Από τις 20/6 έχει ξεκινήσει η εξεταστική περίοδος. Την Τρίτη και Τετάρτη 28 και 29 Ιουνίου ,αντίστοιχα, ως γνωστόν παραλύει ολόκληρη η χώρα. Είναι Δευτέρα βράδυ και ΚΑΝΕΙΣ από τη διοίκηση της σχολής δεν έχει βγάλει μια ανακοίνωση να πληροφορήσει τους σπουδαστές αν οι εξετάσεις θα γίνουν ή όχι και αν δεν γίνουν τώρα πότε τελικά θα δοθούν τα μαθήματα αυτά. Το μόνο που υπάρχει είναι φήμες που προέρχονται από τις παρατάξεις. Και δεν αναφέρομαι σε ανακοίνωση που πιθανά να βρίσκεται σε έναν τοίχο στην είσοδο του ΤΕΙ, γραμμένη στο χέρι από τον τάδε ΔΑΠίτη σε χαρτί κομμένο από τετράδιο. Μιλάω για ΕΠΙΣΗΜΗ ανακοίνωση στο site. Υπάρχουν φοιτητές που έρχονται από μακριά, αλλά «εντάξει μωρέ, τι μας νοιάζει, ας κόψουν το λαιμό τους». Τα τηλέφωνα στη γραμματεία είναι εντελώς διακοσμητικά, απ' ότι φαίνεται, γιατί όσες φορές και αν προσπάθησα να μάθω αν ή πότε θα εξεταστώ κανένας από τους πολυάσχολους δημόσιους υπαλλήλους που είναι εκεί δε βρήκε χρόνο να σηκώσει το τηλέφωνο που βρίσκεται μπροστά του. Έχω αρχίσει να νιώθω ότι είμαι από άλλο πλανήτη ή ότι είμαι εγώ ο τρελός και παράλογος. Εγώ που δεν έχω ενταχθεί σε καμία παράταξη. Εγώ που δεν ξέρω τα θέματα πριν αυτά δοθούν. Εγώ που νευριάζω όταν βλέπω καθηγητές να κάνουν το τσιγαράκι τους μέσα σε αίθουσες και αμφιθέατρα την ώρα που υποτίθεται ότι επιτηρούν την εξέταση. Που νευριάζω όταν παρατάνε τα καφεδάκια τους και σηκώνονται και φεύγουν. Εγώ που ενώ στο πρόγραμμα εξετάσεων βλέπω ότι ο χρόνος εξέτασης είναι για όλα τα μαθήματα μιάμιση ώρα και τελικά γράφω με το ζόρι μία, γιατί οι επιτηρητές και οι εισηγητές των θεμάτων θέλουν να πάνε σπιτάκια τους νωρίτερα και έχουν κάνει καραμέλα τη φράση «Τα θέματα είναι εύκολα. Όποιος έχει διαβάσει θα γράψει. Έχετε μία ώρα.».Βέβαια έχουμε και το γνωστό θέμα: Ανάλογα με το σε ποια παράταξη είσαι ενταγμένος, περνάς και κάποια μαθήματα που αλλιώς δε θα περνούσες ποτέ, γιατί ο τάδε καθηγητής έχει μια. παραπάνω συμπάθεια στο μπλε, το πράσινο ή το κόκκινο.
Όλα αυτά εκτός από παράνομα, είναι και ανήθικα. Και αυτό είναι το χειρότερο.
Από άποψη καθαριότητας η σχολή μοιάζει με χωματερή και βέβαια συμβάλλουν σε αυτό πάρα πολλοί σπουδαστές καθημερινά. Γόπες και αποτσίγαρα στο πάτωμα. Καφέδες χυμένοι σε θρανία και καρέκλες. Σπασμένα καθίσματα στο αμφιθέατρο. Σκουπίδια παντού και κάδοι που μόνο φίδια και βατράχια λείπουν από μέσα. Αν κάνει κανείς μια κουβέντα με έναν καθηγητή, πρόεδρο ή διευθυντή για το θέμα της καθαριότητας τότε θα ακούσει, εύλογα, το επιχείρημα ότι εμείς, οι σπουδαστές φταίμε για την κατάσταση αυτή. Και δεν θα έχει καθόλου άδικο, αλλά αναρωτιέμαι εγώ που είμαι βλάκας, όταν ένας πρωτοετής έρχεται πρώτη φορά σε μια σχολή και βλέπει καθηγητές να παρατάνε σκουπίδια από 'δω κι από 'κει τι θα σκεφτεί; Όταν οι πρώτες εικόνες που έχει για το ΤΕΙ είναι ότι όποιος γουστάρει μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει εκεί μέσα, πως θα λειτουργήσει αυτός ο πρωτοετής; Μήπως το να βλέπει έναν καθηγητή να κάνει το τσιγαράκι του (που, υπενθυμίζω, έχει πλέον απαγορευτεί σε όλους τους κλειστούς δημόσιους χώρους-πόσο μάλλον εντός αίθουσας) θα τον κάνει κι αυτόν να νομίζει ότι η σχολή είναι στάβλος; Είναι ένας κύκλος όλο αυτό. Και για να σταματήσει πρέπει να αλλάξει από μέσα. Βέβαια όλα αυτά εξαρτώνται και από το επίπεδο και την παιδεία του καθενός. Μπορεί να σπουδάζω σε ένα στάβλο, αλλά δεν είμαι γίδι. Και υπάρχουν πολλοί που δεν είναι γίδια, αλλά είναι ελάχιστοι μπροστά στο σύνολο.
