Ή να παραιτηθείτε, να ζητήσετε συγγνώμη από...
τον ελληνικό λαό για τα δεινά που του επιφέρατε και να σηκωθείτε να φύγετε ή να συνεχίσετε.
Αν όμως επιλέξετε να συνεχίσετε το ξεπούλημα της πατρίδας και την εξαθλίωση του λαού της, να ξέρετε ότι δεν μπορείτε να κρυφτείτε στην ανωνυμία. Ένας- ένας έχει στο ακέραιο την προσωπική του ευθύνη γι αυτό το έγκλημα. Τα ονοματά σας θα είναι ανεξίτηλα γραμμένα στη λίστα της ντροπής, καθημερινά διαθέσιμα σε όποιον τα αναζητήσει τώρα και στο μέλλον.
Και μη νομίζετε ότι οι σημερινοί προστάτες σας θα συνεχίσουν να σας παρέχουν προστασία, όταν τους τελειώσετε τη «δουλειά». Δεν θα έχουν κανένα λόγο τότε. Ούτε ελικόπτερα για σας θα είναι διαθέσιμα. Αλλά και να ήταν πού θα πηγαίνατε;
«Λύσεις» οι επικυρίαρχοι θα βρουν μόνο για τους πρωτοκλασάτους. Θα βρουν για τον Γιώργο. Εξ άλλου αυτός έχει πατρίδα. Γνωρίζει άριστα και τη γλώσσα της! Στα Ελληνικά δυσκολεύετε. Το ξέρετε κι εσείς!
Εσείς όμως σε ποιο κοινό θα τολμήστε να αρθρώσετε λόγο; Απο ποιους θα ζητήσετε… επανεκλογή; Ποιο καφενείο θα σας δεχτεί και σε ποια ταβέρνα θα πάτε; Ποια θεατρική παράσταση θα δοθεί μόνο για σας; Σε ποια πλατεία θα κάνετε βόλτα και σε ποιο παγκάκι θα καθίσετε;
Πάντα στο μυαλό σας θα έχετε τη διαφυγή και ας μην σας δίνει πλέον κανένας σημασία.
Πάντα, καθημερινά, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, κάθε ώρα, θα ψάχνετε μια πίσω πόρτα, ένα ασφαλές σκοτάδι…
Άνθρωποι του σκότους και της πίσω πόρτας!
Τολμήστε…!
Αναγνώστης
