της Τζένης Κ.Εκ του οποίου μας πατρονάρει και μας δονεί του Ντομινίκ Στρος Καν η φωνή… Αυτή την Αριάδνη κι αυτόν το μίτο, διάλεξε για λογαριασμό μας ο Γεώργιος Παπανδρέου ο Βου. Δεν υπάρχει πλέον αυτενέργεια για τους Ι.Χ. και Δ.Χ. οδηγούς της μεγάλης πίστας με τα συγκρουόμενα που υποτίθεται ότι οδηγεί στην Ανάπτυξη. Για τα μάτια του κόσμου το σοφάρισμα…
Απλώς, μπαίνεις, κάθεσαι, ρίχνεις στη σχισμή τη «μάρκα» που υποχρεωτικά αγόρασες από το Ταμείο και ακολουθείς την ελεγχόμενη πορεία εντός του πλαισίου. Γύρω-γύρω ακροβολίζονται παρατηρητές. Ξένες επιτυχίες από τα ηχεία σε ξεκουφαίνουν. Λέιντι Γκάγκα. Δε γνωρίζεις καν, ποιον προορισμό προεπέλεξαν οι νέοι ιδιοκτήτες του «αλλουνού φαν πάρκ», για σένα. Τσουλάς μόνος εναντίον όλων και περιμένεις όλους του υπόλοιπους να τσουλήσουν εναντίον σου. Γιατί σ’ αυτό το… οδικό δίκτυο επικρατεί ο ζωτικός χώρος, το ένστικτο της επιβίωσης, ο ανταγωνισμός και οι κοινωνικοπολιτικές έριδες. Και θα επικρατεί ολοένα και περισσότερο. Πίσω απ’ τα κουρσάκια κρέμονται πινακίδες, για να ξέρει ο καθένας που θα πάει να στουκάρει και να ξεχαρμανιάσει. «Αναρχικοί», «Συριζάνοι», «νταβάδες», «ρουφιάνοι»… Έτσι ίσως ξεχάσει, ότι είναι απλώς ένας πελάτης των συγκρουόμενων… με το αζημίωτο. Και με το ζημιωμένο…
Και για να μην αποφασίσει ποτέ των ποτών να πει: « Εμπρός καλοί μου έλικες…» και να πετάξει με το δανεικό αυτοκινητάκι εκτός πίστας, κάθε τόσο τον μανιπουλάρει το gps: « Στην πρώτη γωνία, δεξιά. Και πάλι δεξιά. Και πάλι δεξιά. Στάση για ανεφοδιασμό και αφόδευση στο πίσω κάθισμα του αλλουνού. Προς Θεού…, μόνο για ανεφοδιασμό, όχι για αναγόμωση ούτε για αναδιάρθρωση. Στα τρία μέτρα, περίπτερο με φρουτάκια. Τράβηγμα του μοχλού κατά βούληση. Όπισθεν ολοταχώς. Κόκκινα φανάρια. Αναμονή μέχρι να σχολάσει η γυναίκα σου. Οδός Χρεών. Οδός Εισπράξεων. Οδός Πληρωμών. Οδός Ενεχύρων. Οδός Κλοπιμαίων. Πλατεία Κοπετού. Νεκροταφείο ζώων. Νεκροταφείο αυτοκινήτων. Γερμανικό νεκροταφείο. Στροφή της κεφαλής δεξιά. Έχει πανσέληνο. Mega moon…»
Δεν υπάρχει πλέον ημερομηνία λήξης της κούρσας. Όσο προλαβαίνουμε να το διασκεδάσουμε θα το διακσεδάσουμε. Gps από τον Γιώργο σου…. κι ας είν’ και μιλημένο…
http://www.topontiki.gr/article/15872
