Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τα άγρια άλογα της περιοχής του Σουλίου είναι οι άνθρωποι. Εκτός από το ότι κάποιοι τα τραυματίζουν, καταστρέφονται οι ποτίστρες κι έχουν...
εγκαταλειφθεί τα στέγαστρα. Να σημειωθεί ότι στα κακοτράχαλα βουνά του Σουλίου περιφέρονται, αναζητώντας τροφή, πάνω από 115 άγρια άλογα, χωρισμένα σε 9 κοπάδια, εγκαταλελειμμένα, αλλά και κυνηγημένα. Τα άγρια άλογα της οροσειράς Σουλίου, θα μπορούσαν να αποτελέσουν για τον τόπο έναν σημαντικό πόλο έλξης Ελλήνων και ξένων τουριστών. Ανήκουν στη φυλή της Πίνδου, που είναι η πλέον αντιπροσωπευτική του ορεινού τύπου. Δεν έχει υποστεί προσμίξεις με ξένες φυλές. Το ύψος ακρωμίου (το ψηλότερο σημείο της πλάτης) είναι 1,15 – 1,25 μ. Το σώμα τους είναι στενό, ο λαιμός και τα καπούλια αδύνατα. Το κεφάλι είναι λεπτό, εκφραστικό (ογκώδες κεφάλι έχουν άλογα νομάδων κτηνοτρόφων, που προέρχονται από διασταυρώσεις με άλογα πεδινού τύπου). H γραμμή της ράχης είναι ευθεία και οι μηροί αδύνατοι. H χαίτη είναι άφθονη και η ουρά μακριά.
http://www.katoci.com/2011/06/blog-post_2200.html
