Περιμένοντας τον ερχομό των ελεγκτών του κλιμακίου της Τρόϊκα , θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια που μας εξέταζαν στο σχολείο αν τα νύχια μας ήταν μαύρα από το χώμα των χωραφιών.
Σκέφτηκα ότι πρέπει να πάω στο αεροδρόμιο με ανθοδέσμη, να υποδεχθώ τους σωτήρες των μισθών, των συντάξεων, του έθνους. Τώρα που είναι εδώ σκέφτομαι να τους τραπεζώσω για τις τεράστιες υπηρεσίες που μας προσφέρουν.
Ακούγοντας το δελτίο του Μεγάλου καναλιού αναρωτήθηκα αν ζω στην Ελλάδα ή στο Μπομπολιστάν όταν δε άκουσα και τις κυβερνητικές ανακοινώσεις της υποτέλειας, θυμήθηκα ξαφνικά το «σκυμμένο κεφάλι δεν το πιάνει γιαταγάνι» και σκέφτηκα εάν ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Παπαπακωνσταντίνου είναι οι σύγχρονοι Μαυροκορδάτοι που θα σώσουν τη χώρα.
Ταλαντεύτηκα, αλλά τα παιδικά μου βιώματα, γεννήθηκα 1000 μέτρα από την Καλύβα του Στεφανή και οι περιηγήσεις μου στα περήφανα βουνά των Αγράφων, αποκατέστησαν την ιστορική μου μνήμη και τελείωσαν τις ταλαντεύσεις μου.
Τα Άγραφα σύμφωνα με τις πιο έγκυρες ιστορικές πηγές, πήραν την ονομασίας τους τον 8ο μ.Χ. αιώνα, επί αυτοκράτορος Κωνσταντίνου του Κοπρώνυμου ( Στρος Καν), ο οποίος ως εικονομάχος έστειλε τους «έξαρχους» , δηλ. τη νυν τρόϊκα, να εξετάσουν αν οι περήφανοι κάτοικοι κατέβασαν τις εικόνες.
Οι «έξαρχοι» δεν ξαναγύρισαν στο Βυζάντιο και οργισμένος ο αυτοκράτορας διέγραψε την περιοχή από τα κατάστιχα της αυτοκρατορίας αλλά και από τους φορολογικούς καταλόγους. Έτσι έμεινε η ονομασία «Άγραφα».
Οι περήφανοι Αγραφιώτες συνέχισαν να πολεμούν, δεν υποτάχθηκαν ποτέ και υποχρέωσαν τους Τούρκους, μετά από αλλεπάλληλες ανεπιτυχείς επιθέσεις του Μουράτ του Β’, να υπογράψουν το 1525 τη συνθήκη του Ταμασίου με την οποία η περιοχή αποκτούσε πλήρη αυτονομία και εξαιρετικά για την εποχή προνόμια.
Τα Άγραφα, ορμητήριο των κλεφτών, του Κατσαντώνη, του Καραϊσκάκη και άλλων επαναστατών, υπήρξε, με τη βοήθεια της Φιλικής Εταιρείας, το προπύργιο της επανάστασης του 1821.
Σήμερα, παρά την εγκατάλειψη του σύγχρονου ελληνικού κράτους, η περιοχή των Αγράφων, είναι μια από τις πέντε περιβαντολογικά πιο καθαρές περιοχές της Ευρώπης.
Η παραπάνω αφήγηση έγινε γιατί υπάρχουν εξαιρετικά πολλές ομοιότητες με τη σημερινή κατάσταση...
http://prassia-eyrytanias.blogspot.com/2011/05/blog-post_6882.html