ψέματα και προπαγάνδα. Όλα αυτά μέχρι χθες που τα είδα με τα μάτια μου! Είδα τους αστυνομικούς, που μέχρι τώρα τους υποστήριζα όπου στεκόμουν, να επιτίθενται με απίστευτη αγριότητα όχι σε κουκουλοφόρους (αφού και οι ίδιοι οι πολίτες τους απωθούσαν), αλλά σε απλό κόσμο, χωρίς να έχουν καν προκληθεί. Κάποια στιγμή, ενώ προσπαθούσαμε να φύγουμε οι αστυνομικοί άρχισαν να κυνηγάνε τον κόσμο,και να κάνουν ρίψη χημικών ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ! Δεν είχαμε τρόπο διαφυγής και μπήκαμε στο ξενοδοχείο "Αμαλία". Ο κόσμος ήταν πανικόβλητος, μία γυναίκα γύρω στα 50 καμμένη από το δακρυγόνο που έπεσε στην πλάτη της. Πετούσαν δακρυγόνα στη τζαμαρία του ξενοδοχείου και έσπασαν την πόρτα του με γκλοπ! Από τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα, μιας και το τζάμι της πόρτας ήταν άθραυστο. Ένιωσα απίστευτο φόβο, φέρνοντας στο μυαλό μου, τους ανθρώπους της Μαρφί! ν, πριν από 1 χρόνο.
Όσα ευχαριστώ και μπράβο να πω στους υπαλλήλους του ξενοδοχείου είναι λίγα, γιατί πραγματικά έσωσαν ανθρώπινες ζωές! Ήταν ψύχραιμοι και μας καθησύχαζαν, μας άνοιξαν μία αίθουσα να καθήσουμε, που δεν ήταν επί της Αμαλίας, για να είμαστε ασφαλείς. Φρόντιζαν όσους ήταν τραυματισμένοι, μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο να τους παραλάβει. Σίγουρα και οι ίδιοι φοβόντουσαν όσο κι εμείς, αλλά έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να μας διαφυλάξουν! Αν αυτή τη στιγμή είμαι σώα και μπορώ και σας γράφω το χρωστάω σε εκείνους και μόνο! ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!
Αναγνώστρια
