Εννοείται ότι πρέπει να αλλάξουμε ριζικά συνήθειες.Πρέπει όλοι μας να ζούμε με ότι έχουμε κ όχι με δανεικά.Πρέπει οι δημόσιοι υπάλληλοι που κάθονται σε ενα γραφείο να βγουν έξω κ να γίνουν χρήσιμοι στην κοινωνία.Δεν χρειάζονται απολύσεις,ούτε μοιώσεις μισθών,παρά μόνο αξιοποίησή τους.Δεν μπορεί να μην έχουμε φύλακες σε μουσεία κ να μην ανοίγουν κ να έχουμε τόσο κόσμο να κάθεται κ να ξύνεται στο υπουργείο πολιτισμού!
Ωστόσο εγώ δεν βλέπω με τόσο κακό μάτι την χρεοκοπία-στάση πληρωμών.Σε πρώτη φάση το αν δεν θα μας ξαναδανείσουν άμεσα,δεν θα έπρεπε καν να μας απασχολεί.Το ΑΕΠ της χώρας μας είναι αρκετά μεγάλο,ώστε να καλύπτει σχεδόν όλες τις ανάγκες της μέχρι τώρα.Απ'τα δάνεια που πέρνουμε τόσα χρόνια κ ειδικά απ'αυτό της τρόικας,πάνω απο ποσοστό 95% πάει για αποπληρωμή άλλων δανείων.Οπότε αν πεις "δεν σας πληρώνω,μην μου δανείσετε" μία η άλλη έρχεται.
Στο θέμα των εισαγωγών,η υποθεσή ότι δεν θα μπορούμε να εισάγουμε τίποτα,βασίζεται στην εκτίμηση ότι το νέο εθνικό νόμισμα θα υποστεί υποτίμηση της τάξης του 50%.Άλλοι οικονομολόγοι λένε ότι μετά απο μια περίοδο περίπου ενός χρόνου με σκαμπανευάσματα η υποτίμηση δεν θα είναι μεγαλύτερη του 10%.Τείνω προς αυτούς που μιλάνε για μικρή υποτίμηση καθ'ότι το άλλο σενάριο το υποστηρίζουν αυτοί που δεν θέλουν με τίποτα να φύγουμε απ'την Ευρωζώνη κ οι οποίοι ξέρουμε ότι λένε ξεδιάντροπα ψέματα (όπως ο πρωην πλέον τσάρος της οικονομίας που έλεγε ότι αν δεν πάρουμε την πέμπτη δόση,θα κατεβάσουμε ρολά...Αληθεια τα περίπου 25δις έσοδα που έχει μηνιαίως το κράτος που πήγαν;;;;).
Για το παράδειγμα για τα ξυραφάκια,δεν πειράζει,ας βολευτούμε κ με BIC...
Όσο για το ότι θα έχουμε περιορισμό δαπανών κ μπορεί να κλείσουν σχολεία κ νοσοκομεία.Πραγματικά ΠΟΥ ΖΕΙΣ;;;Τώρα πόσα σχολεία κ πόσα νοσοκομεία κλείνουν έχεις υπόψιν σου;Πόσες εστίες πανεπιστημίων κλείνουν;Πόσα βιβλία έχουν σταματήσει να μοιράζονται σε όλο το φάσμα της παιδείας;Πόσα κόβουν απ'τους φαντάρους;Κ όλα αυτά με μία σημείωση:Ότι ταυτόχρονα υποθηκεύεται η χώρα κ ξεπουλιούνται όλες οι κερδοφόρες επιχειρήσεις του κράτους καθώς κ ο πλούτος της χώρας...
Οπότε εγώ προσωπικά μεταξύ του να περάσω άσχημα απο δω κ πέρα χάνοντας κ την χώρα μου,κ μεταξύ του να περάσω άσχημα αλλά να υπάρχει ελπίδα κ ανταπόκριση ότι οι θυσίες μου πιάνουν κόπο,προτιμώ το δεύτερο!
