θα ψηφίσει «παρών» στο Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο. Ακολουθούν χαρακτηριστικά αποσπάσματα από την ομιλία του.
« Τίποτα δεν είναι τυχαίο, γιατί η πολιτική εκφυλίστηκε και διεστράφη. Αντί της στρατηγικής, οι εξπέρ, λένε κάποιοι, αντί των φιλοσόφων, οι δημοσκόποι, αντί των ρητόρων, οι εκφωνητές ή οι συνήθως επαναλαμβανόμενοι. Και έχουμε την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει σε αυτόν τον τόπο;»
«Ακούγεται από την Κυβέρνηση: «πατριωτικό καθήκον». Ακούγεται από την Αξιωματική Αντιπολίτευση: «εποχή του ’40 και λέμε όχι». Έχουμε συναίσθηση, άραγε, τη διαστροφή την οποία φέρνουμε μέσα στην κοινωνία; Έχει ανοίξει κανένας συνάδελφος κανένα λεξικό σε αυτόν τον τόπο να δει πώς ορίζεται η έννοια του πατριωτισμού, πώς τη μάθαμε από μικρά παιδιά και την οποία φέρνουμε φύρδην μίγδην εδώ μέσα; Είναι αδιανόητα πράγματα αυτά.
Ο πατριωτισμός έχει να κάνει με την υπεράσπιση της πατρίδος, έχει να κάνει με θυσία, έχει να κάνει με ζωή. Υπάρχουν λέξεις. Η ελληνική γλώσσα είναι περίλαμπρη. Η ευθύνη, η ικανότητα, η διεκδίκηση, η ευαισθησία, αυτά πρέπει να αναδειχθούν, αυτά πρέπει να έρθουν στο προσκήνιο.
Κι αν κάποιοι επιμένουν, κύριε Υπουργέ, θα γίνω κι εγώ προκλητικός και θα πω: Γνωρίζουν το ρήμα της ελληνικής γλώσσης «προδίδω»; Πολύ απλά όλα τα λεξικά λένε ότι με αυτό το ρήμα φέρνω τα γεγονότα πριν από την πράξη. Έτσι, λοιπόν, έχουμε μία Κυβέρνηση, η οποία διακηρύττει ότι έχουμε πόλεμο και λειτουργεί σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Είναι όλα αγγελικά. Το πολίτευμα θα λειτουργήσει ως ορίζει το Σύνταγμα και το πλαίσιο, δηλαδή, κατά την Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, κυβέρνηση, πλειοψηφία και αντιπολίτευση. Τότε για ποιο λόγο αναφέρεστε σε πόλεμο;
Από την άλλη την πλευρά, έχουμε την Αξιωματική Αντιπολίτευση: νέα πολιτική, νέα διαπραγμάτευση και κατά τα άλλα κροκοδείλια δάκρυα γι’ αυτό που πιθανόν να συμβεί και όταν συμβεί, τότε θα ομολογήσουν όλοι πάλι ξανά σε αυτή την Αίθουσα ότι ο πολιτικός κόσμος της χώρας αποποιήθηκε τον καθοδηγητικό ρόλο της πολιτικής.»
«Δεν μπορεί αυτή η πατρίδα, η Ελλάδα, η ταυτότητα της Ευρώπης, να γίνεται Δούρειος Ίππος της Ευρώπης και να χάσουμε τον προσανατολισμό μας.»
«Χρειάζεται κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, όχι για να διεκδικήσει κανένας αξιώματα, αλλά για να συστρατευθεί και να υπηρετήσει πραγματικά το λαό και την πατρίδα. Και από την άλλη, αν αυτό δεν γίνεται, το ελάχιστο που έχει να κάνει μια κυβέρνηση είναι να θέσει τη Βουλή σε λειτουργία εκτάκτων αναγκών: με τα 2/3 της Βουλής τουλάχιστον οι αποφάσεις, αυτό που λέμε εκατόν ογδόντα ψήφους.
Το έχω πει και θα το ξαναπώ: να σηκωθεί όρθια η Βουλή. Δεν είμαστε κανενός κόμματος σε τέτοιες ώρες κρίσεως. Δεν υπάρχει κανένας Αρχηγός. Υπάρχουν οι Βουλευτές εδώ μέσα. Κι αν αυτοί δεν ανταποκριθούν στο κάλεσμα, δεν θα φταίει κανένας για ό,τι επιμετρήσει ο Έλληνας πολίτης στους Έλληνες πολιτικούς.»
«Εγώ δεν εκλέχτηκα αναπληρωματικός Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Εγώ εκλέχτηκα Βουλευτής για να κάνω αντιπολίτευση. Αν με καλείτε ώστε η ευαισθησία μου να εγερθεί, πρέπει να βάλετε το πλαίσιο λειτουργίας με απόφαση των εκατόν ογδόντα Βουλευτών. Τότε θα κριθούμε όλοι.
Είμαι φωναχτός, όρθιος «παρών». Αυτό θα ψηφίσω. Γιατί αναγνωρίζω τους κινδύνους που δυστυχώς τους ακυρώνει η Κυβέρνηση και η Αξιωματική Αντιπολίτευση και θα είμαι «παρών» αν ω μη γένοιτο χρειαστεί για την πατρίδα να θυσιαστούμε και εκ της τέφρας να αναγεννηθεί. Γιατί φοβούμαι πάρα πολύ ότι αργά ή γρήγορα εκεί οδηγούν τα δυο μεγάλα κόμματα αυτόν τον τόπο.»
Από το Γραφείο Τύπου