Αν κάποιος πάει στις τουαλέτες της σχολής θα δει ότι δεν υπάρχουν φώτα. Βέβαια δεν υπάρχουν ούτε πόρτες σε μερικές τουαλέτες, οπότε το φώς θεωρείται πολυτέλεια πλέον.
Και όσο συμβαίνουν όλα αυτά, στο φόντο είναι η ΔΑΠ, η ΠΑΣΠ και οι τσακωμοί μεταξύ τους:
-«Εμείς φέραμε καθαρίστριες»,
-«Ναι φέρατε, αλλά δεν έγινε με διαγωνισμό, αλλά με απευθείας ανάθεση»,
-«Φέραμε 20 καθαρίστριες, εσείς τι κάνετε;»
-«Καταγγέλλουμε ότι παρανομήσατε!»
-«Μη προσπαθείτε να κερδίσετε ψήφους με ψέματα. Και βάλαμε και wi-fi συνδεση!»
Και απαντάω, ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ. Δε με νοιάζει ποιος έφερε τις καθαρίστριες, αν έγινε με απευθείας ανάθεση ή όχι, αν καταγγέλλει η μια παράταξη την άλλη ή αν έχουμε wifi internet. Αυτό που με νοιάζει είναι ότι καθαρίστριες δεν έχω δει. Κι όσο για το internet, είστε με τα καλά σας; Πάτε καθόλου καλά; Εδώ δεν έχουμε ρεύμα κατά καιρούς, το wifi σας έλλειπε. Φροντίστε πρώτα τα βασικά και είμαι σίγουρος ότι κανείς δε θα παρεξηγηθεί αν δεν έχουμε wifi.
Αν έρθει κάποιος σε αυτό το δημόσιο ίδρυμα (όπως και στα υπόλοιπα, βέβαια σ' αυτή τη χώρα) θα δει παντού αφίσες των παρατάξεων που διοργανώνουν το τάδε party. Party πρωτοετών, party χριστουγεννιάτικο, party πασχαλινό, party καλοκαιρινό, party επειδή σήμερα είναι Τετάρτη και party επειδή χθες κέρδισε ο Ολυμπιακός. Είναι λυμένα φαίνεται όλα τα προβλήματά μας και το ρίχνουμε στο γλέντι. Βέβαια και δε θα σταματήσει πότε όμως όλο αυτό, γιατί τα λεφτά που βγάζουν κάποιοι διοργανώνοντας αυτά τα party είναι πολλά.
Δε χρειάζεται βέβαια να πω ότι στη Γραμματεία εργάζονται (εντάξει, λέμε τώρα) κάποιοι άνθρωποι που κοροϊδεύουν τους σπουδαστές ευθέως πλέον. Πας για ένα χαρτί κι αφού πρώτα περιμένεις στριμωγμένος σα σαρδέλα μια ώρα όρθιος, φτάνει η σειρά σου και σου λένε «Είναι 12:00. Κλείνουμε.». Να σημειωθεί ότι η γραμματεία λειτουργεί Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή και ώρες 10:00-12:00. Τρίτη-Πέμπτη πετάνε χαρταετό και δε μπορούν να μας εξυπηρετήσουν.
Απ' ότι καταλαβαίνετε, είμαι φοιτητής σε μια σχολή που δε με αφήνει να σπουδάσω. Θέλω να πάρω πτυχίο και οι επισχέσεις εργασίας, οι καταλήψεις, οι συνελεύσεις των παρατάξεων που καταλήγουν πάντα σε χειρότερο σημείο απ' ότι ξεκίνησαν, με σπουδαστές να πετάνε ο ένας στον άλλο θρανία και καρέκλες και η όλη οργάνωση της σχολής δε μου επιτρέπουν να τελειώσω από εκεί μέσα. Όταν επιτέλους συσταθεί μια παράταξη που θα στοχεύει στο κοινό συμφέρον των φοιτητών και της καλύτερης φοίτησής τους, ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ίσως αλλάξει αυτός ο στάβλος και γίνει εκπαιδευτικό ίδρυμα. Βέβαια αυτό είναι μάλλον απίθανο να συμβεί, γιατί οι υπόλοιπες παρατάξεις (όλες- μπλε, πράσινες, κόκκινες, κίτρινες) δεν υπάρχει περίπτωση να το επιτρέψουν. Εδώ θα βάλω και το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου, που υποτίθεται ότι είναι άσυλο ιδεών. Και αναρωτιέμαι πάλι εγώ, ο βλάκας, σε ένα ίδρυμα στο οποίο υπάρχει άσυλο ιδεών, αν εγώ πω τις ιδέες μου επώνυμα, θα πάρω ποτέ πτυχίο; Δε νομίζω.
Ένας δύστυχος φοιτητής του Τ.Ε.Ι. Χαλκίδας.
