Σε μια πρόσφατη facebookική συζήτηση με θέμα τους μετανάστες στην Ελλάδα, ανάμεσα σε κορώνες του τύπου «έξω οι ξένοι από την Ελλάδα μας» και...
«όχι στις απελάσεις μεταναστών», ξεχώριζε το σχόλιο ενός φίλου: «Η σύγχρονη ενημέρωση και η ενασχόληση με τις κομματικές μπουρδολογίες οδηγούν σε σίγουρη ψυχική διαταραχή». Πόσο συμφωνώ μαζί του….
Μέσα στον διαδικτυακό πανικό των τελευταίων ημερών (δεν βλέπω τηλεόραση τα τελευταία δέκα χρόνια και θεωρώ ότι η ευτυχία μου είναι κατά τι αυξημένη από αυτόν που κατάφερε να κόψει το ποτό και το τσιγάρο) προσπαθώ να διαχωρίσω κάποιες έννοιες. Βέβαια, κινδυνεύω από το νεοελληνικό έθιμο της ταμπέλας. Εάν κράζεις τους πολιτικούς, είσαι ΣΥΡΙΖΑ. Εάν βρίζεις τους αστυνομικούς, είσαι δημοκράτης. Εάν έχεις επιφυλάξεις ή ερωτήματα για τους μετανάστες, είσαι φασίστας. Ας είναι…
Για άλλη μια φορά, την ηχηρή (βλ. θορυβώδη) διαχείριση του θέματος των μεταναστών, το οποίο μάλιστα θεωρούν ως αποκλειστικότητά τους, ανέλαβαν τα ρατσιστικά και τα αριστερά ρεύματα, αντίστοιχα. Μόνο που όταν έχει ρεύμα μπορεί να κρυώσεις, αν πιάσεις το ρεύμα θα καείς και αν σε παρασύρει το ρέμα, δεν ξέρεις πού θα σε βγάλει.
Η ρατσιστική και φασιστική αντιμετώπιση ενός κοινωνικού, ηθικού και πολιτικού θέματος (όπως αυτό των μεταναστών) καταδικάζεται απερίφραστα, ασυζητητί και χωρίς ενδοιασμούς. Έχω όμως και έντονες ενστάσεις για την υπεροπτικά «προοδευτική» και δήθεν ανθρωπιστική τοποθέτηση του αριστερισμού. Μην απορείς με το –ισμός, γιατί δεν γίνεται να δεχτώ τη λογική του μπάχαλου, του αδιέξοδου και της κόντρας στην κόντρα ως πρόταση της αριστερής ιδεολογίας. Και όχι μόνο σε αυτό το ζήτημα.
Και το θέμα των μεταναστών ανάγεται στο κεφάλαιο και στη στοχοποίηση της εργατικής τάξης; Όλοι οι μετανάστες (με νόμιμα χαρτιά ή χωρίς) ανήκουν στην εργατική τάξη αποκλειστικά; Το γεγονός ότι κάποιος είναι μετανάστης, σημαίνει αυτόματα ότι είναι και εργάτης; Αποκλείεται για παράδειγμα να είναι λαθρέμπορος ή τυχοδιώκτης; Ή να γίνεται κάτι από αυτά, τελών σε καθεστώς εκμετάλλευσης (και από Έλληνες «προστάτες») ή εκμεταλλευόμενος ο ίδιος την απουσία αστυνόμευσης και εφαρμογής των νόμων; Με ποια λογική οφείλουμε να έχουμε ένα πέπλο προστασίας, κατανόησης ή άφεσης σε κάθε μετανάστη, απλά και μόνο επειδή είναι μετανάστης; Μην απαντάς αμέσως και βιαστικά. Προσωπικά, όπως δεν δέχομαι τη ρατσιστική δαιμονοποίηση κάθε μετανάστη, δεν δέχομαι και την αριστερίστικη εξ ορισμού αγιοποίησή τους.
Όταν θεωρούνται από μερικούς αριστεροφανείς όλοι οι αντιδρώντες στη λαθρομετανάστευση και στην εγκληματικότητα στο κέντρο της Αθήνας ως μέλη ρατσιστικών και φασιστικών οργανώσεων, πώς να μην ταυτιστεί και ο κάθε αγανακτισμένος οικογενειάρχης και καταστηματάρχης με το χώρο όπου τον ωθούν; Ξέρω κι εγώ να εκφωνώ ωραίες εκθεσούλες ιδεών μέσα στην ασφάλεια και στη μακαριότητά μου, ζώντας στα βόρεια προάστια με αστυνομική προστασία, όπως κάποιοι αριστεροί ηγέτες.
Όταν η Αριστερά (με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις) τα τελευταία χρόνια ταυτίζει τον εαυτό της με την άρνηση του "εθνικού" και του "θρησκευτικού" δομικού στοιχείου της κοινωνίας, πώς να μη βρεθούν άλλοι που θα τα καπηλευτούν και θα τα μετατρέψουν σε εθνικισμό και φονταμενταλισμό; Όταν δεν αντιδρά κανείς αριστερίσκος σε δολοφονίες αστυνομικών, σε δολοφονίες ημεδαπών από αλλοδαπούς παρά μόνο στο αντίστροφο, αλλά ούτε και στο κάψιμο της σημαίας, δεν είναι αναμενόμενο να υπάρξει και ο αντίλογος, συχνά και ακραίος; Μήπως τον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία των απλών πολιτών (δε μιλώ για ταγμένους) τον θρέφει και η αριστερίστικη αφασία; Δεν είναι αυτό η Αριστερά, σύντροφοι.
Συνέπεια αυτών των ακροτήτων είναι η σταδιακή μετανάστευση της κοινωνίας από τον κόσμο της λογικής, του ανθρωπισμού, της ειρήνης και του αλληλοσεβασμού σε άγνωστες, δύσβατες και επικίνδυνες ατραπούς. Εδώ και χρόνια, Αριστεροί που αποτάσσονται το κεφάλαιο ομού με Χριστιανούς που σταυροκοπιούνται εκμεταλλεύονται για τον εαυτό τους αυτονόητα και φυσικά την ανασφάλιστη και χαμηλά αμειβόμενη εργασία των μεταναστών σε χωράφια, σπίτια και δουλειές. Δεν φταίνε μόνο αυτοί γιατί έτσι μάθανε και έτσι είναι, ούτε οι μετανάστες γιατί αυτό μπορούν και «επιτρέπεται» να προσφέρουν. Και τα προβλήματα κάτω από το χαλί διογκώνονται και η θερμοκρασία ανεβαίνει. Να δεις τι σου ‘χω για μετά…
Η Εκκλησία δεν μπορεί να στέκει απαθής, καθώς το Ευαγγελικό μήνυμα είναι πάνω από γλώσσα, φυλή, έθνος και χρώμα δέρματος. Η πολιτεία οφείλει να διατηρεί την ισονομία, τη δικαιοσύνη και την κοινωνική σταθερότητα. Η παιδεία έχει ανάγκη ενίσχυσης του ανθρωπιστικού στοιχείου για ένα καλύτερο και αρμονικό μέλλον.
Ψιλά γράμματα; Χοντρές οι συνέπειες…
