη , πρέπει να αρχίσει να γίνεται και καμιά δουλειά πιο αποτελεσματικά. Όσες περικοπές μισθών κι αν γίνουν, όσοι φόροι κι αν μπουν, το αποτέλεσμα θα είναι πρόσκαιρο. Αυτά τα έσοδα έχουν οροφή. Και από ένα σημείο και μετά λειτουργούν αρνητικά. Αν δεν βρεθούν άλλες πηγές, κλάφτα Χαράλαμπε. Και μέχρι τώρα δεν έχουν βρεθεί. Η πολυδιαφημισμένη πάταξη της φοροδιαφυγής είναι στα χαρτιά. Ως και ο Στρος Καν, λέει και ξαναλέει ότι ο πλούτος δεν φορολογείται στην Ελλάδα. Τι άλλο πρέπει να γίνει για να περάσει το υπουργείο Οικονομικών από τα πολλά λόγια στις πράξεις;
Πέρα από την αναδιάρθρωση υπάρχει και η κοινή λογική. Την εκφράζει πολύ καλά ο γνωστός στίχος, εδώ ελαφρώς παραλλαγμένος: Λιγότερα λόγια και πιο πολλή δουλειά
Έχω την πάγια άποψη ότι για να κάνεις μια στοιχειώδη ανάλυση ενός θέματος, πρέπει να γνωρίζεις τις βασικές παραμέτρους του. Όχι πασπαλίσματα, άκουσα κάτι “από δω, κάτι άλλο από κει» και παριστάνω τον οικονομολόγο, που έχει στο τσεπάκι του τη λύση.
Σημασία έχει, εν προκειμένω, τι σχεδιάζουν-και γιατί- αυτοί που θα πάρουν τις όποιες αποφάσεις. Και μεγαλύτερη σημασία έχει να μην αποφασίσουν με κοντόφθαλμη λογική: να την σκαπουλάρουν, δηλαδή, για μερικούς μήνες, να ισορροπήσουν οι αντικρουόμενες απόψεις των υπουργών, να μη θυμώσουν πολύ οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ και μετά βλέπουμε.
Αυτό το ΜΕΤΑ είναι που πρέπει να δουν ΤΩΡΑ. Οι όποιες αποφάσεις παίρνονται τώρα μπορεί να έχουν βραχυπρόθεσμο όφελος, αλλά μακροπρόθεσμα μπορεί να αποδειχθούν καταστροφικές. Όπως και το αντίθετο. Να φαίνονται σήμερα πολύ επώδυνες, αλλά μετά από λίγα χρόνια να βάλουν τη χώρα σε μια τάξη και να την οδηγήσουν σταδιακά σε υγιή ανοδική τροχιά, χωρίς φούσκες και αυταπάτες.
Και αυτά είναι ανεξάρτητα από την όποια αναδιάρθρωση. Αυτή είναι ένα μέσον που μπορεί να βοηθήσει, αν σχεδιαστεί προσεκτικά και με κριτήριο ένα πιο ασφαλές αύριο. Όσα πρέπει να γίνουν σήμερα, όμως, δεν θα μας τα προσφέρει καμιά αναδιάρθρωση. Πρέπει να …αυτοδιαρθρωθούμε! Αυτό σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός πρέπει πρώτα να συμφωνήσει με τους υπουργούς του γι’ αυτά που πρέπει να γίνουν. Δεν μπορεί ο υπουργός Οικονομικών να επιδιώκει να κόψει κράτος, αφού τα δανεικά δεν φτάνουν πια για να το συντηρήσουμε και από την άλλη να υπάρχουν υπουργοί, οι οποίοι να χαϊδεύουν τα αυτιά προνομιούχων φιλικών τους συντεχνιών. ‘Η στο ένα πρέπει να καταλήξουν ή στο άλλο. Έχει περάσει η εποχή που χωρούσαν δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη.
Από την άλλη , πρέπει να αρχίσει να γίνεται και καμιά δουλειά πιο αποτελεσματικά. Όσες περικοπές μισθών κι αν γίνουν, όσοι φόροι κι αν μπουν, το αποτέλεσμα θα είναι πρόσκαιρο. Αυτά τα έσοδα έχουν οροφή. Και από ένα σημείο και μετά λειτουργούν αρνητικά. Αν δεν βρεθούν άλλες πηγές, κλάφτα Χαράλαμπε. Και μέχρι τώρα δεν έχουν βρεθεί. Η πολυδιαφημισμένη πάταξη της φοροδιαφυγής είναι στα χαρτιά. Ως και ο Στρος Καν, λέει και ξαναλέει ότι ο πλούτος δεν φορολογείται στην Ελλάδα. Τι άλλο πρέπει να γίνει για να περάσει το υπουργείο Οικονομικών από τα πολλά λόγια στις πράξεις;
Πέρα από την αναδιάρθρωση υπάρχει και η κοινή λογική. Την εκφράζει πολύ καλά ο γνωστός στίχος, εδώ ελαφρώς παραλλαγμένος: Λιγότερα λόγια και πιο πολλή δουλειά
aixmi.gr
