για τη συνεισφορά τους στην ιδέα της Ευρώπης και στην ειρήνη της περιοχής. Ο… περίπου μόνιμος πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου τα τελευταία χρόνια, και επίσης μόνιμος επικεφαλής του Eurogroup, έχει το προσωνύμιο «ο κύριος ευρώ», λόγω της οραματικής αφοσίωσής του στην προώθηση της ιδέας του κοινού νομίσματος, ως βάση για μια Ευρώπη η οποία με την πάροδο των ετών θα γεφύρωνε τις διαφορές, τις διαφορετικότητες και την πολυχρωμία των ιστορικών καταβολών της.
Επιπροσθέτως, ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ υπήρξε με συνέπεια φιλέλληνας, και ένθερμος υποστηρικτής των θέσεων της χώρας μας. Ιδιαίτερα σε δύσκολες ώρες σαν και αυτές που βιώνει η Ελλάδα τον τελευταίο χρόνο, μετά την προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης της τρόικας, και ένα Μνημόνιο το οποίο εξελίσσεται σε «μεγάλο επιταχυντή» της κρίσης που θεωρητικά θα αντιμετώπιζε.
Τι συνέβη λοιπόν και ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ έφτασε στο σημείο να περάσει στην αντίπερα όχθη, και να «αδειάσει» με πολιτικά ωμό και οικονομικά πρωτοφανή τρόπο την Ελλάδα, και τις προοπτικές της χώρας μας να ανακάμψει, ή έστω να σταθεί με αξιώσεις στα πόδιά της, σε εύλογο χρονικό διάστημα;
Ο πρόεδρος του Eurogroup ήταν ξεκάθαρος: Το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Και μοναδική λύση για την Ελλάδα θα μπορούσε να αποτελέσει η αναδιάρθρωση αυτού του χρέους, με «ήπιες» ωστόσο προεκτάσεις. Στη γλώσσα της οικονομικής επιστήμης όμως, η λέξη «αναδιάρθρωση» έχει εκκωφαντικές συνέπειες στην ψυχολογία των αγορών, και κάθε άλλο παρά λειτουργεί κατευναστικά το επίθετο «ήπια».
Γι’ αυτό και η σημερινή παρέμβαση Γιούνκερ προσεγγίζεται ως «εκτός πλαισίου», καθώς προκάλεσε δομική αναστάτωση στο εσωτερικό της ευρωζώνης, πέρα φυσικά από τους κατόχους ελληνικών τίτλων, οι οποίοι είδαν στον ορίζοντα να ξεπροβάλλει ένα εξαιρετικά ζοφερό μέλλον.
Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που τόσο ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ όσο και η Κριστίν Λαγκάρντ, είχαν ξεκαθαρίσει το προηγούμενο βράδυ πως η λέξη αναδιάρθρωση, σε ό, τι αφορά το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, έχει διαγραφεί από τα… ετυμολογικά λεξικά της Ευρώπης. Και του υπόλοιπου πλανήτη ενδεχομένως, με τη φυσική εξαίρεση εκείνων που έχουν λόγο να «παπαγαλίζουν» ακραίες εξελίξεις στην ελληνική οικονομία.
statesmen.gr
