Κατ αρχάς το οτι "απέτυχες" στις πανελλήνιες δεν είναι και το τέλος του κόσμου. Ίσως τη δεδομένη χρονική στιγμή να είναι και καλύτερο να...
στραφείς προς κάποια άλλη κατεύθυνση, όπως βλέπω οτι θα έπρεπε να είχα κάνει εγώ για παράδειγμα. Μπορείς να στραφείς σε κάποια τέχνη. Περισσότερα και αμεσότερα θα βγάλεις χρήματα. Ανεξάρτητα με ότι υπαγορεύει η κοινωνία, δεν είμαστε όλοι ικανοί να γίνουμε επιστήμονες και ένας τίτλος ανώτερης ή ανώτατης σχολής δεν το αλλάζει αυτό. Δεν στοχεύω εσένα με αυτό το σχόλιο, το απευθύνω περισσότερο στον εαυτό μου βλέποντας τι με έκανε το σύστημα και τι απαιτείται από κάποιον για αν αποκαλείται "επιστήμονας".
Στα δυσάρεστα τώρα. Υποθέτοντας πως δεν δούλευες για να υποστηρίξεις την οικογένεια σου, μετά το σχολείο είχες, όπως όλοι μας, περίπου 10 ώρες πριν πέσεις για ύπνο. Αυτές οι 10 ώρες, αφού δεν πήγαινες φροντιστήριο, ήταν δικές σου να τις κάνεις ότι θες. Η διαφορά με κάποιον που πηγαίνει φροντιστήριο είναι πως "έχανε" 2-4++ ώρες την ημέρα για τα φροντιστήρια και μετά αφιέρωνε ώρες για το συμπληρωματικό διάβασμα. Ο λόγος που δουλεύει το φροντιστήριο, είναι το το φιλότιμο που απαιτεί στα χρήματα που βγαίνουν από το οικογενειακό πορτοφόλι και το πρόγραμμα στο οποίο σε βάζει. Όπως και το σχολείο που η παρακολούθηση είναι υποχρεωτική, εν αντιθέσει με το πανεπιστήμιο που είναι προαιρετική και έχουμε τους αιώνιους φοιτητές (εμένα για παράδειγμα). Τον υπόλοιπο χρόνο της ημέρας θα μπορούσες να διαβάζεις μόνος σου, ψάχνοντας τις δεκάδες χιλιάδες ελεύθερες σελίδες γνώσης και θα μπορούσατε, εσύ και οι υπόλοιποι που βρισκόσασταν στην ίδια μοίρα, να συνεργαστείτε, λύνοντας ασκήσεις και παραδείγματα μαζί, βοηθώντας ο ένας τον άλλο. Δικαιολογίες υπάρχουν πολλές και στην Ελλάδα είμαστε κορυφαίοι στο να τις βρίσκουμε και να αποποιούμαστε των ευθυνών μας.
Κάνε κουράγιο και ξαναδές τις προοπτικές σου.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
