Οι αποκρατικοποιήσεις, λένε, πρέπει να γίνονται όταν οι τιμές (στο χρηματιστήριο) είναι ψηλά. Όταν είναι εξαιρετικά χαμηλές, όπως είναι σήμερα, τότε μόνο αγοράζεις. Αυτό είναι νόμος της αγοράς.
Ωραία, ας δούμε την μεγάλη εικόνα, πέρα από θεωρίες, ΔΝΤ και λοιπές ιδιοφυΐες. Οι ιδιωτικές ελληνικές τράπεζες κατέχουν ελληνικό χρέος ποσού 46 δισ. ευρώ (για λεπτομέρειες στη φώτο). Από την άλλη η σημερινή αξία τους στο χρηματιστήριο είναι περίπου 12 δισ. ευρώ. Που σημαίνει ότι με περίπου 6 δισ. αποκτάς τον πλήρη έλεγχο, δηλ τις αγοράζεις ολόκληρες!
Για μισό λεπτό! Μήπως αντί να αγοράσουμε το χρέος μας είναι καλύτερα να αγοράσουμε τις τράπεζες; Με 6 δισ. αγοράζεις ουσιαστικά το χρέος σου των 46 δισ. αλλά και πέρα από αυτό αγοράζεις και ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα της χώρας! Και μετά εφαρμόζεις την αναπτυξιακή πολιτική που θέλεις, χωρίς να παρακαλάς τις τράπεζες να δώσουν δάνεια από τις εγγυήσεις που παίρνουν, από την κυβέρνηση, κάθε λίγο και λιγάκι.
Από κει και πέρα μπορείς να διαγράψεις μονομερώς ένα μέρος του χρέους σου και γενικά να το χειριστείς έτσι, ώστε οι καταθέτες να μην έχουν πρόβλημα. Αν την επόμενη μέρα π.χ διαγράψεις 6 δισ. χρέους, θα έχεις αγοράσει τις τράπεζες δωρεάν! Θα είναι τα ίδια 6 δισ. που έχεις ήδη δώσει για το 50%! Και πέρα από αυτό έχεις όλες τις επιλογές ανοιχτές γιατί το χρέος πλέον είναι δικό σου, στα χέρια σου. Κάποια στιγμή στο μέλλον τις ιδιωτικοποιείς πάλι σε πολύ ψηλότερες τιμές αφήνοντας εννοείται το μάνατζμεντ συνεχώς στους ιδιώτες (αυτούς που είναι τώρα, μην γίνουν Αγροτική όλες οι τράπεζες…).
Αυτές είναι σκέψεις που θα έπρεπε να κάνει μια σοσιαλιστική κυβέρνηση με κάκαλα, σε αντίθεση με την δραχμή, τα δημοψηφίσματα και όλα τα άλλα τραγελαφικά που ακούγονται από την Κυβέρνηση Παπανδρέου που μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο κενό.
