Είχαν μπει τόσο βαθιά στα χρέη από μόνοι τους, που δεν έβλεπαν καν το φως στου βαρελιού το στόμιο.
Είμαστε ένας λαός του ρουσφετιού με το φακελάκι έτοιμο στο χέρι. Είμαστε ένας λαός που ζει αρέσκεται να ζει πλουσιοπάροχα, και πάνω από τις δυνάμεις του, σ ένα φτωχό κράτος. Και τώρα που η φτώχεια μας είδε το φως του ήλιου, και φαντάζει στην παγκόσμια απλώστρα σαν κακοπλυμένη λεκιασμένη μπουγάδα που την βλέπει όλη η Υφήλιος, μας κακοφαίνεται. Επίσης ας μην ακούω πως ήταν μια χώρα ήρεμη και ασφαλής γιατί θα το πάρουν προσωπικά οι Αλβανοπακιστανόμαυροι, θα προσβληθούν και θα πουν σωστά την Ντοντορίδου. Όλα αυτά τα χάλια και τα αίσχη, αγαπητή μου Αύρα, είναι συνοθύλευμα και αποτέλεσμα κόπων αρκετών κυβερνήσεων, ας μην δίνομε τα εύσημα λοιπόν μόνο στον κ. Παπανδρέου. Απλά, ο Ελληνας με τις σημερινές συνθήκες και το οικονομικό στρίμωγμα ξεβολεύτηκε και είπε να σηκωθεί από τον καναπέ του, να βγει μια αρκετά μεγάλης διάρκειας - if you ask me - τσάρκα, και να σκούξει, καθότι πειράχτηκε η τσέπη του. Όσο για τις κατασκηνώσεις, τις διαμαρτυρίες κλπ κλπ, όλα καλά την πρώτη μέρα, καλά και την δεύτερη, αλλά εγω λέω πως όταν δεν έχω να φάω, την τρίτη μέρα θα συμμαζευτώ και θα βάλω στη κωλοτσέπη ιδεολογίες και παράπονα και θα κυττάξω να βρω δουλειά, ό,τι βρω. Και ίσως πεθάνω ψάχνοντας, αλλά σίγουρα δεν θα πεθάνω τεμπελιάζοντας. Ναι, περνάμε δύσκολες μέρες αλλά εδώ απαιτείται ψυχραιμία και ομοψυχία και να αποδείξομε ότι θα τα βγάλομε πέρα μονοιασμένοι και αξιοπρεπώς. Δεν είναι ώρα για φαγωμάρα. Αναφορικά με τον Παπανδρέου, τώρα, εγω έχω, που λες, πολλή εμπιστοσύνη σ΄ αυτή την πουτ…..α την Ιστορία. Κι αυτή δεν επηρεάζεται από κανένα και τίποτα. Και μια μέρα θα αποφανθεί. Εύχομαι μόνο να ζω να δω, έτσι από περιέργεια.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
